************************************************************************************************************************************************************************************** Laatste wijziging: november 2018 LEES DIT EERST VÓÓR GEBRUIK!!! Vóórdat de tekst op internet wordt gezet... >>>>>Zet aub niet de achternamen op internet, behalve natuurlijk die van de evangelisten<<<< Deze getuigenissen zijn ooit door de schrijvers gegeven om op een folder te plaatsen. Het kan zijn dat degene die het schreef inmiddels niet meer naar de kerk gaat of niet wil dat het op internet wordt gebruikt. Het is dus belangrijk om dat dan zelf eerst te vragen aan de schrijver. Bent u bekend met iemand die hier zijn getuigenis geeft maar inmiddels niet meer naar de kerk komt, geef dat AUB door! Dit bestand wordt geregeld veranderd in verband met het bovenstaande, er worden ook steeds nieuwe getuigenissen toegevoegd. Heeft u een getuigenis, liefst ook met een genezing, dan kunt u dat zenden zodat het toegevoegd wordt. De getuigenissen staan op alfabetische volgorde (achternaam) en worden geregeld aangevuld met nieuwe. Foto's staan meestal bij de downloads of anders worden ze op aanvraag verzonden. ************************************************************************************************************************************************************************************** Genezingsgetuigenissen door Evangelist Ben Dekker London-Bromley-UK-> Een nieuwe bekeerling was doof aan 1 oor, wonderbaarlijk genezen. (2014) Delft-Nederland-> Man genezen van slokdarmkanker. Na het gebed was de pijn compleet weg. (Ben, 2013). Lelystad-Nederland-> jonge vrouw verloor in korte tijd meer dan 10 kilo aan gewicht vanwege beginnende baarmoederhalskanker. God genas haar totaal (Agnes, 1994). Juliette Alimoestar (surinaams) Wan tori fu ko toygi Mi nen Juliette Alimoestar. Na wan pusi fu fo yari mi kenki libi. Bifo mi ben kenki libi mi no ben Sabi Suma na Gado. Mi kweki na mi Islam en mi ben de wan bigi Sondu Suma. Wan de mi nanga-mi masra kisi wem kari. Pastor Sewdat fu Sranan kari wi fu kon na kerki. Wi ben e go ala sondei na kerki. Bigin bigin a ben de trafasi. Din soema ben e nalu anoe, den ben de singi halleluya en wan soema ben de preki. Tu mun baki di mi ben engo fasti na kerki mi ben fui wan ha fasi na balka na preki. A ben geersi wan suma ben fasi mi ati a taki: “Opo go na da altari en teki Jezus leki yu yepi man”. Mi waka go na fesi alan mi aksi Jezus fu kon libi na ini mi ati. Na da srefi ten mi firi santa Yeye kon na ini mi ati Mi Ai ben lon watra.Mi ben breyti fu tru. Baka dati mi no ben de Mankeri No wan dinsti we tapu wan tin wantin Nanga Grontapu sami so leki smoko go na disco. Nanga drin gi tranga sopi. Now a de wan bigi grani fu dini Gado. Gado kenki mi heri libi Ala dei Mi ben habi de ali Noso bere Ati. Baka di den Sisa nanga brada begi dyi Mi, Mi Mas ra dresi Mi. Mi e taki Hem tangi dusim tron. Yu Musu bribi Na mi Gado en furtrow Hem wawan. Mi sabi taki Gado e die wan wondru wroko na ini mi libi Gado de mi fortres Hem de da Winiman Hem de da pasi da tru sani en da libi. Julliette Alimoestar Mijn naam is Julliette Alimoestar. Ik ben nu ongeveer 4 jaar bekeerd. Voordat ik tot bekering kwam wist ik niet wie God was. Ik ben Islamitisch opgevoed en was een grote zondaar. Op een dag kregen mijn man en ik een uitnodiging van Pastor Sewdat in Suriname om naar de kerk te komen. Sindsdien gingen wij elke zondag naar de kerk. In het begin vond ik het heel vreemd. Er werd geklapt, halleluja gezongen en gepreekt. Na twee maanden geregeld naar de kerk te zijn gegaan voelde ik mij een keer na de preek heel raar. Het leek alsof iemand mijn hart aanraakte en tegen mij zei naar het altaar te gaan en Jezus aan te nemen. Ik ging naar voren en vroeg Jezus in mijn hart te komen wonen. Op dat moment voelde ik de Heilige Geest binnenin mij stromen en tranen vloeide uit mijn ogen. Ik was vol met vreugde. Daarna wilden wij geen kerkdienst meer missen. Wij stopten gelijk met wereldse dingen als, roken, naar de discotheek gaan en sterke drank drinken. Het is nu een grote voorrecht om God te dienen. God veranderde mijn leven totaal. Dagelijks had ik hoofd- en buikpijn. Nadat er voor mij gebeden was genas mijn Heer mij van deze pijnen. Ik ben Hem erg dankbaar. Natuurlijk moet je God vertrouwen en in Hem geloven. Ik weet dat God een wonder doet in mijn leven. Hij is mijn houvast. Hij is de overwinnaar. Hij is de weg, de waarheid en het leven. Julliette Alimoestar (kort) Mijn naam is Julliette Alimoestar. Tot voor kort wist ik niet wie God was. Ik ben Islamitisch opgevoed en was een grote zondaar. Op een dag kregen mijn man en ik een uitnodiging om naar de kerk te komen. In het begin vond ik het heel vreemd. Ik voelde mij heel raar. Het leek alsof iemand mijn hart aanraakte en tegen mij zei naar het altaar te gaan en Jezus aan te nemen. Ik ging naar voren en vroeg Jezus in mijn hart te komen wonen. Op dat moment voelde ik de Heilige Geest binnenin mij stromen en tranen vloeiden uit mijn ogen -ik was vol met vreugde. Daarna wilden wij dit niet meer missen, het is nu een groot voorrecht om God te dienen. God veranderde mijn leven totaal. Dagelijks had ik hoofd- en buikpijn. Nadat er voor mij gebeden was genas mijn Heer mij van deze pijnen. Ik ben Hem erg dankbaar. Hij is de weg, de waarheid en het leven. Romeo Alimoestar Wat ik met jullie wil delen is dat God een geweldige wonder heeft gedaan in het leven van Kaylisa, een nichtje van mij in Suriname. Zij was ziek heel erg depressief, zodanig dat zij onder psychiatrische behandeling moest gaan. Zij kon nauwelijks lopen en had voor dagen niet normaal gegeten. Als zij op bed zat moest je haar ondersteunen anders ging zij weer liggen omdat ze de kracht niet meer had. Zij kon niet meer naar school en bevend over haar hele lichaam vanwege angst lag zij in bed. Van huis uit is zij als moslim opgegroeid maar ik mocht voor haar bidden van haar grootouders waar zij inwoont. God deed een machtige wonder, ze is totaal genezen. Ook is ze nu tot bekering gekomen. Sijbren Albers Mijn naam is Sijbren Albers en ik wil je graag vertellen hoe mijn leven radicaal veranderd is. Na mijn VWO-eindexamen ging ik naar Groningen om een natuurkunde cursus te volgen. In deze zes weken begon ik meer over het leven na te denken. Al snel kwam ik erachter dat de wereld één grote puinzooi was. Oorlog, vervuiling, rampen enz. enz… Ik kreeg een hekel aan deze wereld en begon me er tegen te verzetten. Mijn "wapen" in de strijd was de liefde omdat dit de oplossing voor alle problemen was en tot de absolute waarheid zou leiden. Als overtuigd hippie had ik vele idealen en principes. Ik stopte bijvoorbeeld met T.V.-kijken en het lezen van roddelbladen, werd vegetariër en haatte de consumptie maatschappij met zijn geld en materialisme. Ik begon echter óók geestverruimende drugs te gebruiken om de werkelijkheid te ontvluchten en mijn eigen wereld te scheppen. Tijdens mijn leven wilde ik een goed mens zijn. Op mijn zoektocht naar goed en kwaad kwam ik erachter dat de boodschap van Jezus precies op mijn idealen aansloot en mij het meest fantastische leven geven kon. Hierdoor begon ik ook over (een) God na te denken. Voor mij werd het duidelijk: God bestaat. Maar de kerk dacht ik niet nodig te hebben om te geloven. Kerken waren in mijn ogen namelijk saai en zaten vol met hypocriete mensen. Toen iemand me vroeg om mee te gaan naar een kerk stond ik dus niet echt te popelen. Die dag werd echter het begin van mijn totaal nieuwe leven. Déze kerk was goed en zat vol met jonge enthousiaste mensen. Ik was erg onder de indruk van het oprechte geloof dat deze mensen hadden. Er werd ook gebeden voor zieken en ze werden genezen! Toen wist ik het zeker: Ik wil Jezus volgen! Ik kwam tot bekering, brak mijn drugs leven en staakte mijn zoektocht naar het occulte. Ik heb toen zo'n ongelooflijke kracht van God ervaren dat ik gewoon een hele week "high" ben geweest. Ik voelde een pure blijdschap die ik nog nooit eerder had ervaren en die door geen enkele drug te verkrijgen is. Ik ben nu van al mijn verslavingen af en voel me nu pas echt vrij! Heb jij óók genoeg van je "wilde" zinloze leven vol sex en drugs? Heb je van alles geprobeerd om er toch nog wat van te maken maar blijf je je leeg en eenzaam voelen? Probeer Jezus! Sijbren Albers (kort) Mijn naam is Sijbren Albers, na het VWO-eindexamen begon ik meer over het leven na te denken. Oorlog, vervuiling, rampen enz. enz… , ik begon me er tegen te verzetten. Mijn "wapen" in de strijd was de liefde omdat dit de oplossing voor alle problemen was en tot de absolute waarheid zou leiden. Als overtuigd hippie stopte ik met T.V.-kijken en het lezen van roddelbladen, werd vegetariër en haatte de 'consumptie- maatschappij' met zijn geld en materialisme. Ik begon echter óók geestverruimende drugs te gebruiken om de werkelijkheid te ontvluchten en mijn eigen wereld te scheppen. Op mijn zoektocht kwam ik erachter dat de boodschap van Jezus precies op mijn idealen aansloot. Hierdoor begon ik ook over (een) God na te denken. Voor mij werd het duidelijk: God bestaat. Maar de kerk dacht ik niet nodig te hebben om te geloven. Kerken waren in mijn ogen namelijk saai en zaten vol met hypocriete mensen. Tot iemand me vroeg om mee te gaan naar een kerk en ik jonge enthousiaste mensen zag. Ik was erg onder de indruk van het oprechte geloof dat deze mensen hadden. Er werd ook gebeden voor zieken en ze werden genezen! Toen wist ik het zeker: Ik wil Jezus volgen! Ik kwam tot bekering, brak met drugs en het occulte. Ik heb toen zo'n ongelooflijke kracht van God ervaren , ik voelde een pure blijdschap die ik nog nooit eerder had ervaren en die door geen enkele drug te verkrijgen is. Ik ben nu van al mijn verslavingen af en voel me nu pas echt vrij! Alvinno Matteus 11:28 “Kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.” Mijn naam is Alvinno, 29 jaar, geboren en getogen in een harde maatschappij in Indonesie. Ik had mijzelf er toe gezet om de wereld te bewijzen dat ik bestond en een verschil zou gaan maken. Om dit te verwezenlijken wilde ik veel geld verdienen, met de mooiste vrouw trouwen, beroemd worden, er goed uitzien en veel vrienden hebben. Het was niet alleen een droom, maar het was echt het doel in mijn leven. Ik dacht dat ik de prijs om dit allemaal te behalen al goed had berekend. Tijdens mijn studie was ik de meeste tijd bezig om mijzelf te ontplooien, om 'vriendschappen' te leggen met alleen die mensen waarvan ik wist dat ze een bijdrage konden leveren om mijn doel sneller te bereiken. Anders zou ik nooit contact met hen hebben gezocht. Elk woord dat ik uitsprak was bewust gekozen om indruk te maken op anderen. Elke daad die ik deed, deed ik meestal bewust op een subtiele manier om anderen te vernederen en om mezelf in het middelpunt te plaatsen. Ik dacht alleen maar aan IK, IK, IK. In de omgeving waar ik opgegroeid ben, moest je zien te overleven, voor jezelf opkomen en indien nodig anderen kapot maken om je eigen doel te bereiken. Daardoor werd ik langzaam maar zeker agressief en vandalistisch. Ik was vaak betrokken in vechtpartijen en was zo agressief dat ik als een tijdbom was. Er hoefde maar iets kleins te gebeuren en ik sloeg alles en iedereen kapot. Niemand wist wie ik werkelijk was. Ik leidde twee verschillende levens. Thuis was ik rustig en studeerde hard, zodat mijn broertje en zusje trots op mij konden zijn en mij als voorbeeld zagen. Ik ging zelfs elke zondag naar de kerk en was er ook actief bij betrokken. Buitenshuis was ik een heel ander persoon. Tevens kwam alcohol in het spel om stoer te kunnen zijn. Ik raakte verslaafd en werd nog agressiever. Ik kende me zelf niet meer. Angst en onrust begonnen mijn leven te beheersen. Ik kon de prijs niet meer betalen. Ik was zeer kapot en oververmoeid van binnen maar niemand wist het. Ik raakte dieper in de verslaving aan alcohol en was betrokken in verschillende misdrijven waarbij ik bijna iemand had gedood. Ik was gebonden en ik kon er niet uit. Dag in, dag uit moest ik dit dragen. Uiteindelijk probeerde ik de uitweg te zoeken in een relatie, maar dit eindigde in een hoop ellende van misbruik en bedrog. Op een gegeven moment kwam de climax van dit alles. Ik moest vluchten voor mijn leven tijdens een gevecht. Ik was bang en vroeg mij af of dit het einde was van mijn leven. Toen gebeurde het wonder. Mijn hart schreeuwde uit tot God. Voor de eerste keer in mijn wanhoop, want ik kon de consequenties van mijn daden niet meer dragen. “God, als u echt bestaat, help mij, red mij, verlos mij, vernieuw mij en vergeef mij van mijn zonden. Ik geef alles over aan U!” Ik gaf toe dat mijn hart zeer arglistig was. Ik begon toen echt te beseffen waarom Jezus aan het kruis was gestorven. Dat Hij de prijs voor mij persoonlijk betaald had, zodat ik vrij kan zijn. Vrij van elke zonde en gebondenheid die mijn leven zo kapot hadden gemaakt. Toen ik God tot Heer maakte in mijn leven, begon Hij mij de kracht te geven te veranderen. De last op mijn rug viel van me af. Hij heeft mijn hypocrisie, trots, losbandigheid, onrust, angst en vermoeidheid vervangen door zijn liefde, genade en zekerheid. Ik ben bevrijd van mijn verslaving, agressiviteit en tot rust gekomen. Hij is mijn schuilplaats wanneer ik angstig ben. Ik ben een kind van God geworden en Hij heeft mij mijn verleden laten vergeten. Ik kan nu zijn zoals ik werkelijk ben, geen maskers meer. Ik heb een nieuw leven en het echte doel gevonden van het leven door Jezus persoonlijk te leren kennen en Zijn wil te bewerkstelligen in mijn leven. Stel je vertrouwen op Jezus en je zult ervaren dat Hij reëel is en ook jouw leven kan veranderen en jou het doel van het leven kan laten zien. Dat is alles waar het om draait! Alvinno (kort) Matteus 11:28 “Kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.” Mijn naam is Alvinno, 29 jaar, ik had mijzelf er toe gezet om de wereld te bewijzen dat ik bestond en een verschil zou gaan maken. Om dit te verwezenlijken wilde ik veel geld verdienen, met de mooiste vrouw trouwen, beroemd worden, er goed uitzien en veel vrienden hebben. Het was niet alleen een droom, maar het was echt het doel in mijn leven. Om mijn doelen te bereiken werd ik langzaam maar zeker agressief, vaak betrokken in vechtpartijen, als een tijdbom. Er hoefde maar iets kleins te gebeuren en ik sloeg alles en iedereen kapot. Ik leidde twee verschillende levens. Thuis was ik rustig en studeerde hard, zodat mijn broertje en zusje trots op mij konden zijn en mij als voorbeeld zagen. Ik ging zelfs elke zondag naar de kerk en was er ook actief bij betrokken. Buitenshuis was ik een heel ander persoon. Tevens kwam alcohol in het spel om stoer te kunnen zijn. Ik raakte verslaafd en werd nog agressiever. Ik kende mezelf niet meer. Angst en onrust begonnen mijn leven te beheersen. Ik kon de prijs niet meer betalen. Ik raakte betrokken in verschillende misdrijven waarbij ik bijna iemand had gedood. Uiteindelijk probeerde ik een uitweg te zoeken in een relatie, maar dit eindigde in een hoop ellende van misbruik en bedrog. Op een gegeven moment kwam de climax van dit alles. Ik moest vluchten voor mijn leven tijdens een gevecht. Ik was bang en vroeg mij af of dit het einde was van mijn leven. Toen gebeurde het wonder. Mijn hart schreeuwde uit tot God. Voor de eerste keer in mijn wanhoop, want ik kon de consequenties van mijn daden niet meer dragen. “God, als u echt bestaat, help mij, red mij, verlos mij, vernieuw mij en vergeef mij van mijn zonden. Ik geef alles over aan U!” Ik gaf toe dat mijn hart zeer arglistig was. Ik begon toen echt te beseffen waarom Jezus aan het kruis was gestorven. Dat Hij de prijs voor mij persoonlijk betaald had, zodat ik vrij kan zijn. Vrij van elke zonde en gebondenheid die mijn leven zo kapot hadden gemaakt. Toen ik God tot Heer maakte in mijn leven, begon Hij mij de kracht te geven te veranderen. De last op mijn rug viel van me af. Hij heeft mijn hypocrisie, trots, losbandigheid, onrust, angst en vermoeidheid vervangen door zijn liefde, genade en zekerheid. Ik ben bevrijd van mijn verslaving, agressiviteit en tot rust gekomen. Hij is mijn schuilplaats wanneer ik angstig ben. Ik ben een kind van God geworden en Hij heeft mij mijn verleden laten vergeten. Ik kan nu zijn zoals ik werkelijk ben, geen maskers meer. Ik heb een nieuw leven en het echte doel gevonden van het leven door Jezus persoonlijk te leren kennen en Zijn wil te bewerkstelligen in mijn leven. Stel je vertrouwen op Jezus en je zult ervaren dat Hij reëel is en ook jouw leven kan veranderen en jou het doel van het leven kan laten zien. Luis Arteaga Gomez (Breda) Mijn naam is Luis, ik ben 20 jaar en geboren in Medellin, Colombia. Ik wil graag vertellen wat God heeft gedaan in mijn leven. Ik ben opgevoed in een katholiek gezin en in een land waar corruptie en geweld aan de orde van de dag waren. Op mijn 13e kwam ik naar Nederland, waar alles heel anders werd voor mij. Er kwamen nieuwe vrienden en ik begon een leven te leiden zonder God omdat religieuze rituelen mijn leven niet hadden kunnen veranderen. Ik zag veel mensen naar de kerk gaan zonder dat zij overwinning hadden over allerlei gewoontes en begeertes. Alleen om de leegte in m'n hart te vullen begon ik uit te gaan en begon me te richten op meisjes en dure kleren. Op een dag ging ik naar Evangelie Gemeente De Deur in Breda en ik zag dat deze mensen anders waren dan de religieuze mensen die ik tot dan toe had gezien. Ze gaven echt om elkaar en daar hoorde ik dat Jezus Christus de enige was, die mij vrede kon geven. Vervolgens heb ik de beslissing genomen om christen te worden, sindsdien heeft God mijn leven totaal veranderd... Een geweldige vrede kwam in mijn hart, allerlei problemen werden opgelost, zelfs zag ik dat door gebedsgenezing soms mensen van hun ziekten ter plekke genezen werden. Als jij / u ook vervulling in je binnenste wilt en echte vrede van God wilt ervaren, vraag dan om vergeving van al jouw / uw zonden en je zult er achter komen dat God heel reëel is! Jezus dienen is het beste wat er is! Ik wil je hierbij graag uitnodigen om eens een dienst mee te maken. Je zult verbaasd zijn wat God wil doen in je leven! Astrid (Arnhem) Hoi, ik ben Astrid en ik wil graag met je delen wat God voor mij betekent en hoe Hij mijn leven ten goede heeft veranderd. Ik ben opgegroeid in een gebroken gezin en wist niet wat “een thuis” betekende. Onveiligheid, angst, verdriet, onzekerheid en eenzaamheid zijn woorden die mijn kindertijd en jeugd kenmerken. Al voor mijn 10e jaar had ik last van depressies en angsten en ontwikkelde ik een eetstoornis. Na de middelbare school ben ik gaan studeren Maar ondanks dat ik vrienden had, leuke dingen deed en m’n diploma haalde, bleven pijn en eenzaamheid, voelde ik me minderwaardig en vond ik nergens rust. Op mijn 26e werd ik zo depressief dat ik geen kracht meer kon vinden om eruit te komen. Ik wilde een eind aan mijn leven maken. Ik werd opgenomen in een psychiatrische instelling waar ik toch weer wat hoop kreeg. Psychiaters en therapeuten vertelden me dat ze me konden helpen mijn jeugd te verwerken, een plek te geven, en mijn leven weer op de rit te krijgen. 16 jaar lang heb ik gevochten voor een beter leven. Jarenlang binnen de muren van verschillende psychiatrische ziekenhuizen en soms als ik een beetje opknapte had ik een eigen plek. Maar telkens opnieuw kwamen de depressies terug, werd ik gekweld door angsten die me in alles belemmerden. Naast reguliere therapie ben ik ook al die jaren bij verschillende alternatieve therapeuten geweest (homeopaten, helderzienden etc.) Niks bracht blijvende verbetering. Na 16 jaar vechten was ik zo moe en de hoop op een beter leven kwijt dat ik besloot dat ik euthanasie wilde. Rust. Vrede. Op dat moment kwam ik iemand tegen die mij over Jezus vertelde. Over God, die voor het leven van elk mens een persoonlijk plan zou hebben. Diep in mijn hart wist ik dat wat mij verteld werd waar was, maar tegelijk kon ik het eigenlijk niet geloven. Ik besloot dat ik het nog één keer zou proberen. Samen met God. Als dit ook op niets zou uitlopen kon ik alsnog een eind aan mijn leven maken. Ik verhuisde naar een Christelijke therapeutische woonboerderij waar nog een paar andere mensen woonden die ook hulp nodig hadden. Hier leerde ik bidden, Bijbel lezen. We kregen Bijbelstudie en individuele gesprekken. Maar misschien nóg belangrijker; ik kwam erachter dat God werkelijk van mij houdt. Dat ik voor Hem waardevol ben en ik leerde op Hem te vertrouwen, mijn hoop op Hem te vestigen. Mijn twijfel begon te verdwijnen en voor het eerst in mijn leven had ik rust en vrede in mij hart. Ook de pijn die ik had over mijn verleden begon te verdwijnen. Wat een prachtig wonder! Ik besloot mijn leven in Zijn hand te leggen, vergeving voor mijn zonden te vragen en mijn hart open te stellen voor Jezus Christus. Ik kwam tot bekering. De beste beslissing die ik ooit genomen heb. God leerde mij te vergeven, mijn verleden werkelijk achter me te laten en me te richten op de toekomst. Te leven met en voor Hem.Iets wat ik zonder God nooit had gekund. Hij heeft letterlijk en figuurlijk mijn leven gered! Astrid (korter) Hoi, ik ben Astrid en ik wil graag met je delen wat mijn leven ten goede heeft veranderd. Ik ben opgegroeid in een gebroken gezin. Onveiligheid, angst, verdriet, onzekerheid en eenzaamheid zijn woorden die mijn kindertijd en jeugd kenmerken. Al voor mijn 10e jaar had ik last van depressies, angsten en een eetstoornis. Na de middelbare school ben ik gaan studeren Maar ondanks dat ik vrienden had, leuke dingen deed en m’n diploma haalde, bleven pijn en eenzaamheid, voelde ik me minderwaardig en vond ik nergens rust. Op mijn 26e werd ik zo depressief dat ik een eind aan mijn leven wilde maken. Ik werd opgenomen in een psychiatrische instelling. 16 jaar lang heb ik gevochten voor een beter leven binnen de muren van verschillende psychiatrische ziekenhuizen, maar telkens opnieuw kwamen de depressies terug, werd ik gekweld door angsten die me in alles belemmerden. Daarnaast ben ik ook al die jaren bij verschillende alternatieve therapeuten geweest (homeopaten, helderzienden etc.) Niks bracht blijvende verbetering en ik besloot dat ik euthanasie wilde. Rust. Vrede. Op dat moment kwam ik iemand tegen die mij over Jezus vertelde, Die voor het leven van elk mens een persoonlijk plan zou hebben. Diep in mijn hart wist ik dat wat mij verteld werd waar was. Ik besloot dat ik het nog één keer zou proberen. Als dit ook op niets zou uitlopen kon ik alsnog een eind aan mijn leven maken. Ik leerde bidden, en ging bijbellezen, ik kwam erachter dat God werkelijk van mij houdt. Dat ik voor Hem waardevol ben en ik leerde op Hem te vertrouwen, mijn hoop op Hem te vestigen. Mijn twijfel begon te verdwijnen en voor het eerst in mijn leven had ik rust en vrede in mij hart. Ook de pijn die ik had over mijn verleden begon te verdwijnen. Wat een prachtig wonder! Ik besloot mijn leven in Zijn hand te leggen, vergeving voor mijn zonden te vragen en mijn hart open te stellen voor Jezus Christus. Ik kwam tot bekering. De beste beslissing die ik ooit genomen heb. God leerde mij te vergeven, mijn verleden werkelijk achter me te laten en me te richten op de toekomst. Te leven met en voor Hem.Iets wat ik zonder God nooit had gekund. Hij heeft letterlijk en figuurlijk mijn leven gered! Mireille van den Berg-de Graav (Zwolle) Een einde aan mijn zoektocht... Mijn naam is Mireille van den Berg-de Graav. Ik wil jullie heel graag vertellen hoe God mijn leven veranderd heeft en hoe dankbaar ik Hem daarvoor ben. Ik groeide op in een protestants gezin en heb een mooie jeugd gehad. Ik heb twee oudere broers en een zusje. Van kinds af aan moest ik met mijn ouders mee naar de kerk, gelukkig maar tot mijn 16e, want ik snapte niks van wat de dominee preekte. Toen ik de kerk verliet, wist ik dat ik God wel in mijn leven wilde, maar wat dat precies in zou houden wist ik toen nog niet. Na mijn middelbare schoolopleiding en een mislukte studie, besloot ik een aantal jaren te gaan werken om ondertussen na te denken over een vervolgstudie. Op mijn 27e werd Darren geboren. Een lief, vrolijk, gezond jongetje. We hadden het best goed voor elkaar, tenminste dat vond ik. Want ik was geen tienermoeder en de vader van mijn zoon was nog bij ons. We gingen samenwonen en ik werkte halve dagen. Op zaterdag gingen we op familiebezoek en fijn shoppen. Ik stopte alles wat ik had in onze relatie en was blij de zin van het leven gevonden te hebben. Maar toen de drukte van de nieuwe baby, de verhuizing, afstuderen en DE baan vinden een beetje voorbij was, voelde mijn hart leeg. Dit had ik eerder meegemaakt, een ontevredenheid van jewelste maakte zich meester van mij. Ik wist niet waarom, alles ging toch goed? Ik was gelukkig…toch? De tijd verstreek, Darren werd drie en ik maakte een nieuw begin met mijn zoon, fijn met z’n tweetjes. Zijn vader en ik gingen zonder ruzie uit elkaar. Wat kregen wij daarvoor veel complimentjes van mensen in onze omgeving. Darren z’n vader zorgde nog goed voor hem. Ik had mijn eigen huisje, een part-time baan afgesteld op Darren’s schooltijden, een nieuwe studie en Darren was nog steeds lief, vrolijk en gezond. Doei leegte, welkom onafhankelijkheid. Ik had nu het ultieme gevonden. Maar je kunt het wel raden, daar kwam die leegte weer opzetten, voor de zoveelste keer! Maar waar kon ik nu voor vluchten, waar wilde ik voor vluchten, ik had het nu toch echt wel voor elkaar?! Radeloos werd ik ervan! Maar dit keer veranderde het vluchtgedrag in een zoektocht, een zoektocht naar de waarheid. In diezelfde periode werd ik door mijn broer uitgenodigd voor een kerkdienst in een evangelische gemeente. Ondanks mijn zoektocht had ik geen enkele zin om te gaan, maar ik ging toch. Tot mijn grote verbazing begreep ik de preek, en ik bleef terug komen om meer van Gods woord te horen. Korte tijd daarna, halleluja, vond ik God werkelijk! In mei 2004 gaf ik mijn leven aan Jezus, de beste beslissing die ik ooit heb kunnen maken. Ik begon te begrijpen dat ik jaren vluchtte voor mijn eigen beslissingen, mijn eigen wijsheid, mijn eigen zonde. Ik opende mijn hart, vroeg God vergeving voor mijn zonden, God vergaf mijn zonden en Hij liet mij binnen, vernieuwde mijn hart en nam die eeuwige leegte weg, dat is nog eens genade! Ik heb nu een nieuw leven, ik heb een blij en hecht gezin en wij dienen God. God heeft onze nood gezien, onze hartekreet gehoord en Hij heeft ons hersteld. Dank U Jezus! Als laatste wil ik nog dit zeggen: het maakt niet uit in welke situatie jij verkeert, of wat je gedaan hebt. Het maakt niet uit of jouw zonden nu erger of minder erg zijn dan de mijne, God kan en wil jou herstellen. Ik ben er van overtuigd dat wat jij werkelijk zoekt, je nooit in de wereld zult vinden. Geef je leven aan Jezus, je zult er geen spijt van krijgen! Mireille van den Berg-de Graav (Zwolle) (KORTER) Mijn naam is Mireille van den Berg-de Graav. Ik wil jullie heel graag vertellen hoe God mijn leven veranderd heeft en hoe dankbaar ik Hem daarvoor ben. Ik groeide op in een protestants gezin en heb een mooie jeugd gehad. Van kinds af aan moest ik met mijn ouders mee naar de kerk, gelukkig maar tot mijn 16e, want ik snapte niks van wat de dominee preekte. Toen ik de kerk verliet, wist ik dat ik God wel in mijn leven wilde, maar wat dat precies in zou houden wist ik toen nog niet. Op mijn 27e werd Darren geboren. Een lief, vrolijk, gezond jongetje. We hadden het best goed voor elkaar, tenminste dat vond ik. Want ik was geen tienermoeder en de vader van mijn zoon was nog bij ons. We gingen samenwonen en ik werkte halve dagen. Ik was blij de zin van het leven gevonden te hebben. Maar toen de drukte van de nieuwe baby, de verhuizing, afstuderen en DE baan vinden een beetje voorbij was, voelde mijn hart leeg. Dit had ik eerder meegemaakt, een ontevredenheid maakte zich meester van mij. Ik wist niet waarom, alles ging toch goed? Ik was gelukkig…toch? De tijd verstreek en zijn vader en ik gingen zonder ruzie uit elkaar. Darren z’n vader zorgde nog goed voor hem. Ik had mijn eigen huisje, een part-time baan afgesteld op Darren’s schooltijden, een nieuwe studie en Darren was nog steeds lief, vrolijk en gezond. Doei leegte, welkom onafhankelijkheid. Ik had nu het ultieme gevonden. Maar die leegte bleef, radeloos werd ik ervan! Maar dit keer veranderde het vluchtgedrag in een zoektocht, een zoektocht naar de waarheid. In diezelfde periode werd ik door mijn broer uitgenodigd voor een kerkdienst in een evangelische gemeente. Ondanks mijn zoektocht had ik geen enkele zin om te gaan, maar ik ging toch. Tot mijn grote verbazing begreep ik de preek, en ik bleef terug komen om meer van Gods woord te horen. Korte tijd daarna, halleluja, vond ik God werkelijk! In mei 2004 gaf ik mijn leven aan Jezus, de beste beslissing die ik ooit heb kunnen maken. Ik begon te begrijpen dat ik jaren vluchtte voor mijn eigen beslissingen, mijn eigen wijsheid, mijn eigen zonde. Ik opende mijn hart, vroeg God vergeving voor mijn zonden, God vergaf mijn zonden en Hij liet mij binnen, vernieuwde mijn hart en nam die eeuwige leegte weg, dat is nog eens genade! Ik heb nu een nieuw leven, ik heb een blij en hecht gezin en wij dienen God. God heeft onze nood gezien, onze hartekreet gehoord en Hij heeft ons hersteld. Dank U Jezus! Als laatste wil ik nog dit zeggen: het maakt niet uit in welke situatie jij verkeert, of wat je gedaan hebt. Het maakt niet uit of jouw zonden nu erger of minder erg zijn dan de mijne, God kan en wil jou herstellen. Ik ben er van overtuigd dat wat jij werkelijk zoekt, je nooit in de wereld zult vinden. Geef je leven aan Jezus, je zult er geen spijt van krijgen! Michael Blindeling HIJ ZAL JE LEVEN HERSTELLEN! Hallo mijn naam is Michael Blindeling, ik ben geboren op Curaçao 27 mei 1964. In maart 2003 gaf ik mijn leven aan Jezus, een moment dat ik niet snel zal vergeten! Voor ik die keuze nam was er heel wat in mijn leven gebeurd, in het volgende stukje zal ik je er een beschrijving van geven. Ik ben Katholiek opgevoed. Met kerst, als een baby gedoopt werd of met een huwelijk, ging ik naar de mis. Toen ik zestien jaar oud was kwam ik in aanraking met marihuana. Er volgde al snel de sigaret en later de cocaïne... De eerste keer was het nog niet zo slecht, maar naar verloop van tijd raakte ik eraan verslaafd. Om aan geld te komen ging ik bolletjes verkopen. Elke vrijdag was er feest, ik kocht 10 of 15 gram coke en ik begon het spul te koken en te roken. Drie jaar lang deed ik dat. Toen besloot ik in 1998 naar Nederland te komen om een nieuw leven te beginnen, maar in Nederland begon ik naast drugs te gebruiken, ook in drugs te handelen. Op een gegeven moment raakte ik mijn huis kwijt, ik had veel problemen en was wanhopig. Toen heb ik contact genomen met Pastor Marselia, ik ben thuis bij hem geweest en heb hem verteld dat ik mijn leven aan Jezus wilde geven. Sinds die dag dien ik de Heer Jezus. Ik ben nu vrijgezet van marihuana, sigaret en cocaïne, al enkele jaren. Misschien heb jij nog nooit drugs gebruikt of gedeald, maar er zijn andere zaken die jou leven kapotmaken. Als jij Jezus wilt aannemen als je persoonlijke Redder, kan ik jou garanderen dat Hij je leven zal herstellen! Stephanie de Boer (Zwolle) Mijn naam is Stephanie, ik ben 31 jaar. In maart 2001 ben ik tot bekering gekomen, daar is wel heel wat aan vooraf gegaan. Ik kom uit een gezin van 9 kinderen en mijn ouders hebben me grootgebracht met het traditionele geloof in alle oprechtheid. Ik hield van God en wilde Hem echt dienen, door onder andere mij proberen te houden aan de wetten en regels. Ook ging ik elke zondag trouw 2 keer mee naar de kerk. Er gebeurden vaak dingen dingen die ik niet begreep of ik begreep niet hoe de gebeurtenissen uit de bijbel van toepassing konden zijn op mijn leven. Ik las elke avond voor het slapen gaan uit de bijbel. Ook heb ik belijdenis gedaan op mijn 18e levensjaar, omdat ik zeker wist dat God bestond en ik voor God wilde leven. Toch veranderde er niet veel in mijn leven doordat ik belijdenis ging doen. Ik had veel last van gevoelens van afwijzing en soms kon ik erg angstig zijn en bang wat andere mensen van mij dachten, wat zich uitte in mijzelf steeds te verontschuldigen, ik was steeds bang om dingen verkeerd te doen, mensen te kwetsen, wat erg vermoeiend was. Ik kreeg verkering met een jongen uit dezelfde kerk als waar ik naartoe ging en hij streed met de dingen van God. Ik bad voor hem dat hij Gods liefde en vrede zou ervaren. We kregen op straat een uitnodiging voor een film over de eindtijd, daar zijn we naar toe gegaan. Na de film had ik iemand mijn telefoonnummer gegeven. Een week later werd ik gebeld of ik deel 2 nog wilde zien van de film, maar dat hoefde van mij niet zo. Vond die blije mensen allemaal maar eng. Ik heb toen het nummer van mijn vriend gegeven. Hij wilde de film niet zien, maar wilde wel met de desbetreffende persoon doorpraten over Jezus en over ‘opnieuw geboren’ worden. Dezelfde avond kwam hij tot bekering, en waar ik voor had gebeden, gebeurde. Hij kreeg een enorme rust en vrede in zijn leven en antwoorden op vragen, waar hij geen antwoorden op had. Hij wilde al snel niet meer in de traditionele kerk blijven en hij wilde volwassen worden gedoopt. Ik snapte er niets meer van en zei tegen God: “Hier had ik niet om gebeden!” Elke keer als hij me probeerde uit te leggen over bekering en wedergeboorte werd ik overstuur. Ik had Jezus toch al aangenomen als mijn Redder en Verlosser. Ik wilde God toch al dienen. Ik kwam elke dag tot bekering door vergeving te vragen van mijn zonden. Toch miste ik iets. Hij had nu ineens iets wat ik niet had; vrede, rust en echte blijdschap! Op een avond besloot ik een keertje mee te gaan naar een evangelische dienst waar mijn vriend zo blij van werd. Die avond was er een preek; als je probeert mensen te behagen, vergeet je God te behagen. Ik heb toen tijdens de oproep met de vraag of ik Jezus in mijn hart wilde vragen, Hem toegelaten in mijn hart. Ik begreep er toen nog niets van, maar mijn leven is door één simpel gebed van overgave veranderd. Ik kreeg een enorme rust en vrede en een eigen mening, die gebaseerd was op de dingen die God belangrijk vond, wat mensen ook van mij vonden/vinden, dat maakte mij minder uit, omdat ik wist hoe God over mij dacht. Ook heb ik ervaren dat ik ineens de dingen uit Gods woord begon te begrijpen, het werd een brief die aan mij gericht was en de geestelijke blindheid die ik had, verdween doordat Jezus de wet in mijn hart had geschreven. Ik was vrij van gebondenheid en ik was vrij om te zijn wie God wilde dat ik was. Door de jaren heen heb ik echt ervaren dat als je in de wil van God bent er een zegen op je leven komt en dat zelfs gebroken relaties hersteld kunnen worden. God kan zelfs hier op aarde al dingen nieuw maken. Wie in Christus Jezus is, is een nieuwe schepping, het oude is voorbij gegaan. Het nieuwe is gekomen. Dat is ook voor jou! Peter de Boer (Zwolle) God is op zoek naar je hart Mijn naam is Peter de Boer, ik ben opgegroeid in een christelijk gezin, en heb belijdenis gedaan als 18-jarige tiener. Maar ik worstelde met het "waarom" van bepaalde gebeurtenissen. Ook worstelde ik met dingen waarvan ik wist dat ze me bij God vandaan hielden, verlangens en verslavingen als drinken, uitgaan, vriendinnetjes. Ik ging eigenlijk gewoon mee in de stroom van het leven, wetende dat ik de verkeerde kant op ging, maar zonder dat ik daar zelf enige positieve verandering in aan kon brengen. Ik wist dus wel dat ik verandering en vergeving nodig had, maar ik wist de weg er naar toe niet. Een ouderling en de dominee vertelden mij dat ik moest vertrouwen op een verbond dat ik zou hebben met God en op de vergeving die ook voor mij gold. Ik merkte alleen nooit enige verandering in mijn situatie en ik had de hoop op verbetering en de strijd met de zonde opgegeven, begon op veel gebieden mijn interesse en enthousiasme te verliezen en lusteloos te worden. Totdat ik na een filmavond in Evangelie Gemeente De Deur een pittig gesprek had. Het werd me toen duidelijk werd dat ik opnieuw geboren moest worden, zoals Jezus dat zegt in Johannes hoofdstuk drie. Ik moest dus tot bekering komen. We hebben gebeden en ik heb Jezus mijn leven gegeven. Meteen viel er een enorme last van me af, ik had het gevoel alsof ik thuis was gekomen. Jezus Christus heeft mij vrijwel meteen bevrijd van de verslavingen waarin ik leefde. God gaf me gewoon andere verlangens. Het is zeker mogelijk om Jezus te ervaren maar je moet Hem bewust je leven geven en tot bekering komen. God is op zoek naar je hart en wil je een nieuw leven geven, maar je moet de deur wel open doen. Rene Brabants (Antwerpen) Omdat ik gelovig was, ging ik elke zondag naar de katholieke kerk. Ook hield ik van uitgaan, plezier maken, drinken. Zelfs tijdens mijn huwelijksleven was hetzelfde verlangen aanwezig. Een huis, vrouw, kinderen en andere materiele dingen brachten niet waar ik naar zocht: het ware geluk. Eigenlijk ben ik nooit gelukkig geweest, maar eerder depressief en doelloos. Waarom leven? Ik had angst voor de toekomst en vele andere levensvragen. Dat alles bracht ons huwelijk niet op een goed spoor, want we gingen meer en meer onze eigen weg, wat uiteindelijk eindigde in een echtscheiding. Een jaar lang heb ik gezocht of beter gezegd; ik had het moeilijk met mezelf! Een collega op het werk vertelde me steeds over Jezus Christus, en nodigde me uit om te komen luisteren naar een gospelconcert. Ik kende deze collega al heel lang en zag een duidelijke verandering in zijn leven... Toen ik ben gaan kijken zag ik een menigte van jongeren die iets hadden; een vrede en een vreugde! Mijn denken bestond uit zelfmedelijden en zelfbeklag ! Op het einde van die avond begon men te bidden, dat Gods Geest de aanwezige mensen zou aanraken om tot bekering te komen. Er was al de hele avond een berouw in mijn hart en ik vroeg God om vergeving voor mijn zonden. Ik wist toen nog niet wat er zou gebeuren, maar vanaf dat moment ontstond er in mij een ongelooflijke innerlijke vrede en blijdschap! Daarom besloot ik om naar de kerk te gaan, bijbel te gaan lezen en dit alles opende mijn ogen; dat geheel deze wereld in zonden leeft en waarom de mens geen contact heeft met God. Niet het “naar de kerk “ gaan veranderde mijn leven, maar wel datgene doen, wat God van ons vraagt en dat is: tot berouw en bekering komen! God heeft nu een eerste plaats in mijn leven en ik ben blij dat er iemand was die mij over de Waarheid (Jezus Christus) van het leven vertelde. Mijn leven was helemaal niet juist voor God en ik gehoorzaamde alleen mijn eigen verlangens. Ik deed wat goed was in mijn eigen ogen en hield geen rekening met anderen. Bekering in mijn hart, bracht datgene waar ik zo lang naar zocht; vrede in mijn gedachten en een bevrijding van verslaving! Genezing van wonden en een doel in dit leven om anderen en God te gaan dienen! Jezus leeft werkelijk! Angele Brabants (Antwerpen) Van jongs af ben ik door mijn ouders katholiek opgevoed. Jarenlang ben ik gehuwd geweest en nooit willen inzien dat mijn huwelijk niet was wat het hoorde te zijn! Steeds leefde ik in angst en onzekerheid over de toekomst. Zorgen en pijn waren steeds in mijn gedachten aanwezig. Ik zonderde me meer en meer af van de buitenwereld, omwille van de vele problemen die ik had met mijn echtscheiding. Mijn kinderen zagen hoe ik me meer en meer in een toestand van depressie bevond. Mijn geloof stond op een laag pitje en had geen betekenis meer voor mij, mijn leven was leeg en had geen enkel doel meer. De gezinshulp was een grote hulp voor mij, maar de angsten bleven bestaan. Pas toen iemand mij vertelde over Jezus Christus, dat Hij me zou helpen, was dat het begin van een nieuw leven! Toen ik voor de eerste keer in een dienst aanwezig was, voelde ik de aanwezigheid van de Heilige Geest. De liederen spraken tot mij, het was allemaal zo anders, iedereen was vol van blijdschap en vreugde. Het was voor mij een zeer speciale ervaring! Ik leerde dat bidden, een belangrijke hulp was voor mijn hyperventilatie. Een oogwond, door de dokter voor ongeneeslijk verklaard, werd genezen door gebed! Ik ervaarde voor de eerste maal in mijn leven dat er werkelijk een God bestaat. Jezus kwam in mijn leven, omdat ik het Hem persoonlijk toeliet in mijn hart, het was een keuze die ik zelf moest maken! Nu is God een realiteit, Hij heeft me een doel gegeven, Hij heeft leven opnieuw waarde gegeven! Nu heb ik de vreugde om God te kennen en wil Hem graag dienen, want Hij is het die mij veranderde. John Breed (Meppel) Ik wil u iets vertellen over de verandering in mijn leven, een heel aantal jaren geleden. Vroeger ging ik eens in de week naar de Katholieke kerk. Er werd gesproken over Jezus, over God en over de hemel, maar het was niets meer als een verhaal voor mij, het was geen realiteit in mijn leven. Ik ging studeren aan de universiteit en begreep nog steeds niet wat daar in de kerk werd verteld. Totdat iemand mij vertelde dat je een relatie kon hebben met Jezus Christus, dat je hem als realiteit in je leven kunt ervaren. De persoon vertelde mij ook dat je alleen door bekering vergeving van zonden kunt ontvangen en op die manier de hemel kunt behalen. De zekerheid van vergeving van zonden had ik nooit gehad. Die zondag erop ging ik naar de gemeente en zag dat die mensen daar anders waren. Zij waren enthousiast voor God. Ik vroeg mij af wat zij hadden dat ik niet had. In die dienst heb ik een keuze gemaakt voor Jezus Christus. Op het moment dat ik vroeg om vergeving van mijn zonden ervaarde ik een verlichting, alsof er een last van mij afviel, een zondelast die ook ik had, ondanks het feit dat ik dacht goed te leven. Vanaf dat moment begonnen dingen in mijn leven te veranderen. Ik kreeg ten eerste een verlangen om de bijbel te lezen en te bidden. De behoefte naar alcohol die ik had als ik naar mijn feesten ging, werd weggenomen. Ik begon anders te denken, anders te doen. Ik begreep niet wat er met mij gebeurde. Ongeveer anderhalve maand na mijn bekering ging ik na een dienst naar huis en op de fiets begon ik te huilen van blijdschap. Later kon ik over die gebeurtenissen in mijn leven teruglezen in de bijbel. Het waren de beloften die God een ieder persoon wil geven als hij/zij een keuze voor Hem maakt. God zegt ons dat wij opnieuw geboren moeten worden. Hij wil ons zo veranderen, zodat wij kunnen leven naar Gods wil. God zegt dat wij een eeuwige blijdschap zullen ontvangen. Nu weet ik dat een ieder die naar de hemel wil tot bekering moet komen. Reken af met saaie religie en ervaar God als een realiteit in jou leven. Norbert van den Brink (Ede) Begin 2005 zat ik in een modderpoel van ellende, onmacht, bitterheid en verdriet door alles wat mij overkomen was. Een ondraaglijke last van verdriet en geschonden vertrouwen. Ik had een loodzwaar juk op mijn schouders van heroïneverslaving en andere verslavingen die mij in hun greep hadden. Alle liefde voor het leven was weg en de zelfvernietiging nam dramatische vormen aan. Ik wist niet meer hoe ik uit deze doodlopende weg kon komen. Op het diepste punt riep ik God aan en zei hem dat ik dit leven niet meer wilde. Het mocht van mij ophouden. Maar wat ik nooit verwacht had was dat God zijn hand naar me uitstak en tegen mij zei: Oké, dan gaan we zaken doen. Ik dacht dat ik gezegd had dat ik niet meer leven wilde, maar God maakte mij duidelijk dat als ik DIT leven niet meer wilde en van nu af aan Zijn wil boven de mijne stelde, Hij een nieuw leven voor mij had. Ik had niets te verliezen en op 12 januari 2005 bekeerde ik me tot de Here Jezus. Toen kon God eindelijk in mij gaan werken en kon Hij mij gaan genezen. Ik kreeg een nieuw hart en God kon wonderen doen in mijn leven. Hij gaf mij de rust om de dingen te accepteren die ik niet veranderen kon, de moed en kracht om de dingen aan te pakken die ik wel veranderen kon, en de wijsheid om het verschil hiertussen te zien. Ik leerde te vechten tegen de machten die mij beheersten en kwam met Gods kracht steeds als overwinnaar uit de strijd. God doorbrak de heroïneverslaving waar ik al 16 jaar mee geworsteld had. Hij nam valium- en weedverslaving weg. Hij heeft mij genezen en deze leugen ontkracht: ‘Een heroïneverslaving heb je levenslang’. Door God kreeg ik een nieuw leven, elke dag kan ik nu leven met een nieuw hart, gevuld met hoop en blijdschap. Mijn oude leven is voorbij, het nieuwe is gekomen. Hij helpt mij met alle problemen die ik aan Hem overlaat. In alles waarin ik toegeef zwak te zijn, maakt Hij me sterk. Door op hem te vertrouwen, maakt Hij me heel. Ik heb nu eindelijk een doel in mijn leven en mijn leven komt in balans. God voorziet in alles, en ik dank Hem hiervoor. Richard Cox (Evangelist V.S.) Een veranderd hart Toen ik negentien jaar oud was werd ik een full-time politie-agent in New Jersey, op veertig kilometer afstand van down-town New York. In de eerste maand dat ik in dienst was, behandelden we achttien gewapende overvallen. Ik werd erg gewelddadig - we raakten regelmatig betrokken in gevechten, waarbij we soms zware verwondingen veroorzaakten aan diegenen die we arresteerden. De daaropvolgende 12,5 jaar was ik politieagent. In die tijd werkte ik als patrouillerend agent, daarna detective, instructeur aan de politie-academie, instructeur voor nieuwe politie-recruten en als undercover narcotica agent. Undercover werkte ik voor de DEA, FBI en ATF, ik was toegewezen aan een speciale Taskforce voor drugsonderschepping in Arizona. Ik ben opgevoed in een christelijk gezin, maar ging vanaf mijn 18e niet meer naar de kerk. Ik dronk niet, rookte niet en gebruikte geen drugs. Omdat ik dit niet deed, dacht ik een goed mens te zijn. Op die manier rechtvaardigde ik het geweld dat ik gebruikte en de bitterheid die ik had. Uiteindelijk kwam ik op een plaats waar ik wist dat ik mijn leven niet meer onder controle had! Er was een verandering nodig, maar het lukte me niet dat voor elkaar te krijgen. Ik probeerde het op eigen kracht en wilde niet terug naar God. Mensen van de kerk hadden gedurende vijf jaar verschillende keren met me gesproken, maar ik hield vast aan mijn manier van leven. Uiteindelijk toen ik achtentwintig was, gaf ik mijn leven aan Christus. Hij veranderde mijn leven totaal, Hij gaf me een nieuw hart! Ik heb nu zorg voor mensen, in plaats van dat ik hen in elkaar sla. Ik ben uit het politiewerk gestapt en volg nu Gods roeping voor mijn leven… - Pastor Cox is nu voorganger van een kerk in Californië. Deze is gevuld met mensen die eens crimineel waren, ex-gevangenen die nu voor Christus willen leven - Inge Crosby (Zwolle) Op 21-09-1984 heb ik mijn leven aan Jezus overgegeven. Ik heb een goede christelijke opvoeding gehad, mijn ouders zijn zelf christenen en namen mij altijd mee naar de samenkomsten waar ze heen gingen. Toen ik een jaar of 16 was had ik geen zin meer in dat "gedoe" in die samenkomsten. Het evangelie had voor mij totaal geen inhoud omdat ik zelf geen relatie had met God. Ik kende al die bijbelverhalen van voor naar achter en het waren voor mij gewoon verhaaltjes, meer niet. Ik koos de verkeerde vrienden, wat tot gevolg had dat ik 's avonds uit ging en ik ontdekte dat er veel meer te beleven viel dan tussen de vertrouwde vier muren van mijn ouderlijk huis. Mijn ouders hadden geen grip meer op mij. Ik begon te roken en alcohol te drinken, uit te gaan en te experimenteren met drugs. Ik ben zelfs gaan stelen en op die manier met politie en justitie in aanraking gekomen. Zo ging dat vier jaar door totdat er plotsteling een einde kwam aan de relatie die ik toen had en ik was daar zo kapot van dat ik maar het liefst dood wilde. Ik ging uiteindelijk terug naar het huis van mijn ouders en toen ik daar kwam was mijn zus daar ook. Zij had al een paar jaar geleden haar leven aan Jezus gegeven. Op die dag vertelde ze me opnieuw dat God mij zo lief had, dat Hij zijn eniggeboren Zoon voor mij heeft laten sterven, zodat ik opnieuw zou kunnen beginnen met mijn leven. En dat ik ook mijn leven aan God kon geven en dat Hij mij een nieuw leven zou geven. Ik kon opnieuw beginnen! Ik heb toen samen met haar gebeden en Jezus om vergeving gevraagd, en Hem in mijn hart gevraagd. Nadat we gebeden hadden liet mijn zus me nog een paar teksten in de Bijbel zien waarin het spreekt over bekering. Ik kende al die teksten al wel van vroeger, ik was er immers mee opgevoed, maar dit keer was het alsof God door de Bijbel regelrecht tot mij sprak. Het verhaal van de verloren zoon kon ik wel dromen maar dit keer zag ik dat ik die verloren zoon was die weer thuis gekomen was! Ik vond de Bijbel opeens geen saai boek meer en ik kon haast niet stoppen er in te lezen, God's Geest in mij was levend geworden en God sprak tot mij door zijn Woord. Het is nu 13 jaar geleden dat ik mijn leven aan God gaf en elke dag nog spreekt Hij tot mij, door zijn Woord en door de prediking. Ik ben ontzettend blij dat ik mijn leven aan God heb gegeven. Hij heeft mij een heel nieuw leven gegeven en een leven als Christen is beslist geen saai leven wanneer je betrokken bent in zijn wil. Hij zegt in de Bijbel: "ga uit en verkondig het evangelie" en dat wil ik doen omdat Jezus het Antwoord is voor iedereen. Ben Dekker (Zwolle) Mijn naam is Ben Dekker, hier neem ik de gelegenheid om u te vertellen wat God in mijn leven gedaan heeft. Als jonge jongen vond ik de kerk nogal hypocriet. We kregen een christelijke opvoeding, al heel vroeg ging ik met mijn ouders naar de kerk. Maar de meeste mensen die ik daar zag, leefden op maandag als mensen die nog nooit van God gehoord hadden. Toen besloot ik m'n eigen leven te gaan leiden. Het ging me allemaal voor de wind, ik had werk, vrienden, succes in de sport. Ik kon me veel veroorloven en deed dat ook. Ik heb veel gereisd en spannende dingen meegemaakt. Veel mensen in die tijd waren jaloers op mijn avontuurlijke leven. Maar ondanks dat alles voelde ik me heel vaak leeg en ook merkte ik dat ik heel vaak dingen deed waar ik spijt van had maar die niet veranderden hoe ik mij er ook tegen verzette. Naarmate ik ouder werd, besefte ik dat ik me steeds leger voelde. Ik snapte daar niets van omdat ik alles had wat mijn hartje begeerde. Ik zocht een antwoord bij allerlei mensen, las boeken, maar er veranderde niets. Op een dag werd ik door een jongen op straat aangesproken die mij iets over God vertelde wat ik in de kerk nooit gehoord had. Hij legde mij uit dat God graag contact met me wilde, en mij gelukkig kon maken. Ik stootte God af door mijn eigen manier van leven, daardoor merkte ik niets van Hem, en was ik leeg en doelloos. Hij vertelde me dat Jezus mijn zonden wilde vergeven en van mij een ander, beter mens wilde maken. Het enige wat ik deed, was mijn zonden toegeven en God om vergeving vragen. Ondanks heel veel twijfels heb ik dat die middag gedaan. Op datzelfde moment merkte ik in heel mijn binnenste de aanwezigheid van God. Dat moment zal ik nooit meer vergeten, het was alsof het licht aan ging. Vanaf die dag is mijn leven nooit meer hetzelfde geweest, mijn verlangens begonnen te veranderen, gedachten over de zin en het doel van het leven begonnen te veranderen. De afgelopen jaren heeft mijn leven een geweldige verandering ondergaan, ik kan uit ervaring vertellen dat God overal op deze wereld mensen gelukkig wil maken, wat voor achtergrond je ook hebt. Als je simpelweg je zonden toegeeft, God om vergeving vraagt, dan zal God zich bekend maken. Djin GOD BEVRIJDT NOG STEEDS! Mijn naam is Djin en ik ben Hindoeïstisch opgegroeid (het geloof in meer goden, het polytheïsme). Ik ben dus opgegroeid met het occultisme waarin meerdere goden, beelden worden aanbeden door het geven van rituele offers en allerlei gebeden en waar handlezingen en dergelijke worden gedaan. Dit heeft mij altijd achtervolgd door de jaren heen. Ik had alles wat mijn hart begeerde: Gezin, werk, geld, vrienden maar alles glipte uit mijn handen weg. Alles wat ik deed mislukte, terwijl ik goed probeerde te leven en alles weer goed op wilde pakken, mislukte dit toch weer keer op keer… Het was iets magisch wat mij achtervolgde. Het leek wel of ik gedoemd was om te mislukken… In die tijd hoorde ik wel de roepstem van God: “Kom maar naar mij” maar ik zei: ”Het komt wel later, niet nu”. Ik raakte in een wereld betrokken van alcohol, soft-drugs, gokken, uitgaan, enzovoorts en ik zakte steeds dieper in de problemen. Tot ik echt in de goot belandde en niets meer had dan alleen maar kleding. Ik zat vast en kon geen kant meer op en ik riep uit: “Wat nu?” Ik zei tegen mijzelf: “Ik ga bidden naar God of Hij mij kan helpen”. Hij hoorde en verhoorde mijn gebed, er kwamen toen twee christenen op mijn pad die aan het evangeliseren waren. Zij spraken over Jezus Christus. Ze zeiden dat Hij je kan bevrijden, vergeven en verlossen en tijdens het gesprek raakte God mijn hart aan en ik werd bevangen door Zijn liefde. God bevrijdde mij in korte tijd van al mijn problemen. Ik had geen verlangens meer om betrokken te zijn in dronkenschap, verslavingen en allerlei van dat soort dingen. God zette mij vrij van mijn vicieuze cirkel waar ik in vast zat. Hij liet mij ook weer de werkelijke waarde van het leven zien. Daarnaast gaf Hij mij blijdschap en liefde voor mensen. Bevrijding en genezing is gratis. Het kost je geen geld of wat dan ook. Alleen geloven dat Hij dat kan doen voor jou is genoeg. Als je Jezus aanneemt zal Hij jouw leven totaal veranderen. Verder bevrijdt hij jou van bijvoorbeeld gebondenheid in occultisme, depressie, angst, verslavingen en alles wat jou in je hart duister maakt. Magreet van Dijk. IK ZAG JEZUS EN IK HOORDE: “JEZUS CHRISTUS IS OVERWINNAAR” Als jong meisje voelde ik al kwade krachten om me heen. Het was bedreigend, ik wist toen nog niet wat het was. Op veertien jarige leeftijd werd ik ‘s nachts hard in mijn maag gestompt of heel hard in mijn armen geknepen zodat ik er blauwe plekken aan over hield. ’s Ochtends keek ik een keer in de spiegel van mijn moeders kaptafel, ik zag een persoon in de spiegel en dacht: “dat ben ik niet”. Ik durfde niet meer in de spiegel te kijken en moest steeds tegen mezelf zeggen: ”Ik ben en blijf Margreet”. Grote angst groeide in me en kreeg de overhand. Ik was voortdurend bang en op mijn hoede, bang om wat er nu weer komen zou. Ik kon er met niemand over praten. Mijn ouders wilden er niks van horen, ik huilde veel en durfde niet aan de nachten te denken die komen zouden. Ik overwoog zelfmoord, maar de angst van: ‘'Wat is er als ik doodga” en “is het daar nog erger als hier of is er niks meer", hield me tegen. Ik leefde constant in angst. Ik hoorde een keer iets over glaasje draaien. Ik heb dat thuis gedaan. Er gebeurde weinig, maar wat ik nu weet en toen niet wist is dat ik de duivel meer terrein gaf in mijn leven. Ik opende als het ware de deur voor hem en nodigde hem uit, zonder het te weten. Op zestienjarige leeftijd leerde ik mijn man kennen. Ik vertelde hem alles. We hadden over een programma gehoord van een paragnost. Ondanks dat zijn verhalen me alleen maar bang maakte, voelde ik me gedwongen om elke zondag weer te luisteren. Ik hoopte daar een oplossing te vinden voor mijn problemen. Weer zonder het te weten opende ik een deur voor satan en gaf hem meer voet. Onze kinderen groeiden op en ze kregen ook last van demonische aanvallen. Ik kon niets voor ze doen. Ik raakte overspannen, het was doodeng. De kinderen hadden het over verschijningen die ik eerder ook had gezien. Matrassen bewogen ‘s nachts zonder dat je zelf bewoog. Mijn zoontje die nu tien jaar is had het over een geest die zijn lichaam inkwam en hem stompte. Ik zat opgesloten in een nachtmerrie die niet ophield. Ik wilde hulp maar wie kon me helpen? Mijn leven bestond uit angst en verdriet. De enige die nergens last van had was mijn man. We kregen vaak ruzie omdat hij mij en de kinderen voor gek verklaarde. We groeiden uit elkaar. Allerlei occulte troep werd me aangeboden op een bordje. Zoals iemand die mij vertelde dat ik op een ongelukkige datum geboren was. Het had met de sterrenstand te maken. Maar tegen een kleine vergoeding konden ze me helpen, (oplichterij dus). Eindelijk kwam de verlossing. Ik leerde een vrouw kennen en al snel hadden we het over het geloof. Ze gaf me “het Boek" oftewel de Bijbel, ik werd erg onrustig. Ik wilde God dienen maar wat is de juiste weg? Op deze weg van twijfels kwamen de Jehova’s getuigen regelmatig aan de deur. Ik praatte met hen en met de christenvrouw. Ik vond het allemaal erg verwarrend. Ik bad tot God ;"Als zij de waarheid spreekt laten de Jehova’s getuigen dan weg blijven''. Ze kwamen niet meer. Het duurde niet lang meer en een maand of negen geleden viel ik op mijn knieën. Ik huilde en huilde, ik was helemaal op en ik wilde niet meer verder leven. Ik richtte me tot Jezus Christus, de Zoon van God. Here Jezus als U de Weg en de Waarheid bent help me dan. Wilt U alstublieft al mijn zonden vergeven, wilt U mijn hart doorzoeken op vergeten zonden en wilt U die alstublieft vergeven. Ik huilde en huilde en wat wogen mijn zonden zwaar, de zonden waar ik eerst wat verhard tegenover stond. Ik schaamde me diep. Jezus Christus vergaf al mijn zonde. Ik vroeg Jezus in mijn leven te komen. Dit is het belangrijkste wat ik ooit in mijn leven gedaan heb. Op een dag zat er een grote zwarte demonische figuur bij mij in de keuken, ik kon hem zien. Ik voelde geen angst en keek hem aan. Ik zag dat hij schrok en achteruit week. Op dat moment gebeurde iets heel bijzonders, Jezus Christus verscheen en ik hoorde letterlijk zeggen: “Jezus Christus is overwinnaar” op dat moment was de demonische macht verdwenen. Ik heb Jezus Christus werkelijk gezien! Wat ik opgeschreven heb is maar een gedeelte van wat ik heb meegemaakt. Dit is mijn getuigenis. Dankzij Jezus heb ik nu rust en vrede in mijn hart. Ik kan weer van onze kinderen genieten. Niemand, geen helderziende of wie dan ook kon me helpen. Alleen Jezus kon dit wonder voor mij doen. Jezus leeft en dat heb ik zelf gezien. Ik wil nu zelfs leven om Hem te dienen. Ik wil Hem nooit meer kwijt. Ik ben gekocht en betaald met het bloed van Jezus Christus. Ik ben nu een kind van God. Door Jezus is ons huwelijk gered. Er komt weer orde in mijn leven. Kom tot bekering! Spoedig komt de Here Jezus terug en allen die hem aangenomen hebben krijgen eeuwig leven en komen niet in het oordeel. Jezus zegt:”Komt allen tot mij die vermoeid en belast zijn en ik zal u rust geven”. Ik kan het weten. Dank u Jezus! Ronald van Dijk (Zwolle, januari 2013) Hallo, mijn naam is Ronald van Dijk en ben 25 jaar. De eerste twaalf jaar van mijn leven ben ik opgegroeid binnen de gereformeerde kerk in IJsselmuiden. In deze tijd ging alles goed, zoals het hoort. Zo had ik een duidelijke visie voor mijn leven, ook al was ik jong. Hierna ben ik met mijn ouders en broertje naar Zwolle verhuisd waarna we niet meer met het gezin naar de kerk gingen. Mijn leven werd kwalitatief steeds minder tot een moment ik op straat kwam te staan en ik niet eens meer de verantwoordelijkheid nam om het te voorkomen. Ik dronk veel alcoholische dranken en rookte veel tabak en wiet. Dit werd een levensstijl, al had ik na mijn twintigste momenten waar ik geen wiet rookte of alcohol dronk en echt probeerde een toekomst op te bouwen. In mijn gedachten voelde ik me gevangen in bepaalde patronen, ik kon er niet vanaf komen, het zat bijna altijd in de weg. Als ik dan drank dronk en wiet ging roken voelde ik me even vrij en werden mijn gedachten afgeleid. Daardoor had ik bijvoorbeeld ook geen goede visie om ECHT naartoe te leven. Ook al wist ik met mijn verstand wat goed voor me was, mijn gevoel werkte daar totaal niet aan mee. In het jaar voor ik tot bekering kwam dacht ik veel na over de wereld en ik kwam tot de conclusie het vol is met kwaad en er geen echte waarheid in te vinden is. Gelukkig stond ik maar een week op straat en sliep ik in een warme schuur op een matras. In deze week werd ik uitgenodigd om de kerk te bezoeken en was na deze avond overtuigd dat ik voor God moest kiezen. Dit heb ik duidelijk gemerkt in de periode erna. Zo voelde ik na drie dagen ZOMAAR een enorme rust, een blij gevoel en een enorme zekerheid om op God te kunnen vertrouwen. Ik ben bevrijd uit die mentale gevangenis (gebondenheid) en voel ik me vrij van geest en in mijn gewoonten. Ik ben bevrijd van slechte gewoonten en weet zeker dat God de waarheid is die ik zocht. Nu heb ik weer een visie en kan denken met heldere geest om goede keuzen te maken. God dienen is de beste keuze die je kan maken in je leven! Simon van Dijk (Leeuwarden) Mijn naam is Simon van Dijk, van jongs af aan ging ik, zoals de gewoonte was bij ons thuis, twee keer naar de kerk, echter persoonlijk ervoer ik God niet in mijn leven. Mijn leven bestond uit veel en hard werken, en allerlei dingen kopen... Ik trouwde en met z’n tweeën gingen we in Leeuwarden op zoek naar een kerk om God te vinden. Na een aantal kerken bezocht te hebben gaven we dit op, mijn leven werd een sleur, ons huwelijk was ook niet wat het zou moeten zijn. Op een koopavond werden we aangesproken, christenen vertelden ons over het aannemen van Christus als je persoonlijke Redder en Verlosser. We hebben gelijk die zondag een dienst bezocht, later hebben we gebeden en Jezus in ons hart gevraagd, de beste keus die we ooit gemaakt hebben. God heeft mijn leven radicaal veranderd, mijn waarde vind ik nu in God, mijn leven zit vol met uitdagingen die God me geeft, de sleur is weg! Daniëlle (Zwolle) Internet, tv, magazines, billboards… ik heb jarenlang een groot gedeelte van mijn leven laten beheersen door deze media. De beelden die aan mij werden opgedrongen hadden een invloed op mij. Telkens weer die graatmagere, knappe jonge meiden die de meest uiteenlopende producten aanprezen. Als tiener was ik ontzettend onzeker over mijn uiterlijk. Mijn waarde mat ik af aan wat mensen zeiden over mijn uiterlijk. Door de jaren heen begon uiterlijk steeds belangrijker voor me te worden, en het werd zelfs een obsessie. Ik ging me steeds meer vergelijken met die modellen waar ik dagelijks mee geconfronteerd werd en ik verschafte, zonder dat ik dat doorhad, een geduchte vijand toegang tot mijn leven. Mijn dagelijkse ritueel begon steeds extremere vormen aan te nemen. Vijf keer per dag op de weegschaal, checken of ik niet een grammetje was aangekomen. Me terugtrekken op mijn kamer om voor de spiegel te staan en mezelf monsterlijk en lelijk te noemen. Ik begon die graatmagere modellen te idealiseren. Ik voelde me dik en lelijk en zou wel gelukkig zijn als ik ook zo dun zou worden. En dunner en dunner werd ik. Doordat ik of niet at, of als ik wat at, dat nog sneller weer uitkotste, geen normale voeding binnenkreeg. Mijn lichaam begon op sommige gebieden te falen. Ik kreeg pijn in mijn spieren, botten en mijn hart. En het bracht me alles behalve geluk. Uiteindelijk heeft God mij volledig genezen, maar mijn idealen hadden een dodelijke afloop kunnen hebben. Heb jij ook van die dodelijke idealen? God wil je graag genezen en echt herstel brengen in je leven. Hij wil je afhelpen van je verslavingen. Hij vindt jou waardevol zoals je bent. Haal je waarde uit hoe God over je denkt, want dat is iets wat werkelijk telt en wat het verschil zal maken in je leven. Daniëlle, 26 jaar Marlies Endeman Mijn naam is Marlies. Zo’n 28 jaar geleden, toen ik achttien was kwam ik naar Zwolle om te studeren. We liepen lekker te winkelen toen twee leeftijdgenoten ons aanspraken met de vraag of wij ook gelovig waren. Nu was ik met het geloof opgegroeid, elke zondag zat ik in de kerk, ook omdat ik dat zelf wilde. Ik zei dat het met mij wel goed zat. Na verloop van enkele maanden werd een klasgenoot ook aangesproken op straat, en ging naar een samenkomst bij Evangeliegemeente ‘De Deur’. Zij vertelde dit aan mij waarop ik ook graag mee wilde. Deze samenkomst maakte een grote indruk op mij en zette mij aan het denken. Ik zag dat deze mensen echte blijdschap hadden en serieus waren met God, het waren oprechte gelovigen. Zelf zei ik wel dat ik geloofde, maar ik ging er niet helemaal voor. Ik wilde een beetje naar God luisteren en voor de rest wilde ik mijn eigen zin doen. Door mijn opvoeding kende ik de Bijbel en wist dat Jezus sprak over een brede en een smalle weg, Hij sprak niet over een middenweg. Een andere tekst die mij erg raakte was dat Jezus zegt: “Wie niet voor Mij is, die is tegen Mij”. God overtuigde mij dat ik voor een belangrijke keuze stond: Of helemaal voor Hem gaan of mijn eigen zin gaan doen. Het was niet gemakkelijk, maar uiteindelijk heb ik de keus gemaakt om helemaal voor Jezus te gaan. In de maanden na het maken van die keus kwam er een enorme verandering in mijn leven, het leek wel een revolutie, alles werd anders. Ik merkte dat God mij van binnen veranderde. Wanneer ik ging bidden merkte ik dat God naar mij luisterde, ik kreeg een persoonlijk contact met God. Er waren verschillende dingen die ik niet meer wilde doen, dingen waar ik voorheen niet mee kon en wilde stoppen terwijl ik wist dat het verkeerd was om te doen. In de afgelopen jaren zijn er veel dingen gebeurd in mijn leven, mooie dingen, maar ook moeilijke, onbegrijpelijke en verdrietige dingen. Wat ben ik blij dat ik deze afgelopen 28 jaar mijn leven mocht leven met Jezus. Mijn zorgen en problemen kan ik bij Hem neerleggen. Ik kan u vertellen: God doet altijd wat Hij beloofd, Hij is een Rots in de stormen van het leven. Geef vandaag nog uw leven aan Jezus, ik weet zeker dat u daar geen spijt van zult krijgen. Patrick van Es (Arnhem 2015) Het was voorjaar ’92 dat ik op mijn kamer lag na te denken over mijn leven. Ik had op een manier geleefd waar ik niet echt trots op kon zijn. Nadat mijn broer was verongelukt konden mijn ouders de pijn niet verwerken, de scheiding die er uiteindelijk op volgde resulteerde dat ik een losbandig leven leidde. Ik probeerde alles uit en was een bekende van de politie geworden. Terwijl ik nadacht over de manier hoe ik de laatste jaren had geleefd, was mijn leven weer aardig op de rit gekomen, anderen waren zelfs trots waar ik me naar toe had opgewerkt. Maar op dat bijzondere moment kwam er een overtuiging dat ik God om vergeving moest vragen voor alles wat ik gedaan had. En dat terwijl ik niet eens godsdienstig was! Ik vroeg God om vergeving en kreeg een 100% zekerheid dat God echt bestond. Ik vroeg diverse mensen naar antwoorden over wat er met mij was gebeurd, maar niemand had een antwoord. Maanden later werd ik aangesproken door een wedergeboren christen die zo overduidelijk een realiteit en een verandering door Jezus Christus had, dat ik daar meer over wilde weten. Ik kwam naar zijn kerk en ontmoete daar ook mensen die door Jezus waren veranderd. In de stille hoop dat Hij mij ook zou kunnen veranderen, gaf ik mijn leven aan Jezus. Wat er sindsdien allemaal is gebeurd is te veel om op te noemen en gaat nog tot op de dag van vandaag door. Ik voelde voor het eerst Gods kracht en sprak met Hem alsof Hij naast me stond. Leegte, doelloosheid, slapeloosheid en verslavingen verdwenen uit mijn leven. Ik stopte met stotteren, werd vrijmoediger en kreeg overwinning over mijn slechte gewoontes. Vanaf het moment dat ik tot bekering kwam heb ik nooit spijt gehad dat ik deze keuze heb gemaakt. Als kind ging ik naar een kerk waar ik ga nooit iets van God had ervaren. Ik ben zo blij dat ik nu Jezus persoonlijk ken en ik zeker weet dat mijn zonden vergeven zijn en daardoor naar de hemel ga. Mag ik jou vragen om elk vooroordeel en twijfel aan de kant te zetten en te kiezen voor waarheid. Op een dag zul je sterven en kom je te staan voor God. Onthoud goed dat God van jou houdt, maar baalt van jou zonden. Jezus Christus stierf voor jou om je te redden, vraag Hem om vergeving en nodig Hem uit in je leven. Evelyne Ik ben Evelyne, 38 jaar, gelukkig getrouwd en ik heb drie kinderen. Ik wil u mijn getuigenis vertellen. Ongeveer 10½ jaar geleden kreeg ik opeens last van hartkloppingen en een pijn op mijn borst, alsof er een olifant op mij zat. Mijn huisarts wist dat mijn moeder met 37 jaar, drie maal een hartaanval had gekregen, en daarna een bypass kreeg. Ze had een erfelijk te hoog cholesterol en dat had ik ook. Zo kwam het dat ik jarenlang onderzoeken kreeg bij de cardioloog. Er kwam geen uitslag waarom, maar de klachten werden steeds erger en hielden ook veel langer aan. Begin september 2003 kwamen mijn man en ik tot bekering. Wij accepteerden Jezus Christus als onze Redder en Verlosser. Dat heeft heel mijn leven en mijn ziekte veranderd. Ik hoorde door prediking in de kerk dat zonden je ziek maken. Dat als je leeft in zonden, je ongehoorzaam bent aan God. Dat wilde ik natuurlijk niet. God liet mij zien dat ik die persoon moet gaan vergeven, waar ik jarenlang zo boos op was. En dat had ik toen in september 2003 gedaan. In september 2003 volgde nog een hartkatheterisatie, maar ook dat gaf geen resultaat. Er zouden toen nog wat onderzoeken volgen. In januari 2004 werd er een oproep gedaan in een dienst. Deze oproep was gericht voor mensen die korter gered waren dan anderhalf jaar, en die pijn of ziekte hadden. Die mochten naar voren gaan en er werd gebeden voor hen. Ik wiste toen dat Jezus Christus de enige was die mij kon genezen. Er werd voor mijn hartkwaal gebeden en sindsdien heb ik nergens meer geen last van. Jezus Christus heeft mij genezen. Zelfs mijn arts is zeer verbaasd, dat deze ernstige klacht nu ineens verdwenen is. Dat kwam doordat God mij van mijn zonden bevrijd heeft. Ik ben niet meer bitter en ook niet meer koppig. Dit alles omdat Jezus Christus mij schoongewassen heeft met zijn bloed en mij genezen heeft. Als u ook ziek bent, vertrouw dan op Jezus Christus, want hij is onze Genezer. Chaba Flamegin-Breinburg (Arnhem) Bevrijd van alcoholverslaving Het is 12 jaar geleden dat ik in de wereld carrière probeerde te maken. In die tijd kwam ik in veel problemen. Ik wilde eigenlijk carrière maken in de modewereld maar zonk weg in alcoholgebruik en het uitgaansleven. Mijn broer kwam vanuit Aruba na mij in Nederland en ik had hem 2 jaar niet meer gezien. Hij was verslaafd geraakt aan drugs. Toen hij na die 2 jaar bij mij thuis kwam vertelde hij mij dat hij radicaal veranderd was. Hij gaf mij een cassettebandje met een preek en zei dat ik daar naar moest luisteren. Verder vertelde hij mij dat hij Jezus werkelijk had ontmoet en dat Jezus mij, net als hem, ook zou kunnen bevrijden. Echter, ik wilde er niets van weten. Toen ik 40 jaar geworden was besloot ik naar die cassette te luisteren. Toen ik naar de preek op de cassette luisterde besefte ik dat ik bevrijding kon krijgen van mijn alcoholverslaving, maar dat ik daarvoor wel een keuze moest maken. Ik werd door een vrouw uit de kerk van mijn broer regelmatig opgezocht. Zij bad veel voor mij want ik was altijd dronken. Ze nodigde mij uit om naar een kerkdienst te komen en ik ben de zondag erna mee geweest. Toen ik naar de preek luisterde, voelde ik me sterk aangesproken en steeds meer ging ik snakken naar het Woord van God. Na vier keer naar de kerk te zijn geweest kwam ik tot bekering. Sinds die tijd, twaalf jaar geleden, is mijn leven helemaal veranderd. Ik drink niet meer en rook niet meer en ben voor God te gaan leven. Ik heb heel veel blijdschap gekregen en nu wil ik graag het Woord delen met andere mensen, zodat ook zij tot bekering zullen komen. Want God kan ook jouw leven drastisch veranderen. Mijn advies voor jou is om Jezus toe te laten in je leven! Groetjes, Chaba Flamegin-Breinburg Arjen Geerts (Ede, 2016) Hallo, mijn naam is Arjan Geerts, ik wil graag vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan! Op zondag ging ik altijd met mijn ouders trouw mee naar de traditionele kerk. Daar werd veel gepreekt over oordeel en uitverkiezing, maar ik hoorde niets over hoop en liefde en al helemaal niets over Jezus. Ondertussen gebeurde ervan alles met ons gezin: mijn broertje overleed en mijn ouders werden overspannen. Omdat ik een uitweg zocht raakte ik al op jonge leeftijd verslaafd aan drank, gokken, roken etc. Ik raakte de weg kwijt, werd depressief, zocht hulp bij een psychiater en kreeg medicijnen. Niets hielp want ik bleef leeg en doelloos. Totdat mensen in 2006 tegen mij zeiden: “Arjan er is een God die van je houdt en je kan een nieuwe start maken als je vergeving vraagt van je zonden.” En paar maanden later heb ik dat ook gedaan en Jezus Christus deed een geweldig wonder in mijn hart, Hij heeft me bevrijd van mijn verslavingen, Hij herstelde mijn huwelijk, Hij gaf me hoop en kracht en Hij maakte mij een compleet anders mens! Wat alcohol of medicijnen niet kunnen doen, kan Jezus Christus wel, Hij is de enige die uw leven kan vullen! God wacht op jou, Hij heeft alles voor jou gedaan door aan het kruis te gaan, stel het niet uit maar geef je hart aan Hem, daar zul je nooit spijt van krijgen! Willy Gerrits (Nijmegen, 2016) Willy-e1443463235734.jpg Hallo allemaal, het is een grote eer om mijn getuigenis te mogen vertellen. Het makkelijkste is het om het in drie delen te vertellen, als eerste hoe was ik, wat is er gebeurd, hoe ben ik nu. Om bij het eerste te beginnen, ik begon op 13-jarige leeftijd te drinken, later begon ik hard drugs te gebruiken. Dit heb ik 38 jaar gedaan, tot het extreme toe. De laatste 20 jaar gebruikte ik dagelijks16 liter bier, 6 gram coke, speed, wiet, enz. Gevolgen konden natuurlijk niet uitblijven waardoor ik vrouw, kinderen, familie, huis en auto’s ben kwijt geraakt. Vanwege mijn alcoholverslaving heb ik 6 keer in coma gelegen, de doctoren hebben mij meerdere malen opgegeven. Op een dag was een medeverslaafde uitgenodigd om naar de kerk te gaan. Hij zij tegen mij, “ga mee, anders ga je dood”. Met een tas vol met bier en het nodig bier op werden we door de pastor zelf opgehaald en gingen we naar de kerk. Eenmaal in de kerk aangekomen voelde ik mij meteen thuis. Aan het einde van de dienst vroeg de pastor of er iemand was die Jezus in zijn hart wilde aannemen, Hij zou me helpen om een nieuw leven te geven. Deze beslissing nam ik zonder aarzeling, hier had ik jaren op gewacht !! Ik werd gevraagd om naar voren te komen en om al mijn kettingen, kralen en amuletten af te doen omdat blokkades vormen voor genezing en bevrijding zei de pastor. Ik werd meteen bevrijd. Dit was een nieuw leven, een leven met Jezus in mij hart! Ik ben van de één op de andere dag gestopt met maar liefst 16 verslavingen! In plaats van een hopeloos bestaan en een leven in de gevangenis, dankzij God werd mij ook nog eens 2,5 jaar straf kwijtgescholden omdat de rechter mij wilde aanmoedigen met mijn nieuwe begin met Jezus Christus woning ik weer in een huis en heb ik echte vrienden gekregen. Op hun kan ik bouwen, het zijn broeders en zusters uit de kerk die ik kan vertrouwen. Langzaam maar zeker begin ik ook mijn familie weer terug te zien, sommigen pas na 25 jaar. God is genadig en goed! Natuurlijk bedank ik ook Patrick Verplak, onze pastor. Ik hoop dat u wat heeft aan mijn getuigenis. Stel uw vertrouwen in de Heer, Hij wil iedereen helpen en als u uw hart opent voor Hem dan is echt alles mogelijk zoals Filippenzen 4:13 zegt: “ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Lidia van Gestel (Breda) Mijn lichaam is hersteld.. Ik was ontzettend depressief en ik was ziek. Ik had last van een darmziekte, waardoor ik elke dag last had van enorme buikkrampen. Ik had pijn in mijn gewrichten van polsen, handen, ellebogen, knieën, enkels, alles deed pijn. Verder had ik problemen van slapeloosheid en chronische moeheid (ME). Door al deze klachten kon ik niet meer voor mezelf zorgen en begon ik mezelf te verwaarlozen. Hoewel ik al jaren voor deze klachten onder behandeling was van allerlei specialisten ging het alleen maar slechter met me. Ze zeiden dat ik er maar mee moest leren leven. Hierdoor werd ik depressief en ik liep al rond met plannen van zelfmoord, ik was ontzettend wanhopig. Ik schreeuwde uit tot God: ”U bent de enige die mij kan helpen God, ik heb geen andere hoop meer, alstublieft God, help mij’. Ongeveer 2 weken later werd ik aangesproken door een vrouw die mij vertelde over Jezus, dat Hij mij wilde redden en vergeven kon worden van mijn zonden. Ik wist wel dat ik zonden had. Ik maakte die keus meteen en bad een gebed voor vergeving. Het eerste wonder dat God deed, was dat hij mijn depressiviteit wegnam en mij vulde met een enorme blijdschap die ik nog nooit had ervaren in mijn leven. Ik ervaarde God nu duidelijk in mijn leven en ik wist dat ik een goede keus had gemaakt. Vanaf de volgende dag (zondag) begon ik naar de kerk te gaan en de diensten bij te wonen. Door de prediking begon God tot mijn hart te spreken en te overtuigen. En door de kracht en hulp van God brak ik met die zonden. De ziekten heeft God genezen en mijn lichaam is hersteld. God heeft mij de zekerheid gegeven dat ik een kind van God ben en op weg ben naar de hemel. En na 8 jaar kan ik zeggen: ik heb er geen dag in mijn leven spijt van gehad en ben ik Hem nog steeds dankbaar voor wat Hij in mijn leven heeft gedaan. Wout Gilles (Zwolle) Ik ben Wout Gilles. Na het VWO ging ik aan de Universiteit in Delft Werktuigbouwkunde studeren. Hier leerde ik veel over wetenschap en hoe de techniek in elkaar zat. Ik dacht dat ik daarmee ook achter de zin van het leven kon komen. Maar ik kwam er achter dat de wetenschap geen uitsluitsel gaf over de zin van het leven. Na een tijdje werd ik door een paar christenen aangesproken over het geloof in Jezus Christus. Zij vertelden mij over een persoonlijk contact met Jezus Christus, wat je kunt krijgen door helemaal op God te vertrouwen. Ik was christelijk opgevoed, wist over Jezus, maar kende Hem niet persoonlijk. Die christenen daagden mij uit om mijn leven aan Jezus over te geven. Om Jezus in mijn hart te vragen. Dat deed ik kort daarna. Toen ik dat gebed bad, dat ik mijn leven over gaf aan Jezus en Hem vroeg om mijn zonde te vergeven, ervaarde ik een rust van binnen. Ik wist dat Jezus mij vergeven had en Hij mij aangenomen had. Daarna ben ik naar een kerk gegaan om meer over Jezus te leren. Ik kan niet zeggen dat ik daarna geen moeilijke dingen meer heb meegemaakt. Het leven als christen betekent niet dat je geen problemen meer zult meemaken, maar je hebt wel de zekerheid waar je bestemming is en dat Jezus je wil helpen in de situaties van het leven. Peter Gooijer (Groningen) “Ik vond het wel welletjes...” Mijn naam is Peter Gooijer. Ik ben 29 jaar en fysio-therapeut van beroep en woon in Groningen. Van huis uit ben ik gelovig opgevoed. Ik geloofde in God en ik geloofde ook dat Jezus voor mij aan het kruis gestorven was. Dit was kennis (verstandelijk weten) en in deze kennis geloofde ik. Ik ging dan ook naar de kerk, catechisatie, EO-jongerendag, las in de bijbel en bad, omdat ik dit belangrijk vond. Er bestond immers een God en de hel kun je ontwijken door zondags naar de kerk te gaan te bidden en bijbel te lezen, dacht ik. Dit koste allemaal wel erg veel moeite en na de puberleeftijd vond ik het wel welletjes. Ik had het andere leven ontdekt en dat voelde stukken beter. Kroegen, disco’s, feesten, vrouwen, vakanties en dit viel niet te combineren met dat zware geloofsgedoe. Vooral een vriendin was noodzakelijk voor een echt goed gevoel, zodat die leegte in het hart gevuld werd. Maar elke keer als het nieuwtje van de relatie eraf was, kwam diezelfde leegte weer terug in mijn hart. De oplossing dacht ik, was een nieuwe vriendin omdat deze weer niet bij me paste. Maar ook nu werd ik weer ontevreden en de leegte bleef van binnen. Na de zoveelste relatie geprobeerd te hebben ben ik , als een soort vakantie, met een vriend naar Afrika gereden om daar onze eigen auto’s waarmee we reisden, te verkopen met winst. Maar onderweg kregen we echt grote problemen omdat de auto’s stuk gingen, het geld was op en we waren uitgeput. We zaten vast in een gehucht in het midden van Afrika. Hier ontmoette ik een missionaris die, na mijn problemen te hebben aangehoord, met me heeft gebeden om hulp om weer thuis te komen. De volgende dag waren we op weg naar huis. Vanaf dat moment wilde ik God dienen maar ik wist niet hoe. In ieder geval niet zoals vroeger, dat geloven moeite koste en een last werd i.p.v. een bevrijding. Gelukkig kwam ik mensen op straat tegen die mij vertelden dat ik een relatie met Jezus kon krijgen door tot bekering te komen. Dit wilde ik graag en ik heb vergeving gevraagd voor mijn zonden en Jezus in mijn hart uitgenodigd. Na dit gebed is mijn leegte gevuld en kreeg ik andere verlangens, bijvoorbeeld om God te leren kennen en met Hem te spreken. Geen zware last meer om naar de kerk te gaan maar zin hebben om naar de kerk te gaan, te bidden en de bijbel te lezen. Als je een wonder in je leven wilt meemaken, geef je leven aan Jezus. Stefan ter Haar (Amersfoort) Jezus is het antwoord! Hallo, ik ben Stefan ter Haar en nu ik even uw aandacht heb, wil ik deze gelegenheid benutten. Zoals zoveel mensen vandaag, geloofde ik niet in God, een soort van god of wat voor religie of cult dan ook. Ik leefde gewoon mijn leventje en, als ik erop terug kijk, verliep alles prima; goede schoolresultaten, genoeg geld, goede relaties in huiselijk kring, geen verslavingen of (emotionele) problemen. Mijn vrije tijd bracht ik veelal door met sport en muziek en ik vond het wel best zo. Tot ik op straat werd aangesproken over het evangelie van Jezus Christus. Zij vertelden mij over zonden, hemel en hel en over Jezus die de prijs voor de zonden op zich genomen had. Ik vond het leuk en aardig voor hen, maar geloofde het niet en ik deed ook geen moeite om het te onderzoeken. Meer dan eens kwamen mensen op mijn pad, die vertelden dat ze God ervaarden en een zekerheid hadden wat er met ze zou gebeuren als ze zouden sterven. Dat zij zo zeker waren en ik niet, dat irriteerde mij en inspireerde mij om de bijbel te gaan lezen. Ik zette mijn vooroordelen opzij en zei: "Heer, als U bestaat, overtuig mij dan." En als God er niet was, zou het mij niet uitmaken; ik had toch een prima leven. Maar toen ik een tijd in de bijbel las, overtuigde God mij, dat Hij wel degelijk bestond. Ik had geen stem gehoord, voelde geen schouderklopje of zweefpartijtjes, maar er was een diepe overtuiging in mijn ziel, de persoon die ik ben. Van toen af aan heb ik besloten om God en Gods wil op de eerste plaats in mijn leven te zetten. Die keuze is nu 9 jaar geleden. Mijn hele kijk op het leven, de samenleving, de waarde van het leven is compleet veranderd. Ik geef meer om mensen dan ooit tevoren. Ik zie hoe zonden zoals egoïsme, haat, roddel en trots mensenlevens verknallen, relaties verzieken. Om over immoraliteit en de losse levensstijl van velen nog niet eens te spreken. Waar absoluut niets goeds uit voortkomt. Ik heb mijn keuze gemaakt. Ik leef voor God. Ik heb een zekerheid dat ik na mijn dood naar de hemel ga. Door Gods genade, om zijn Zoon te geven voor mij, ben ik gered. Door Gods kracht ben ik veranderd. Ook voor u is hetzelfde mogelijk, maak daarom die keuze om Jezus Christus te accepteren als uw persoonlijke redder en Heer. Hans Hafkamp Hallo, ik ben Hans Hafkamp. In het kort wil ik vertellen hoe ik een persoonlijke relatie met God heb gekregen. Ik ben katholiek opgevoed en ging regelmatig naar de kerk. Dat hield al snel op toen ik het ouderlijk huis verliet. Met mij zit het wel goed, dacht ik altijd. Een hel bestaat niet en als er een hemel is, ga ik er vast heen, want ik doe niemand kwaad. Een paar jaar geleden begon ik hieraan te twijfelen. Mijn levenging bergafwaarts. De stress in mijn leven stapelde zich op: een verhuizing, tegelijkertijd een verbroken relatie, spanningen op het werk. Vlak na de verhuizing barstte de bom. Ik was ver over mijn grens heen. Alarmsignalen werden maandenlang genegeerd en ik werd overspannen. In die tijd liep ik met vele vragen, zoals ‘waarom leef ik?’, ‘waar ga ik heen als ik sterf?’. Zo kwam ik in aanraking met het Taoïsme en de New Age. Omdat ik niet de overtuiging had de waarheid gevonden te hebben, bleef ik verder zoeken. Totdat God ingreep in mijn leven: Op een avond werd mijn aandacht getrokken door een tv- programma over bijna-dood ervaringen. Mensen vertelden dat de hemel maar ook de hel realiteit is. En dat alleen door de vergeving van Jezus Christus je in de hemel kunt komen. Die avond was ik hiervan overtuigd. En ik was zeker niet op weg naar de hemel. Daarom nam ik Jezus aan als mijn Redder en Verlosser. Direct ervaarde ik een verandering, een bovennatuurlijke blijdschap. En ik ervaarde een zekerheid dat mijn bestemming was veranderd van hel naar hemel. Dit moment is een ommekeer in mijn leven geweest. God bracht een volledig herstel en rust terug in mijn leven. Dit kan Hij ook voor u doen! Noortje Hagen (Zwolle) Een tweede kans Toen ik twee jaar oud was kwamen mijn ouders tot bekering, ze werden christen, en vanaf dat moment ging ik altijd met hen mee naar de kerk. Ik vond het daar best leuk, er waren veel andere kinderen van mijn leeftijd waar ik mee op kon trekken. Toen ik wat ouder werd, ging ik naar tienerclub en we deden allemaal leuke dingen met de tieners. Eigenlijk vond ik dat ik een best goed leventje had. Thuis ging het goed, op school ging het goed, naar de kerk gaan was eigenlijk ook best leuk en ik dacht dat ik alles wel mooi voor elkaar had. Ik dacht gewoon dat ik God niet nodig had, zo slecht was ik toch niet? Ik had al wel eens een keus gemaakt om voor God te leven, maar ik deed er niet zoveel mee. Totdat ik een ernstig auto-ongeluk kreeg toen ik 15 jaar oud was. Ik zat in de auto en zag het ongeluk aankomen en ik dacht: “Oké, dit is echt mijn einde.” Alles ging toen heel snel en ik herinner me alleen nog dat we ineens midden op de snelweg stilstonden. We probeerden uit te stappen, maar de auto was total-loss! Ik kon me niet voorstellen dat ik daar levend uitgekomen was. Uiteindelijk moest ik mee met de ambulance en er werd onderzocht of ik blijvend letsel had, maar het enige wat ik had was een dikke bult op m'n hoofd en een schaafwond over m'n hele arm! Zelfs het ambulancepersoneel zei dat het een wonder was dat wij zó uit die auto gekomen zijn! De andere meiden hadden ook bijna nergens last van. Na het ongeluk ging ik nadenken over wat er precies gebeurd was. Ik stond er echt versteld van dat ik dit overleefd had! Maar juist dat maakte mij ook bang, want ik wist dat als ik het ongeluk niet overleefd had, dat ik dan niet naar de hemel was gegaan. Ik had alles in de kerk gehoord, ik wist alles: je kunt tot bekering komen, je kunt écht een relatie met God krijgen, God kan je leven veranderen. Hij kan je genezen, redden en bevrijden. Eerst dacht ik dat ik dat allemaal niet nodig had, maar sinds dat ongeluk zag ik in dat ook ik Hem nodig had! Dat ik écht een doel in mijn leven kon hebben! Toen ben ik op mijn knieën gegaan en ik heb God in mijn leven gevraagd. Ik heb vergeving gevraagd van m'n zonden en ik heb mijn leven in Gods handen gelegd. Vanaf dat moment wilde ik echt Gods wil doen, en niet mijn wil. Ik liet me al snel dopen om te laten zien dat ik er echt voor de volle 100% voor wilde gaan. Ik heb nog nooit spijt gehad dat ik tot bekering ben gekomen en me heb laten dopen en ik ben echt blij dat God mij een tweede kans gegeven heeft! Hein (Groningen) Hooligan wordt christen Mijn naam is Hein. Ik ben geboren en getogen in Jakarta, Indonesië. Op mijn 14e kwam ik samen met mijn moeder naar Nederland. Ik kom uit een christelijke (protestantse) familie. Mijn opa was vroeger predikant in Manado, Indonesië. Vroeger ging ik elke zondag naar de kerk en ging ook naar de zondagsschool. Tot ik uit huis ging op mijn 18e...  Vanaf dat moment ging ik heel weinig naar de kerk en later ging ik zelfs bijna helemaal niet meer. Ik ging alleen maar naar de kerk op kerstavond. Sinds ik uit huis ging, begon ik met verkeerde vrienden om te gaan en begon ik ook alcohol te drinken en drugs te gebruiken. Later was ik ook heel erg verslaafd en ging ik elk weekend met vrienden op stap. Als er feest was, ging ik erheen. Bijvoorbeeld naar een houseparty, maar bij elk feest raakte ik betrokken in ruzies en vechtpartijen. En omdat ik ook fan ben van FC Groningen, ging ik elke zondag samen met mijn vrienden naar de voetbalwedstrijd. Ik ging alleen niet om voetbal te kijken, maar om te vechten met de hooligans van een andere club. Tot december 2008.  Toen kwam er iemand van "De Deur", een goede kennis van mij, langs op mijn werk en zij vroeg mij wat ik zou doen op kerstavond. Ze heeft mij toen uitgenodigd om op kerstavond naar de dienst te komen. Die avond, 24 december 2008, na de dienst kwam iemand van de kerk met mij praten en hij vertelde over God en dat ik God persoonlijk kon leren kennen en Hem kon uitnodigen om binnen te komen in mijn hart. Binnen in mij zei ik: “Heer, als u werkelijk bestaat, kom in mijn hart, geef mij een nieuw leven en vergeef mijn zonden”. En op dat moment kwam ik ook tot bekering.  Al die jaren daarvoor was ik ook vaak depressief, onzeker en mijn leven was behoorlijk leeg, maar sinds ik Jezus heb gevraagd om in mijn hart te komen wonen en Hem persoonlijk heb leren kennen, voel ik me rustiger. Nu weet ik dat ik de goede beslissing genomen heb, Jezus heeft mij bevrijd en ik heb nu een persoonlijke relatie met God.  De mensen die Jezus Christus nog niet kennen, daag ik uit om Hem persoonlijk te leren kennen. Het enige dat je hoeft te doen, is je hart te openen en je te bekeren van je zonden. Jezus zal een wonder doen in je leven want Hij is onze Redder en Verlosser. Roelof Henken (Ede) Hallo, mijn naam is Roelof Henken en ik wil u graag vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Tot 1985 heb ik in Drenthe gewoond, waar ik in Staphorst naar de Gereformeerde kerk ging. Op mijn 17e emigreerde ons gezin naar Zuid-Afrika. Daar kreeg ik een baan als monteur van een wegenbouwbedrijf. Echter, in die tijd begon ik steeds meer alcohol te drinken. Het begon al op het kantoor na het werk en dat ging door tot ver in de avond. Twee jaar lang leefde ik zo. Nadat ik thuis onenigheid kreeg, ben ik bij vrienden gaan wonen. Toen begon ik pas echt stevig te drinken, vaak tot diep in de nacht. Inmiddels werkte ik bij de technische dienst in een discotheek. Als ik dan 's ochtends om 6 uur thuis kwam, kon ik meteen door naar mijn andere baan. Ik ontmoette een meisje en we trouwden, maar mijn hele salaris ging op aan de alcohol. Na 2 jaar ging ze er toen vandoor met mijn beste vriend. In 1993 kwam ik via een andere vriend bij de Geheime Dienst terecht. Ik heb verschillende vijanden van de Zuid-Afrikaanse staat uit de weg geruimd, o.a. in Swaziland. Na 6 maanden was ik helemaal doorgedraaid. Als ik met mijn vrienden op straat liep en ik hoorde een geluid, dan dook ik meteen naar de grond om dekking te zoeken. In 1996 ben ik als vrachtwagenmonteur gaan werken en opnieuw getrouwd. In 2004 ging mijn vrouw bij me weg voor een andere man. Uit wraakgevoelens ging ik daarna de ene na de andere relatie aan, maar dacht op een gegeven moment: “Waar ben ik mee bezig?” Iets brak toen in mij en ik vroeg God om zijn hulp om weer naar Nederland terug te kunnen gaan. Inmiddels had ik geen geld meer voor mijn levensonderhoud, waardoor ik 2 jaar op straat rondgezworven heb. Ik ben toen over de rivier naar Namibië gezwommen. Daar heeft de politie me opgepakt en gevangen gezet omdat ik geen paspoort meer bezat. Ik heb toen 2 maanden in een verschrikkelijke gevangenis gezeten. Op een wonderlijke manier kwam ik vrij door hulp van de Immigratiedienst en de Nederlandse ambassade die mij weer een Nederlands paspoort gaven, wat kleren en een vliegtuigticket. Op 27 april 2006 stond ik weer in Nederland en ben toen in Ede gaan wonen bij familie. Na een paar weken kon ik aan de slag als magazijnmedewerker. Ondertussen bleef ik echter erg eenzaam, want ik kende heel weinig mensen. In het centrum van Ede kreeg ik toen een uitnodiging voor een barbecue en muziekavond van Evangeliegemeente De Deur. Daar ben ik zaterdag 1 juli 2006 heen gegaan. Dezelfde avond heb ik God vergeving gevraagd voor mijn zonden en heb ik besloten om voor Hem te gaan leven. Een enorme rust kwam over mij. Nooit heb ik meer ook maar één slapeloze nacht gehad. God bevrijdde mij van de macht van de zonde door Zijn zoon Jezus Christus en God heeft mijn eenzaamheid weggenomen. Ook mijn karakter veranderde. Ik werd namelijk altijd snel kwaad op mensen en deed dan wat ik zelf wilde. Nu ben ik in staat mensen te vergeven en zelf rustig te blijven. Ik kan u aanraden: probeer dezelfde weg die ik nu ga, want dit is de enige weg waarbij je niet bedrogen uit zult komen. U zult er geen spijt van krijgen. Door de genade van God ben ik gespaard gebleven. Hermien (Zwolle) lange versie, nog niet nagekeken Hoi, ik ben Hermien en wil graag vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Vroeger ging ik als kind naar de Gereformeerde kerk in Friesland met mijn ouders en vond het altijd erg leuk om er naartoe te gaan. Ook heb ik het altijd erg naar mijn zin gehad op een christelijke basisschool. In mijn kindertijd luisterde ik veel naar christelijke kindermuziek en begon al vroeg met zingen en dat was mijn lust en mijn leven. Ik vond het altijd heerlijk om in de kerk te zingen. Op mijn vijftiende gingen mijn ouders scheiden en ging ons hele gezin niet meer naar de kerk. Ik vond dit een erg moeilijke periode en vond het ook lastig om te verwerken. In die periode ging ik echt over het leven nadenken waarom dit mij gebeurde en waar het leven nou echt om draaide en was erg onzeker. Een vriendin van mijn moeder gaf reiki en ik besloot daar naartoe te gaan voor wat behandelingen om van mijn onzekerheid af te komen. Ik vond de spirituele wereld interessant, maar het was niet zodat ik er continu mee bezig was. Ik merkte wel dat ik wat zweverig werd en dat ik onzeker bleef en voelde mij van tijd tot tijd erg ongelukkig en probeerde mijn geluk bij jongens te vinden, maar ook dat lukte niet. Na de middelbare school ging ik in Zwolle wonen om daar zang te studeren op het conservatorium. Ik had er enorm veel zin in en hoopte echt gelukkig te worden en hoopte echt carrière te maken met zingen. Af en toe ging ik naar mijn oom en tante toe die ook in Zwolle wonen. Ik wist dat ze gelovig zijn en kon dat ook wel aan hun levensstijl merken. Ik ging er ineens veel over nadenken hoe het zou zijn om God te kennen. Mijn tante en ik hadden wel gesprekken erover en was het soms niet met haar eens over hoe ze over sommige dingen dacht. Maar toch bleef het me bezig houden. Ik kwam met veel vragen en kreeg veel antwoorden van mijn oom en tante. Ook ontstonden er gesprekken op mijn werk over het geloof. Een paar collega’s waren christen en vertelden mij over hun geloofs leven. Ik ging er steeds meer over nadenken en vroeg mijn tante om eens mee te gaan naar de kerk. Ik vond het erg mooi en een paar weken later zat ik alleen in mijn kamer en vroeg ik God om in mijn hart te komen wonen. Er kwam een ongelofelijke rust en blijdschap over me heen. Ik zette christelijke muziek op waar ik ook eerder wel naar verlangde, maar schaamde me er altijd een beetje voor. Op die dag ging ik met mijn tante naar de kerk en zei van tevoren tegen haar dat ik een andere keer wel naar voren zou gaan tijdens de oproep om tot bekering te komen. Toen die oproep later kwam klopte mijn hart zo snel dat ik dat naar voren ging om samen met mijn tante een gebed te doen. Ik zag ineens allemaal gebeurtenissen voor me die ik niet als prettig ervoer. Ik vroeg God om mijn zonden te vergeven en wilde echt een nieuw leven beginnen met Jezus Christus. Sinds dat moment is mijn leven totaal veranderd. Het geluk waar ik al een hele tijd naar op zoek was had ik nu eindelijk gevonden. God heeft me echt de openbaring gegeven dat Hij de waarheid is en kreeg een enorme honger naar Zijn woord. De schubben gingen als het ware van mijn ogen af en besefte me ook dat ik erg kwetsbaar was in het zoeken naar liefde bij jongens. Ik wilde daar gewoon niet meer mee bezig zijn en wilde me echt op God gaan richten. Door God ben ik veel zekerder geworden van mezelf en durf ik ook veel meer mezelf te zijn. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld en wil ook nooit meer terug naar het leven wat ik eerst had. God gaf me ook de overtuiging dat ik moest stoppen met het conservatorium. Sinds mijn bekering begon ik erg te twijfelen. Lesgeven was niet mijn ding en een carrière in de muziek ambieerde ik ineens niet meer. Ik had zo’n enorm verlangen om voor God te leven en zielen voor hem te winnen. Hij geeft me zoveel blijdschap daarin. Hij zegent het ook. Het is geweldig om de zekerheid te hebben om naar de Hemel te gaan. Dat is de belofte van God. Net als het ontvangen van de Heilige Geest. De Heilige Geest overtuigt van zonden, Hij leidt ons en openbaart Gods wil in ons leven. Het is zo geweldig om dat te hebben. Het leven op aarde is maar een zucht van de Eeuwigheid. De Eeuwigheid is het mooiste wat je kan krijgen. Als je Jezus aanneemt als redder en verlosser, Hij zal je rust en alle blijdschap geven en de zekerheid geven om naar de Hemel te gaan. Die zekerheid kun je nergens anders in vinden, ook al denk je dat misschien. Je kunt het in zoveel dingen zoeken, en misschien denk je dat je God niet nodig hebt. Maar de dingen op aarde zijn maar tijdelijk. God is er altijd en verandert nooit! Hij is getrouw ! Jezus zegt ook: Ik ben de weg, de waarheid en het Leven en niemand komt tot de vader dan door mij. In de bijbel staat ook dat als je Jezus aanneemt als redder en verlosser, dat je het Eeuwig Leven krijgt. Er is niets mooier dan het Eeuwige leven. Ik kan je niet dwingen om tot bekering te komen, maar God moet jou de openbaring geven. Je zult de waarheid pas zien als je God oprecht in je hart vraagt. Ik heb geen seconde spijt gehad om voor God te leven! Ik zie zoveel wonderen om me heen gebeuren. Dat is geweldig. God geeft zoveel antwoorden op dingen. Ook als je voor dingen bidt. Je ziet God echt bewegen. Geweldig om te zien .Ik heb het echt op mijn hart u dit te vertellen. Vraag God: Laat zien dat u er bent. En Hij zal het u echt laten zien. Als je er echt in stapt, zul je echt zien dat God de waarheid is. Het is geweldig voor God te leven, echt waar. Hermien (Zwolle) kortere nagekeken versie Vroeger ging ik als kind met mijn ouders naar de kerk in Friesland. Op mijn vijftiende gingen mijn ouders scheiden en ging ons hele gezin niet meer naar de kerk. Ik vond dit lastig om te verwerken, in die periode ging ik echt over het leven nadenken: waarom gebeurt dit en waar draait het leven nou echt om? Een vriendin van mijn moeder gaf reiki, ik vond de spirituele wereld interessant, maar ik was onzeker en voelde mij van tijd tot tijd erg ongelukkig. Na de middelbare school ging ik in Zwolle wonen om daar zang te studeren op het conservatorium. Ik had er enorm veel zin in en hoopte echt gelukkig te worden en carrière te maken. Mijn tante uit Zwolle en ik hadden wel gesprekken over hoe het zou zijn om God te kennen. Soms was ik het niet met haar eens maar toch bleef het me bezig houden. Een paar collega’s waren christen en vertelden mij over hun geloof. Daardoor vroeg ik mijn tante om eens mee te mogen gaan naar de kerk. Ik vond het erg mooi en een paar weken later zat ik alleen in mijn kamer en vroeg ik God om in mijn hart te komen wonen! Er kwam een ongelofelijke rust en blijdschap over me heen. Weer in de kerk kwam een oproep voor bekering en mijn hart klopte zo snel dat ik dat naar voren ging. Ik vroeg God om mijn zonden te vergeven en wilde echt een nieuw leven beginnen met Jezus Christus. Sinds dat moment is mijn leven totaal veranderd. Het geluk waar ik al een hele tijd naar op zoek was had ik nu eindelijk gevonden. God heeft me echt de openbaring gegeven dat Hij de waarheid is en kreeg een enorme honger naar Zijn woord. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld en wil ook nooit meer terug naar het leven wat ik eerst had. Ik had zo’n enorm verlangen om voor God te leven, Hij geeft me zoveel blijdschap. Het leven op aarde is maar een zucht van de eeuwigheid. Als je Jezus aanneemt als Redder en Verlosser, zal Hij je rust en blijdschap geven en de zekerheid geven om naar de hemel te kunnen gaan. Die zekerheid kun je nergens anders in vinden. Je kunt in zoveel dingen zoeken, maar de dingen op aarde zijn maar tijdelijk. God is er altijd en verandert nooit! Je zult dit ervaren als je God oprecht in je hart vraagt. Ik heb geen seconde spijt gehad om voor God te leven! Ik zie zoveel wonderen om me heen gebeuren. Dat is geweldig. God geeft zoveel antwoorden op dingen. Ook als je voor dingen bidt. Je ziet God echt bewegen. Ik heb het echt op mijn hart u dit te vertellen. Vraag God: Laat zien dat u er bent. En Hij zal het u echt laten zien. Hermien (Zwolle) kortste versie Hoi, ik ben Hermien en wil vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Als kind ging ik mee naar de gereformeerde kerk in Friesland en vond het leuk om te gaan. In mijn kindertijd luisterde ik veel naar christelijke kindermuziek en begon vroeg met zingen. Op mijn 15e scheidden mijn ouders en gingen daardoor niet meer naar de kerk. Ik vond dit een moeilijke periode om te verwerken. Een vriendin van mijn moeder gaf reiki en ik ging erheen om van mijn onzekerheid af te komen. Ik vond de spirituele wereld wel interessant. Ik merkte dat ik wat zweverig werd maar bleef onzeker. Ik ging in Zwolle zang studeren op het conservatorium en hoopte echt carrière te maken met zingen. Soms ging ik naar mijn oom en tante die gelovig waren. Mijn tante en ik hadden gesprekken over geloof, maar was het niet altijd eens. Toch bleef het me bezig houden en ging steeds meer nadenken. Ze vroeg om mee te gaan naar de kerk en vond de dienst erg mooi. Een paar weken later zat ik mijn kamer. Ik vroeg God om in mijn hart te komen en om mijn zonden te vergeven. Ik wilde een nieuw leven beginnen met Jezus Christus. Het geluk wat ik zocht had ik nu gevonden en wil nooit meer terug naar het leven wat ik had. Het is geweldig nu de zekerheid te hebben om naar de hemel te gaan! Kris Hart (2013 evangelist V.S.) Evangelist Kris Hart gaat spreken in de speciale samenkomsten in Evangelie Gemeente De Deur (z.o.z.). Kris groeide op in New Mexico, V.S. in een ‚perfect gezin’, vader, moeder, drie kinderen. Ze hielden van sport en zijn vader hielp coachen. Toen Kris 12 was begon zijn vader ineens koffers te pakken... hij vertrok en scheidde van zijn vrouw, het gezin bleef gebroken achter. Het zorgde ervoor dat er geen grenzen meer waren in de familie, zijn zus leerde hem softdrugs gebruiken toen hij 14 jaar was. Al snel begon hij met wat stevigers te experimenteren. In zdie tijd bouwde Kris veel woede tegen zijn vader op. Hij ging trouwen toen hij negentien jaar oud was, dit eindigde snel in scheiding vanwege hun drugsgecentreerde levenspatroon. Drank en drugs hadden hem op een doodlopende weg gebracht en hij begon te verlangen naar verandering... Paula werkte bij een Pizzeria toen Kris haar ontmoette, en begon met haar uit te gaan. Ze gingen samenwonen en Paula werd zwanger. ”We moeten zorgen dat dit gaat slagen!“ dacht Kris. Hij liet zich behandelen voor zijn verslavingen - zonder resultaat, verandering leek onmogelijk. Hij voelde zich wanhopig. Kris had op dat moment een schildersbedrijf en één van zijn werknemers was christen geworden, hij was tot bekering gekomen in ‚De Deur’. ”We wisten dat we iets nodig hadden“, zei Kris. Dus gingen Kris en Paula naar een samenkomst. Paula ging de volgende samenkomst weer. ”Ik heb er de hele tijd over nagedacht hoe gelukkig die mensen waren“ zei ze. Kris bleef doorgaan in zijn leven van verslaving, op een dag had hij de hele nacht gefeest voordat hij aan het werk ging. Hij realiseerde zich door en door dat hij niet eens normaal meer kon werken en dat zijn leven op deze manier niet door kon gaan. Op dat moment ging hij op zijn knieën en kwam hij tot bekering! Hij kreeg een diep verlangen om meer van God te ervaren en voor Hem te leven. In evangelie gemeente De Deur veranderde zijn levenspatroon: hij werd betrokken in ”discipelschap“. Het proces van leren en het doorgeven van het leven voor Jezus. Kris begon te leren en het vuur over te nemen van levende voorbeelden van christenen die hem hielpen te groeien in zijn geloof. Gegeven moment begon hijzelf zelfs samenkomsten te organiseren in het Navajo reservaat. Omdat hij betrokken was met deze mensen wilde hij verhuizen om daar een kerk te beginnen. Drie jaar later gaf hij deze kerk van toen meer dan 100 mensen over aan een volgende pastor en vertrok samen met Paula naar Las Vegas om weer een nieuwe kerk te beginnen - hier zou hij 17 jaar blijven. Daarna werd hij evangelist en bezoekt nu vele kerken, waarbij de mensen intens bewogen worden door de prediking. Samenkomsten waarin God mensen bovennatuurlijk geneest, verandert en spreekt door de ‚gaven van de Geest’ als profetie en woorden van kennis. Het is duidelijk dat God aan het werk is en Kris houdt van de rol die hij daarin mag spelen. Kevin Houtman (Zwolle, 2014) Hallo, mijn naam is Kevin, ik wil je graag vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Ik ben heel mijn jeugd meegegaan naar een evangelische kerk. Elke week hoorde ik verhalen uit de bijbel over Jezus en wat Hij deed. Zo kwam Jezus op aarde om te sterven aan een kruis voor onze zonden. In de kerk zag ik om mij heen dat God bestond. Ik zag mensen binnenkomen zonder kerkachtergrond die naar de kerk begonnen te gaan, ik zag mensen genezen worden, mensen vrijgezet worden van verslavingen en nog veel meer. Ondanks dat ik al die jaren naar de kerk ging, ervoer ik zelf niets van God. De bijbel spreekt duidelijk over een bekering van je zonden. De scheiding van zonden tussen jou en God zal dan weggaan. Na een activiteit van de kerk was daar de gelegenheid om een keuze voor God te maken. Ik stak mijn hand op en bad een gebed met iemand na. Ik vroeg God om mijn zonden te vergeven en in mijn leven te komen. Vanaf die avond is mijn leven nooit meer hetzelfde geweest. Het is de beste keuze die ik gemaakt heb en heb er zeker nooit spijt van gehad. Ik kan echt spreken van een relatie die ik met God heb als ik tot Hem bid. Ook heb ik een zekerheid gekregen dat ik na dit leven naar de hemel zal gaan. Het zijn geen regeltjes die ik nu naleef maar ik heb een verlangen gekregen om voor God te willen leven! Het mooie van het evangelie is dat het voor een ieder is! Hij zet je vrij van verslavingen, Hij geeft je echte vervulling en wil je genezen! Deze Jezus Christus kan jij persoonlijk leren kennen als jij je hart opent voor Hem! Rubin Huang (Zwolle, 2015) Mijn naam is Rubin, ik kom uit China. Samen met mijn vrouw verhuisden we naar Zwolle in 2010. Toen we hier kwamen leek het ons goed om een internationale kerk te zoeken. Een kerk waar de diensten in het Engels vertaald worden omdat ons Nederlands niet goed genoeg is om ze te volgen. Helaas lukte het ons niet zoiets te vinden. Op een zaterdagmorgen eind 2011, op de markt in Zwolle, kregen we een folder van een vrouw die Shengnan heette. Het was een uitnodiging voor een kerstconcert in de kerk. Omdat we andere afspraken hadden konden we er niet heen, maar we bewaarden de folder wel. Volgens Shengnan was er namelijk Engelse vertaling en begin 2012 gingen mijn vrouw en ik naar die kerk. Eind 2012 besloot ik christen te worden en werd ik 'gered'. Sinds die tijd begonnen er veel dingen te gebeuren in mijn leven en dat van mijn gezin. Voordat ik tot deze beslissing kwam om tot bekering te komen, had ik veel problemen op mijn werk. Ik klaagde veel over mijn werk en mijn collega's. Heel vaak gaf ik negatief commentaar op allerlei dingen die gaande waren. Zodra er een conflict was met collega's, werd ik snel kwaad en aggressief. Mijn relatie met de collega's en mijn eigen gezondheid werden hierdoor slechter. In die periode had kreeg ik problemen met mijn ogen en huid. Bezoek aan de dokter en meerdere soorten medicijnen hielpen niets. Door de lichamelijke problemen werd mijn humeur zelfs slechter en had ik moeite mijn emoties in bedwang te houden. Zoals je je kunt voorstellen was de situatie op het werk erg slecht geworden. Ik verloor mijn motivatie om naar het werk te gaan, omdat ik geen zin had om steeds de mensen te ontmoeten waar ik conflicten mee had. Wanneer ik ze niet kon ontwijken, probeerde ik ze te negeren, maar dit werkte natuurlijk niet goed uit. Op een gegeven moment overwoog ik zelfs op een andere plek te gaan werken. Thuis had ik de neiging om tegen mijn vrouw negatieve opmerkingen te maken. Ik verloor mijn waardering voor haar werk thuis. Mijn houding ten opzichte van mijn familie en anderen was totaal verkeerd. Mijn hart was gevuld met haat, jaloezie, angst en veel zorgen. Dankzij onze krachtige God werd mijn leven ten goede veranderd toen ik christen werd eind 2012. En het is nog steeds aan het veranderen. Mijn lichamelijke problemen met huid en ogen werden genezen en kwamen niet meer terug. De houding op mijn werk is 180 graden omgedraaid. Ik leerde anderen in hun situatie te begrijpen. In plaats van klachten begon ik complimenten te geven. Ik besloot met anderen samen te werken in plaats van met hun ruzie te maken. Mijn motivatie is weer terug en mijn werk gaat de goede kant op. Ik begrijp nu de bedoeling en de zin van het leven. Geld en positie in deze wereld waren nooit genoeg voor mij, maar Jezus is nu genoeg voor mij. Het is mijn verlangen om Jezus meer te leren kennen en dichter bij Hem te leven. Dit is een groter verlangen dan het verlangen naar rijkdom en macht dat ik eerder had. Ik dank Hem voor de tweede kans die Hij mij gaf, ik dank Hem voor alles dat ik heb gekregen. Ik dank Hem voor mijn gedachten die tot rust zijn gekomen. Wat er ook gebeurt in mijn leven, ik kan nu kalm blijven en in geloof op Hem blijven vertrouwen. Inez van Leeuwen (Zwolle) Hoi, ik ben Inez, 22 jaar oud, en ik wil je graag vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin, en begon jong naar God te zoeken. Toen ik tiener was verslapte dat, ik raakte geïnteresseerd in hele andere dingen. Ik proefde van dingen, waarvan ik wist dat ze slecht waren. Toch als ik terug kijk, zie ik dat God me altijd heeft beschermd om te ver te gaan. Ik herinner me situaties die door Gods ingrijpen wonderlijk goed afliepen. Pas toen ik zeventien was, besloot ik weer echt voor God te gaan leven en liet me dopen. Een jaar daarna werd bij mij de ziekte van Crohn geconstateerd. De eerste vraag die ik naar God had was: “Waarom? Ik heb niets fout gedaan, ik leef mijn leven juist voor U!” Ik klampte me vast aan God, omdat ik het idee had dat niemand anders me begreep, een ziekte kan je heel eenzaam maken. Nu, een paar jaar later, ben ik nog steeds ziek. Maar ik kan God met heel mijn hart bedanken. Niet voor de ziekte, maar wel voor alles wat ik erdoor heb geleerd. Ik ben volwassen geworden en mijn relatie met God is zoveel dieper. Ik heb leren luisteren naar wat Hij me vertelt, leert of vraagt. Mensen om me heen zeggen misschien: “Wat vervelend, je bent nu al zo’n drie jaar ziek. Je kunt nauwelijks naar school, je hebt geen energie om te sporten of om mee te doen met allerlei activiteiten.” Maar ik besef nu: deze jaren zijn geen verspilling. Deze jaren hebben me zoveel sterker gemaakt. En ook al wordt ik niet genezen: God is en blijft dezelfde, ik ben heel dankbaar voor mijn redding! Bert Johannes (Zwolle) Mijn naam is Bert Johannes. Niet zo lang geleden heb ik de keus gemaakt om werkelijk Jezus Christus te gaan volgen. Ik ben opgegroeid met het geloof en de kerk, en was op de hoogte van christelijke principes. Op zich is dat mooi, maar toch miste ik iets in mijn geloof: persoonlijke relatie met God. Ik las in de bijbel, bad, maar dat bracht me niet in contact met God . Ik ging iedere zondag naar de kerk, maar ook dat bracht me niet een relatie met God. Daar ik zag dat mensen die naar de kerk gingen vaak in dezelfde zonden en dezelfde levensstijl betrokken waren als niet-kerkgangers, keerde ik dat geloof de rug toe. Ik ging de wereld in op zoek naar antwoorden. Ik zocht antwoord in de evolutietheorie, maar bleef dat lege gevoel van binnen houden. Ik zocht tevredenheid in uitgaan en allerlei pleziertjes - ze gaven me tevredenheid op het moment dat ik ze deed, maar daarna was ik weer net zo leeg als tevoren. Alles wat ik deed vertelde me niets over de zin en de reden waarom je leeft. Op een gegeven moment ontmoette ik mensen die werkelijk een relatie met God hadden. Aan hun levensstijl en dingen waar ze over praatten kon ik zien dat ze iets hadden waar ik al die tijd naar gezocht had, contact met God! Om dat ook te krijgen hoorde ik dat ik tot bekering moest komen. Ze vertelden mij dat er een muur van zonden tussen God en mij instond. Deze kon ik afbreken door werkelijk spijt te hebben van mijn zondige levensstijl en door opnieuw te beginnen met God op de 1e plaats. Ik was te trots om gelijk tot bekering te komen, maar het liet me niet meer los. Ik begon me schuldig te voelen, stopte met roken en drinken, maar het lege gevoel bleef... Zelfs toen mijn vrouw tot bekering kwam hield ik de boot nog af. Ik voelde me meer en meer ellendig. Uiteindelijk besloot ik toch die keus te maken: ik zal je wel vertellen, het was als een last die van mijn schouders afviel! Ik begon in de bijbel te lezen en begreep eindelijk wat ik las, ik kreeg echt contact met God. Ik heb nu zekerheid dat mijn zonden vergeven zijn en dat ik op weg ben naar eeuwig leven met Jezus samen. Voorheen was ik bang voor de dood. Nu begrijp ik dat ieder mens gemaakt is om samen met God in vrede te leven. Om die muur van zonde weg te halen die ieder mens zelf heeft gebouwd stuurde God zijn zoon Jezus naar de aarde. Hij stierf aan het kruis en betaalde daarmee de schuld voor iedereen die dat wil aannemen en wil veranderen. Hij stond op uit de dood: Jezus laat zien dat dat niet het einde is, er is eeuwig leven en Hij heeft de macht daarover. Als u uit uw hart een gebed bidt als het volgende, zal de muur van zonden tussen ú en God verdwijnen: Heer Jezus, wilt U alstublieft mijn schuld vergeven door het offer wat U voor mij gebracht heeft. Ik geef mijn hart en leven aan U. Alles wat ik nu ga doen ga ik tot uw eer doen, kom alstublieft in mijn hart wonen en help mij om u te gaan volgen! Dirk Jan Jongeneel (Delft) “Je hebt nog een heel leven voor je.....” “en aan God kan ik altijd nog denken, als ik wat ouder ben..... “ Hallo, mijn naam is Dirk Jan Jongeneel en ik wil graag vertellen wat God in mijn leven gedaan heeft. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en mijn ouders namen mij van jongs af aan mee naar de kerk. Dat was ook de reden waarom ik in God geloofde. Ik groeide er mee op, het werd er met de paplepel ingegoten, maar naarmate ik ouder werd ging het steeds minder boeien. Je bent immers jong, al het plezier van de wereld komt op je af, je bent druk bezig met plannen voor de toekomst en aan God kan je altijd nog denken als je wat ouder bent. Je hebt nog een heel leven voor je, de wereld lacht je tegemoet, wat kan God nou bieden? Bovendien zag ik dat mensen die zondag in de kerk zaten het door de week niet zo nauw namen. Het leven leek alleen te draaien om plezier, geld, sex en carrière-drang. Dat waren ook de dingen waar ik mijn plezier uithaalde. Toch, in mijn achterhoofd, dacht ik: Als God er nou echt is, wat dan? Het maakte mij onrustig, zodat ik geen plezier meer had in de dingen die ik deed. Ook kwam ik er achter dat weinig dingen mij echt gelukkig maakten. Alles waar ik mijn hart op zette, dingen waarvan ik dacht: Dit moet ik hebben, of: Dat moet ik doen, stelden mij teleur. De dingen gaven geen echte blijvende vervulling. Het leven leek een grote show en ik dacht: Wat is in vredesnaam de zin van dit alles, wat maakt het nou eigenlijk allemaal uit? Hierdoor werd ik ook aan het denken gezet over andere levensvragen: Waar kom ik vandaan? Waar ga ik naar toe als ik sterf? Zou God er echt zijn en zo ja, hoe kan ik dat zeker weten? Dat was de reden dat ik de bijbel ging onderzoeken. Al lezend kwam ik ontzettend veel beloften van God tegen zoals: Wie Mij zoekt die zal Mij vinden, God is niet ver van een ieder die hem zoekt en meer van dat soort teksten. Ik dacht: Als God er werkelijk is en als Hij zegt dat Hij niet liegen kan zal ik hem dus vinden. Als ik Hem niet vindt, dan bestaat Hij simpelweg niet. Ik zocht werkelijk met mijn hele hart en ik kreeg steeds meer een verlangen om God werkelijk te leren kennen. Juist in die tijd bracht God mensen op mijn pad die mij vertelde waarom ik niets van Hem ervaarde. Ze zeiden dat mijn zonden tussen mij en God instonden als een muur. Dat ervaarde ik ook al en dat was ook de reden waarom ik mezelf probeerde te veranderen zonder resultaat. Ze vertelden mij dat ik bekering nodig had: Dat ik vergeving moest vragen van mijn zonden en Jezus in mijn hart moest vragen. Dan zou God mijn zonden vergeven en mij totaal veranderen van binnenuit. Ik was het niet met ze eens, maar na een aantal weken besloot ik mijn vooroordelen aan de kant te gooien. Ik ging naar een dienst en het was heel vreemd: Het leek wel of de preek alleen voor mij was. Ik ervaarde Gods aanwezigheid, iets wat ik nog nooit ervaren had ondanks dat ik al veel kerkdiensten had meegemaakt. God was zo machtig aanwezig die avond, Hij overtuigde mij van mijn zonden, maar ook dat Jezus aan het kruis is gegaan, om ons eeuwig leven te geven. Ik zag in dat Jezus Zijn leven ook voor mij had gegeven en dat ik mijn leven moest geven aan Hem. Die avond heb ik voor het eerst van mijn leven echt gebeden. Dat was het begin wat mijn leven totaal veranderde. Ik ervaarde vergeving van zonden en dat God echt van mij hield. Hij gaf mij de zekerheid dat ik Zijn kind geworden was. Nu ervaarde ik geen dode religie meer in mijn leven, maar werkelijk een relatie met God. Dit gaf zo’n vrede en blijdschap in mijn hart, ik ervaarde het als een verliefdheid. En als je verliefd bent dan denk je maar aan een ding, je bent er vol van, je denkt er de hele dag aan, je staat er mee op en je slaapt er mee in. En zo wil God het: dat je Hem dient uit liefde en omdat je een relatie met Hem hebt. Dat is het meest geweldige wat je kan hebben. Niets in de wereld kan daar tegen op, dit is ook wat u/jij nodig hebt, wat u ook echt gelukkig kan maken. Dat wat God beloofd dat geldt ook voor jou. Ontdek dat er iemand is die om je geeft en het beste met je voor heeft! Gert Jonker (Zwolle)(engels) Hi, my name is Gert Jonker and I like to share a short story of my life with you. In my teenage years I became very self centered, running after my own desires and pleasures and got myself addicted to many sins that I should never have been involved in. Living in a lie, going with my parents to church and everyone thinking that I was Christian - while I had no desire to live for God, or do His will. During that time I stayed a couple of weeks with my grandparents. And because of the influence of my grandfather, who was a preacher, I took a hard look at who I was and I didn’t like what I saw. From that point on my position should change. I gave my life back to the Lord, got baptized and attended a church where Gods Word was preached in truth. From that moment on I know that there is only one hope for this world. My country, South Africa, is a country with still a lot of thriving hatred, but in church and for Jesus, every man is equal. Maybe life will not go the way you always expect, but God can make the difference as to how we go through the struggles of life, how we come out of them, and how we live our lives after them. I would challenge any person who reads this to seriously think about your life and realize that you need Jesus, and ask Him into your heart and live, and see the change He can bring. Edwin Jonkhout (Zwolle) Geen angst meer! Mijn naam is Edwin Jonkhout en ik wil je graag vertellen wat Jezus heeft gedaan in mijn leven. De eerste keer dat ik iets van Hem opmerkte was toen ik op de televisie een waargebeurde film gezien had over twee bendes die een enorme haat tegen elkaar hadden en met elkaar vochten. Er kwam daar een prediker die vertelde dat Jezus van je houdt zoals je bent, en Hij je van binnenuit kan veranderen. Een bendeleider was vol van haat en bitterheid, maar de liefde van Jezus die hij voelde door de prediker heen was veel sterker dan dat. Tegen die liefde kon hij niet vechten en kwam hierdoor tot bekering. Jezus maakte hem vrij en gaf hem een nieuw leven en een nieuw doel. Die film raakte mijn hart aan en ik wist dat Jezus het antwoord was. Maar na een tijdje ging ik weer verder met mijn eigen dingen. Op m'n 16e liep ik van huis weg omdat ik vrij wilde zijn van de leegte en doelloosheid die ik thuis ervaarde. De leegte die ik opvulde met TV-kijken en andere dingen brachten me in een kring die steeds kleiner werd. Ik ging op kamers wonen en vulde mijn eigen leven in zoals ik wilde, maar het maakte me niet gelukkig, zoals ik verwacht had dat het zou doen. Ik begon tegen mensen op te kijken waarvan ik dacht dat ze veel gelukkiger waren dan ik door geld, meer luxe, intelligentie, meer persoonlijkheid en een sterk karakter. Dit gaf me een minderwaardigheidsgevoel waardoor ik mezelf niet meer vertrouwde. Steeds meer zette ik maskers van stoerheid op om m'n zwakheden te verbergen en om goed over te komen bij de mensen. Op het laatst voelde ik me als een kameleon die meepraatte over alles, maar zelf geen richting en zekerheid kende. Ik zocht plezier en avontuur in kroegen, disco's, bars, ik begon te stelen en steeds meer te drinken. Na deze periode ging ik zoeken naar verandering en kwam terecht in seksuele losbandigheid, wat vaak samengaat met occultisme, iets waar ik in bezig was steeds dieper te gaan. Ik kwam met waarzeggers in aanraking en ontdekte onverklaarbare machten, krachten en gaven in mijn leven. Ik ging zelf aan waarzeggerij doen, door middel van handschriften en foto's, en vertelde dingen over mensen die uitkwamen. Ik deed aan uittredingen waardoor mijn immoraliteit nog sterker werd. Ook riep ik geesten op van mensen die dood waren, en dacht weleens dat ik eerder geleefd had doordat ik op plaatsen kwam die mij bekend leken terwijl ik er nog nooit geweest was. Ik probeerde door telepathie mensen te beïnvloeden met mijn eigen gedachten. Ik kon niet meer vrijkomen van deze dingen en was eraan gebonden: in het begin leek alles heel avontuurlijk en mystiek, en het gaf me geluk voor een tijdje. Maar ik speelde met vuur, krachten die ik niet kende. Deze dingen brachten een grote angst in mijn leven waarvan ik niet los kon komen. Toen ik naar de dokter ging adviseerde hij mij om aan yoga te gaan doen, wat in het begin wel hielp, maar later kwam alles net zo erg weer terug. Op een avond bad ik tot God en vroeg of Hij me wilde helpen. Na een korte tijd kwam ik een christen tegen die me vroeg of ik nog hoop had voor de toekomst. Ik zei dat ik wel geloofde in Jezus. Die jongen nam me mee naar een samenkomst. Daar hoorde ik dat Jezus je vrij kan maken en al je zonden vergeven wil. Ik bad toen met mijn hart tot Jezus, vroeg vergeving voor mijn zonden, en gaf mijn hele leven aan Hem. Op dat moment ervaarde ik een liefde en een vrede die sterker was dan alles wat ik tot nu toe beleefd had. En Jezus gaf me datgene waar ik naar zocht: zekerheid, liefde en blijdschap, die niets kosten. Ik wist dat Jezus voor mijn zonden aan het kruis gestorven was, maar op het moment dat ik me aan Jezus gaf ervaarde ik, dat het realiteit en waarheid geworden was. Jezus maakte me vrij van de occult, onreinheid, minderwaardigheid en angst. Omdat zijn kracht veel groter is dan de zonde die ik bedreef. Jezus betaalde de prijs van mijn zonden die ik niet betalen kon. Arnold Kes (Ede) De oplossing voor een probleemjongere Hallo, ik ben Arnold Kes. Ik ben opgegroeid in een klein dorp en door mijn ouders meegenomen naar een Hervormde Gemeente. Ik heb hierdoor veel van het christendom meegekregen en voelde mij dus christen. Na de kindernevendienst, de zondagsschool en de catechese deed ik op mijn achttiende belijdenis, waarmee ik mijn kinderdoop (als baby) bevestigde. Door mijn christelijke opvoeding was ik in het openbaar een 'te' brave Hendrik, terwijl ik thuis de drukste was van vier kinderen en in vele ruzies betrokken was. Waardoor het RIAGG mijn ouders adviseerde een pleeggezin te overwegen voor één weekend per maand en de schoolvakanties. Zodoende kwam ik bij een pleeggezin. Hier vond ik het leuk, dus het was geen straf om erheen te gaan, hoewel ik lijnrecht tegenover die bemoeials van de RIAGG bleef staan. Dààr luisterde ik en werden mijn opvattingen over normen en waarden aangescherpt, terwijl ik thuis die vervelende puber bleef! Tot op een dag mijn ouders van het RIAGG het advies kregen dat het beter was als ik uit huis zou gaan. Het gevolg: ik (bijna 20) zocht een flatje in Schiedam, zodat het gezin rust zou krijgen. Op jezelf zijn betekent eigen keuzes maken, zonder bemoeials die op je vingers kijken en ik had veel moeite om mijn verantwoordelijkheden te dragen. Zonder vrienden zocht ik plezier en eten; van snackbar en chinees tot bioscoop en disco. Ik bleef zitten op school en twee jaar later faalde mijn stage. Daarna ging ik 2 jaar lang werken zonder diploma. Ook kwam ik vaak dronken thuis. Toen ik op een koopavond weer mijn geld erdoor joeg, vroeg iemand mij of ik Jezus kende. Ik wist niet wat hij bedoelde! Een persoonlijke relatie hebben met Jezus Christus, met God. Daar had ik nog nooit van gehoord. Ik kreeg een folder mee, las deze thuis geïnteresseerd door en besloot om een keer te gaan kijken. Het zingen was enthousiast en de preek ging over dingen uit het dagelijks leven. Over de problemen die iedereen wel meemaakt en diverse verhalen uit de bijbel vertelden wat Gods' oplossing is in zo'n geval. Dit raakte mij. Twee weken later was ik er weer en werd er toevallig (?) mijn situatie beschreven. En de bijbel had opnieuw de oplossing. Na de dienst ben ik tot bekering gekomen en koos ik voor Jezus en dat heeft mijn leven werkelijk veranderd. Ik leerde probleemsituaties aan te pakken i.p.v. net te doen alsof het wel meevalt, of ervoor weg te rennen. God heeft mijn troebele leven weer helder gemaakt! Daardoor ben ik nu gelukkig, dóór Zijn Liefde voor mensen. Hij heeft het voor mij mogelijk gemaakt, ondanks al mijn fouten naar de hemel te kunnen. Door Zijn Zoon voor mij te offeren. Door Gods Woord te gehoorzamen, lukte het mijn studie te hervatten en mijn diploma te behalen. En verder ben ik als mens ook veranderd. Ik ben zelfverzekerder, rustiger geworden i.p.v. opvliegend, nerveus en onzeker. Daarnaast is mijn relatie met mijn familie weer hersteld. We (ik, m'n ouders, broer en zussen) gaan weer goed met elkaar om. Het is zo'n wonder dat God mij gered en veranderd heeft. En in alles kan ik merken dat God Zijn zegen plaatst op mijn leven, omdat ik Zijn Woord als leidraad voor mijn leven koos. Ik merk steeds weer, dat Jezus mij altijd het juiste antwoord voorhoudt! Door schade en schande ben ik wijs geworden. En daarom stem ik op Jezus! En jij? Wat je probleem ook is, geloof God, vertrouw op Hem en geef je leven aan Hem!! Je merkt pas dat dit waar is, als je jouw hart opent voor Jezus Christus. Jezus zal dan in je hart wonen, jouw leven regeren naar Gods Woord en jij zult leven. Een leven zonder zonden zal u gelukkig maken! Maak deze stap naar Gods Koninkrijk. Bas Knijpstra (Alphen) Mijn hele leven stond ik ingeschreven bij de kerk waarin ik ben opgegroeid. Naar de kerk gaan was altijd een opgave, alhoewel ik wel de behoefte had God te zoeken. In de kerk waar ik naartoe ging vond ik Hem niet, had zelfs af en toe mijn twijfels bij de gang van zaken daar. Mijn leven probeerde ik op een christelijke manier te leven, door vriendelijk en behulpzaam te zijn. Toch verlangde ik naar meer en ik nam me verschillende keren voor om naar een andere kerk te gaan, waar ik God zou kunnen leren kennen. Van de kerken die ik in gedachten had, heb ik er enkele een paar keer bezocht. Op een dag vertelde mijn zus, die toen tijdelijk in Zwitserland woonde, dat ze Jezus in haar leven had gevraagd als haar persoonlijke Redder. Telkens als zij hierover sprak, voelde ik een grote weerstand, ik vond het overdreven en, ondanks dat de bijbel vol staat met bekering, begreep ik het niet. Wel begreep ik dat zij haar plaats gevonden had en dat zij, als ze terug zou komen naar Nederland, ze een ander soort kerk nodig zou hebben. Ik heb daarom voor haar verschillende evangelische kerken bezocht, niet in de veronderstelling er zelf te blijven. Dit gebeurde dan ook niet. Ik kon mijn zus niet informeren over een geschikte kerk. Op een dag werd ik aangesproken door een christen op straat. Wat hij vertelde kwam overeen met wat mijn zus vertelde. Nieuw voor mij was dat Jezus ook iets met mijn leven te maken heeft, dat wij bloot staan aan verleidingen en zonde en wij ons er maar al te gemakkelijk aan overgeven. Hoe vriendelijk en behulpzaam we naar buiten ook proberen over te komen, we staan niet recht voor God. Jezus kwam naar de aarde om ònze schuld op zich te nemen. Onze zonden zijn de nagels aan Zijn kruis. Hij stierf dus ook voor u en voor mij. Hij zal mijn advocaat zijn in de hemel en mij vrijpleiten van elke straf. De zondag na dit gesprek heb ik deze kerk bezocht, en werd overtuigd. Ook ik heb Jezus in mijn leven gevraagd, en zag de veranderingen. Ik heb veel wonderen zien gebeuren in de afgelopen jaren en begrijp nu ook wat er in de bijbel bedoeld wordt met 'ziende blind' zijn. Ik was blind, ondanks dat ik mijn leven lang al in een kerk zat! Daar waar kerken leegstromen en men probeert jeugd in de kerk te houden door concessies te doen, spreekt het volle evangelie tot de harten van vele jonge en oudere mensen! Marieke Knijpstra (Alphen) Op zoek naar identiteit Ik ben 22 jaar en opgegroeid in een gezellig, christelijk gezin en heb op christelijke scholen gezeten. We gingen regelmatig naar de kerk en ik heb er nooit aan getwijfeld of God bestaat. Ik heb altijd wel het verlangen gehad om veel met God bezig te zijn, maar wist niet goed hoe ik dat moest aanpakken; ik was nog jong. Op dertienjarige leeftijd kwam ik via een vriendin in aanraking met kerken waar ze bekering preekten. Bekering houdt in, dat je een persoonlijke keuze maakt om voor Jezus te leven. Het is niet zo, dat je vanaf dat tijdstip alleen maar goede dingen moet doen, maar dat je vanaf dat moment leert om te vertrouwen op God en leert wat genade (= boodschap van het Nieuwe testament) eigenlijk inhoudt. Het is mooi om een relatie met God op te bouwen, maar je zult ook merken dat het nogal wat strijd met zich meebrengt. Toen ik op dertienjarige leeftijd de bekeringskeuze maakte, wist ik niet hoe ik verder kon gaan met de opbouw van een relatie met God. Ik kwam in de puberteit en vond het leuk om mysterieus te zijn. Het liefst had ik een elfje of een vlinder willen zijn. Vaag en zweverig. Zoals veel pubers was ik op zoek naar mijn identiteit en schreef dikke dagboeken vol met psychologische processen in mijn denken. Ik zocht mezelf en dat belemmerde me vaak om contact te maken met anderen. Als ik iemand aankeek tijdens een gesprek, kon ik vaak alleen maar denken aan hoe diegene mij zou zien en hoorde vervolgens maar half wat hij/zij zei. Twee jaar geleden heb ik opnieuw een bekeringskeuze gemaakt en heb daar mee doorgezet omdat ik nu weet hoe ik kan werken aan de opbouw van mijn relatie met God. Door de bijbel te lezen, te bidden en naar de kerk te gaan, leer ik God steeds beter kennen. Ik merk dat Hij bezig is een fundament in mij te leggen. Jezus liefde en genade bouwt me op. De identiteit die Hij mij vanaf mijn geboorte gegeven heeft, komt beetje bij beetje meer naar voren. Niet door mezelf te zoeken heb ik mezelf gevonden, maar door me op God te richten. Hierdoor kan ik steeds beter oprecht aandacht aan anderen tonen en me volledig op hen richten in plaats van op mezelf. Bovendien interesseren anderen me veel meer. Ik leer op elk gebied te vertrouwen op Gods hulp en merk dat Hij dé weg is naar onder andere volwassenheid. Ellen Konigs (kort) Mijn schildklier had een ontsteking opgelopen en was kapot. Ik moest medicijnen slikken voor de rest van mijn leven. De dokter zei tegen me: Je moet niet de hoop hebben dat je ooit zult gaan genezen. Dat gaat niet gebeuren. Maar ik had al eerder wonderen gezien. En ik besloot voor me te laten bidden. En een paar jaar later, liet ik weer voor me bidden en ik wist dat ik genezen was. Ik stopte met mijn medicijnen en als ik iets voelde van pijn aan mijn keel dan bestrafte ik dat door het bloed van Jezus en het ging weg. Na drie maanden ging ik bloedprikken en naar de dokter. En die zei: Je bloedwaarden zijn goed, ga zo door (met de medicijnen). Maar ik maakte even duidelijk dat ik al 3 maanden geen medicijnen geslikt had en waarom. Nou, dat vond ze wel opmerkelijk. Voor de zekerheid liet ze me na nog 2 maanden weer bloedprikken, maar alles was goed en ze verklaarde me genezen. Dat was een jaar nadat ze hadden gezegd, dat dat dus echt niet kon. Ja, maar bij God kan letterlijk alles. Ik snap het wel als jij altijd gehoord hebt, dat God niet bestaat of alleen maar toekijkt. Maar dat is dus echt niet zo! God ziet je hart, je pijn, je moeite, je problemen. En Hij wil en kan alles genezen en veranderen. Maar het is aan jou om de deur voor Hem te openen. Maak die keus en ga zien wat God in je leven gaat doen. Ellen Königs (lang) Mijn naam is Ellen Königs, in 1999 kreeg ik last van moeheid en gebrek aan energie. Ik snapte er niks van. Langzaam aan werd het steeds erger. Ik sliep net zoveel als anders en ik deed ook niet echt veel meer. Als ik `s morgens wakker werd, deed me alles pijn en ik was ontzettend duf, soms na 9 uur slaap. Ik werd door de dokter getest en de schildklier bleek de oorzaak te zijn. Ik kreeg veel pijn aan mijn hals die inmiddels was opgezwollen, dus moest ik aan de medicijnen. Sinds die tijd had ik geen eetlust meer en viel enorm af. Tot 46 kilo. Ik werd zwanger en bleef dus gewoon medicijnen slikken. Na de bevalling zei de arts dat ik nooit meer van de medicijnen af zou komen, maar ik stopte zo nu en dan wanneer ik voor me had laten bidden. Maar na een week geen medicijnen had ik zoveel pijn dat ik dan weer begon. Ik liet echter geen gelegenheid voorbijgaan om voor me te laten bidden en kwam er achter dat mijn probleem een geestelijk probleem was van angst en bezorgdheid... Alles waar ik angst voor had probeerde ik aan te pakken en ik had daarin wel zeker overwinning, maar mijn situatie veranderde niet. Toch bleef ik volhouden. Op 27 oktober 2003 was ik in een samenkomst waar ook gebeden werd voor genezing. De evangelist heeft daar voor mij gebeden. Ik stopte met de medicijnen om uit te proberen of ik was genezen. Na een week had ik nog steeds geen pijn, later heel af en toe. De pijnen gingen steeds weg. Ik wist dat angst mijn probleem was. Ik had in 1995 een auto-ongeluk gehad en sindsdien was ik angstig als ik met iemand anders meereed. Bovendien spreidde de angst zich uit over meerdere gebieden in mijn leven. Ik wist dat ik daar voor moest gaan bidden. Vlak daarna werd ik door een preek overtuigd om de medicijnen die ik nog in huis had weg te gooien. Ik deed het en vanaf dat moment was ik niet meer bang in de auto... en ik kon weer een strakke sjaal om mijn hals verdragen voor het eerst in twee jaar. Toen kwam de tijd voor controle en bloedprikken. Ik zag er al weken naar uit. Op maandag prikken, op dinsdag hadden we bijbelstudie. Het ging over angst. Ik getuigde van alles wat er was gebeurd en sprak in geloof dat ik vast en zeker genezen was. God bracht toen ook de rust in mij dat het werkelijk zo was. Vanaf dat moment kwam mijn eetlust terug. Vervolgens kwam de uitslag van de bloedtest: de waarden waren normaal! Ik ben zo blij. Nooit meer die medicijnen. Bovendien heb ik geleerd wat geloof is! Als de schijn tegen is, blijf toch op God vertrouwen en je zal NIET BESCHAAMD uitkomen. Jezus zei: “U geschiede naar uw geloof”. Maar geloof heeft Hij mij ook gegeven! Vraag Jezus in uw leven, Hij zal u herstellen. Groetjes van Ellen Königs uit Maastricht. Afke Langius (Zwolle 2013, kortst) Hallo, Mijn naam is Afke Langius, hier wil ik graag wat van mijn belevenissen vertellen. Als 16 jarig meisje bad ik tot God of Hij mij wilde genezen van een knobbel in mijn borst. Mijn oma was net aan borstkanker overleden en ik was echt in paniek. Na dat gebed raakte God mij enorm aan en de bobbel was weg! Dat is een duidelijk referentiepunt voor mij geweest voor het bestaan van God. Als jongere begon ik verslaafd te raken aan alcohol vanwege gevoelens van afwijzing gebrokenheid. In mijn wanhoop begon ik God te zoeken. Op 28-jarige leeftijd bad ik een voorbeeldgebed uit een christelijk boek. Toen kreeg ik weer een geweldige aanraking van God door middel van een bovennatuurlijke vrede en blijdschap! Ik kwam erachter dat ik een groot deel van mijn leven alleen toehoorder van het evangelie was geweest, een buitenstaander. Als kind geloofde ik dat Hij voor onze zonden op aarde kwam, dat Hij voor ons aan het kruis was gegaan en na drie dagen opstond uit de dood. Maar nooit had ik dat offer zelf echt geaccepteerd en mijn leven aan Hem gegeven. Door middel van dat gebed heb ik dat uiteindelijk wel gedaan. God liet Zichzelf door Jezus Christus aan mij zien, nu heb ik werkelijk een relatie met Hem... Diverse keren heeft Hij mij door gebed genezen: bijvoorbeeld een gescheurde kuitspier. Of een breuk in mijn heiligbeen genas God direct tijdens het gebed. Verder noem ik, dat na 30 jaren te lijden aan exceem, ik totaal genezen ben, dat Hij voorzien heeft in financiële wonderen en wonderlijk leiding gegeven heeft in m’n leven. God helpt werkelijk bij heel veel dingen in je leven! God bevrijdde mij binnen een tel van alcoholverslaving en gaf me een vervulling en een doel in mijn leven waar ik van tevoren niets afwist... Sinds die tijd kwam ik er achter dat de bijbel zo ongelooflijk betrouwbaar en waar is, ik kon er geen leugen in vinden, elke profetie is tot nu toe steeds uitgekomen. Jezus Christus is werkelijk het antwoord! Afke Langius (Zwolle 2013, kort) Hallo, Mijn naam is Afke Langius, hier wil ik graag wat van mijn belevenissen vertellen. Als 16 jarig meisje bad ik tot God of Hij mij wilde genezen van een knobbel in mijn borst. Ik was er namelijk van overtuigd dat ik waarschijnlijk net als mijn oma borstkanker had. Zij was hier ongeveer 4 jaar eerder aan overleden en ik was echt in paniek. Na dat gebed raakte God mij enorm aan en de bobbel was weg! Dat is een duidelijk referentiepunt voor mij geweest. Als jongere lag m’n gevoelsleven op de kop, er was een leegte in mijn hart dat ik vulde door het drinken van alcohol. Aan de buitenkant was ik dat lieve gehoorzame meisje, maar aan de binnenkant was er die gebrokenheid en gevoelens van afwijzing. Uit wanhoop begon ik de bijbel te lezen maar ik begreep heel veel dingen niet. Op 28-jarige leeftijd trouwde ik met Gerrit. Hij had een christelijk boek in de kast staan, ik begon het voorbeeldgebed te bidden dat in het boek stond en ik kreeg weer een geweldige aanraking van God door middel van een bovennatuurlijke vrede en blijdschap! Vanaf die tijd begon ik regelmatig tot God te bidden en kreeg een verlangen om Hem te kennen en te dienen. Maar omdat Gerrit een schipper is, was het niet zo makkelijk om een vaste gemeente te vinden. We werden inmiddels een aantal keren door mensen uit een evangelie gemeente aangesproken op straat. Ik had gebeden of God ons toch binnen een gemeente wilde plaatsen en het liefst voor de kerst... Na een zoektocht van vijf jaar kwamen we op de kerstnachtdienst kwamen we deze gemeente binnenwandelen. Het was of alle puzzelstukjes op zijn plaats vielen. Door de prediking kwam ik er achter dat ik een groot deel van mijn leven alleen toehoorder van het evangelie was geweest, een buitenstaander. Als kind geloofde ik dat Hij voor onze zonden op aarde kwam, dat Hij voor ons aan het kruis was gegaan en na drie dagen opstond uit de dood. Maar nooit had ik dat offer zelf echt geaccepteerd en mijn leven aan Hem gegeven. Door middel van het voorbeeldgebed uit het boek heb ik dat uiteindelijk wel gedaan. God liet Zichzelf door Jezus Christus aan mij zien, nu heb ik werkelijk een relatie met God... Diverse keren heeft Hij mij door gebed genezen: bijvoorbeeld een gescheurde kuitspier. Of een breuk in mijn heiligbeen waardoor ik allerlei vervelende problemen kreeg genas God direct tijdens het gebed. Verder noem ik, dat na 30 jaren te lijden aan exceem, ik totaal genezen ben, dat Hij voorzien heeft in financiële wonderen en wonderlijk leiding gegeven heeft in m’n leven. God helpt werkelijk bij heel veel dingen in je leven! God bevrijdde mij binnen een tel van alcoholverslaving en gaf me een vervulling en een doel in mijn leven waar ik van tevoren niets afwist... Sinds die tijd kwam ik er achter dat de bijbel zo ongelooflijk betrouwbaar en waar is, ik kon er geen leugen in vinden, elke profetie is tot nu toe steeds uitgekomen. Jezus Christus is werkelijk het antwoord! Afke Langius (Zwolle 2013) Hallo, Mijn naam is Afke Langius, hier wil ik graag wat van mijn belevenissen vertellen. Van huis uit heb ik een christelijke opvoeding gehad, hier ben ik nog steeds blij om. Het bracht op jonge leeftijd al veel kennis en geloof in God, door de zondagschool, de christelijke school en bijbelverhalen van thuis en op het internaat. Het was hierdoor dat ik als 16 jarig meisje tot God bad of Hij mij wilde genezen van een knobbel in mijn borst. Ik was er namelijk van overtuigd dat ik waarschijnlijk net als mijn oma borstkanker had. Zij was hier ongeveer 4 jaar eerder aan overleden en ik was echt in paniek. Na dat gebed raakte God mij enorm aan en de bobbel was weg! Dat is een duidelijk referentiepunt in mijn leven geweest. Dit was later echt nodig, want ondanks mijn geloof in God is mijn leven nog door diepe dalen gegaan. Mijn ouders vonden het drinken van alcohol geen probleem, als het maar binnen de perken bleef. Maar het probleem was dat ik dat als jongere niet in de hand had. M’n gevoelsleven lag op de kop en er was een leegte in mijn hart dat ik vulde door het drinken van alcohol. Aan de buitenkant was ik dat lieve gehoorzame meisje, maar aan de binnenkant was er die gebrokenheid en gevoelens van afwijzing. Vrienden om me heen trouwden en kregen kinderen. In mijn wanhoop begon ik zelf de bijbel te lezen want ik had dat nog nooit uit mezelf gedaan maar ik begreep heel veel dingen niet. Op 28-jarige leeftijd trouwde ik met Gerrit. Hij had een boek in de kast staan van Hal Lindsey over 'de eindtijd' oftewel een boek met de uitleg van het laatste bijbelboek 'Openbaringen'. Hier stonden dingen in waar ik nog nooit over had gehoord, zoals over de opname van de christenen. Ik raakte in paniek en begon het voorbeeldgebed te bidden dat in het boek stond; ik kreeg weer een geweldige aanraking van God door middel van een bovennatuurlijke vrede en blijdschap! En ik begon vanaf die tijd regelmatig tot God te bidden en kreeg een verlangen om Hem te kennen en te dienen. Maar omdat Gerrit een schipper is, was het niet zo makkelijk om een vaste gemeente te vinden. We werden inmiddels een aantal keren door mensen uit een evangelie gemeente aangesproken op straat en waren open om over het geloof te praten. En het was door de foldertjes die we kregen, dat we besloten om naar die gemeente toe te gaan na een zoektocht van vijf jaar. Dat jaar had ik gebeden of God ons toch binnen een gemeente wilde plaatsen en het liefst voor de kerst... Op de kerstnachtdienst kwamen we deze gemeente binnenwandelen. Het was of alle puzzelstukjes op zijn plaats vielen. Door de prediking kwam ik er achter dat ik een groot deel van mijn leven alleen toehoorder van het evangelie was geweest, een buitenstaander. Als kind geloofde ik dat Hij voor onze zonden op aarde kwam, dat Hij voor ons aan het kruis was gegaan en na drie dagen opstond uit de dood. Maar nooit had ik dat offer zelf echt geaccepteerd en mijn leven aan Hem gegeven. Door middel van het voorbeeldgebed uit het boek van Hal Lindsey heb ik dat uiteindelijk wel gedaan. Daardoor liet God mij de waarheid zien en kennen, de Here Jezus die van zichzelf zegt: “Ik ben de Weg de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij.” Deze waarheid kon ik tevoren niet begrijpen. Vroeger was ik ervan overtuigd dat het niet uitmaakte wat je geloofde. Ik redeneerde zo: ben je in een christelijk nest geboren dan leef je de bijbel na en ben je in een islamitisch gezin geboren dan volg je de koran. Het maakt net als schaken niets uit of je nu met wit of met zwart speelt, als je maar in God geloofde het is toch de zelfde God? Maar God liet Zichzelf door Jezus Christus aan mij zien, nu weet ik wat de werkelijke waarheid is. Nu heb ik werkelijk een relatie met God... Diverse keren heeft Hij mij door gebed genezen: bijvoorbeeld een gescheurde kuitspier. Of een breuk in mijn heiligbeen waardoor ik allerlei vervelende problemen kreeg genas God direct tijdens het gebed. Verder noem ik, dat na 30 jaren te lijden aan exceem, ik totaal genezen ben, dat Hij voorzien heeft in financiële wonderen en wonderlijk leiding gegeven heeft in m’n leven. God helpt werkelijk bij heel veel dingen in je leven! God bevrijdde mij binnen een tel van alcoholverslaving en gaf me een vervulling en een doel in mijn leven waar ik van tevoren niets afwist... Sinds die tijd kwam ik er achter dat de bijbel zo ongelooflijk betrouwbaar en waar is, ik kon er geen leugen in vinden, elke profetie is tot nu toe steeds uitgekomen. Jezus Christus is werkelijk het antwoord! Nina Langius (Zwolle) Mijn naam is Nina, ik ben 19 jaar oud. Eigenlijk zocht ik mijn geluk in dingen zoals roken, feesten, blowen en drank. Maar ik kwam erachter dat het mij leeg achter liet… Het was leuk voor eventjes, maar daarna waardeloos. Een paar jaar geleden heb ik daarom mijn leven aan Jezus gegeven. Sinds het moment dat ik tot bekering ben gekomen is niks meer hetzelfde, Jezus heeft mijn leven veranderd! Hij heeft mij een vreugde en een blijdschap gegeven en een liefde die blijvend is. En dat is iets wat geen jongen, joint, sigaret of wat dan ook geven kan!! God heeft voor mij een wonder gedaan, Hij wil het ook voor jou doen! It’s His love that shelters a wounded heart It’s His strength to a spirit that has fallen apart It’s His faithful compassion that always forgives It’s His death that showed me how I should live Jean Pierre van Langelaan (kort) Mijn naam is Jean Pierre van Langelaan, ik heb in mijn jeugd veel problemen gehad met drugs, de politie en thuis. Ik was net 17 toen ik van school af ging en werk ging zoeken. Doordat ik vaak drugs gebruikte en elke dag blowde, had ik moeite om werk te behouden. Ik kreeg of ruzie met iemand, deed mijn werk niet goed of had er gewoon geen zin meer in en kapte er mee. Meestal werkte ik nergens langer dan 2 of 3 maanden. Toen ik 22 was, was mijn leven behoorlijk doelloos. Ik zat vaak alle vrije tijd die ik had te gamen of televisie te kijken. Ik ging in deze tijd om met een collega die veel dronk, vaak depressief was, ook zijn leven was behoorlijk leeg. Toen hij op een dag tot bekering kwam en voor God ging leven, bracht dit een hele verandering te weeg in zijn leven en karakter. Hij vertelde mij vaak dat Jezus hem veranderd had en dat je Hem persoonlijk kon leren kennen. Ik had dat nog nooit gehoord, het sprak mij zo aan dat ik besloten heb om tot bekering te komen om te zien of God daadwerkelijk bestond. Nu, jaren later, weet ik dat dat de beste beslissing is geweest die ik ooit had kunnen maken! Jezus heeft mij bevrijd en ik heb nu een persoonlijke relatie met God. Hij heeft mij een doel in m’n leven gegeven, waard om voor te leven. Ieder mens is gemaakt om in relatie te staan met zijn Maker en zodoende ook na dit leven eeuwig leven te krijgen in de aanwezigheid van God zelf. Jezus zei dat voor een ieder die klopt, opengedaan zal worden. Vraag hem simpel om in je hart te komen en Hij zal je een nieuw leven geven. Jean Pierre van Langelaan (langer) HET DOEL, WAARD OM VOOR TE LEVEN Mijn naam is Jean Pierre van Langelaan en ik ben opgegroeid in Leek en omgeving. Ik kom uit een gezin met gescheiden ouders en heb in mijn jeugd veel problemen gehad met drugs, de politie en thuis. Ik was net 17 toen ik van school af ging en werk ging zoeken. Doordat ik vaak drugs gebruikte en elke dag blowde, had ik moeite om werk te behouden. Ik kreeg of ruzie met iemand, deed mijn werk niet goed of had er gewoon geen zin meer in en kapte er mee. Meestal werkte ik nergens langer dan 2 of 3 maanden. Toen ik 22 was, was mijn leven behoorlijk doelloos. Ik zat vaak alle vrije tijd die ik had achter de computer online spelletjes te spelen of televisie te kijken. Ik ging in deze tijd regelmatig om met een vriend die ik had leren kennen bij een bedrijf waar ik gewerkt had. Deze jongen dronk veel, ging vaak uit, was vaak depressief en ook zijn leven was behoorlijk leeg. Toen deze jongen op een dag tot bekering kwam en radicaal voor God ging leven, bracht dit een hele verandering te weeg in zijn leven en karakter. Deze verandering was van de buitenkant duidelijk zichtbaar en hij vertelde mij vaak dat Jezus hem veranderd had en dat je Hem persoonlijk kon leren kennen. Dit was nieuw voor mij. Ik had nog nooit gehoord dat je God kon leren kennen, en er dus klaarblijkelijk achter kon komen of Hij werkelijk bestaat of niet. Dit sprak mij zo aan dat ik op een gegeven moment besloten heb om tot bekering te komen om te zien of God daadwerkelijk bestond. Ik wou het gewoon zeker weten. Nu, een aantal jaar later, weet ik dat dat de beste beslissing is geweest die ik ooit had kunnen maken. Jezus heeft mij vrij gezet en ik heb nu een persoonlijke relatie met God zelf. Hij heeft mij een duidelijk doel in m’n leven gegeven, om voor te leven en mijn leven voor in te zetten. Ieder mens is gemaakt om in relatie te staan met zijn Maker en zodoende ook na dit leven eeuwig leven te krijgen in de aanwezigheid van God zelf. Jezus zei dat voor een ieder die klopt, opengedaan zal worden. Vraag hem simpel om in je hart te komen en Hij zal je een nieuw leven geven. Jean Pierre van Langelaan (lang) HET DOEL, WAARD OM VOOR TE LEVEN Mijn naam is Jean Pierre van Langelaan en kom uit een gezin met gescheiden ouders. Ik heb in mijn jeugd veel problemen gehad met drugs, de politie en mijn ouders. Ik was net 17 toen ik van school af ging en werk ging zoeken. Doordat ik vaak drugs gebruikte en elke dag blowde, had ik moeite om werk te behouden. Ik kreeg of ruzie met iemand, deed mijn werk niet goed of had er gewoon geen zin meer in en kapte er mee. Meestal werkte ik nergens langer dan 2 of 3 maanden. Toen ik 22 was, was mijn leven behoorlijk doelloos. Ik zat vaak alle vrije tijd die ik had achter de computer online spelletjes te spelen of televisie te kijken. Ik ging in deze tijd regelmatig om met een vriend die ik had leren kennen bij een bedrijf waar ik gewerkt had. Deze jongen dronk veel, ging vaak uit, was vaak depressief en ook zijn leven was behoorlijk leeg. Toen deze jongen op een dag tot bekering kwam en radicaal voor God ging leven, bracht dit een hele verandering te weeg in zijn leven en karakter. Deze verandering was van de buitenkant duidelijk zichtbaar en hij vertelde mij vaak dat Jezus hem veranderd had en dat je Hem persoonlijk kon leren kennen. Dit was nieuw voor mij. Ik had nog nooit gehoord dat je God kon leren kennen, en er dus klaarblijkelijk achter kon komen of Hij werkelijk bestaat of niet. Dit sprak mij zo aan dat ik op een gegeven moment besloten heb om tot bekering te komen om te zien of God daadwerkelijk bestond. Ik wou het gewoon zeker weten. Nu, een aantal jaar later, weet ik dat dat de beste beslissing is geweest die ik ooit had kunnen maken. Jezus heeft mij vrij gezet en ik heb nu een persoonlijke relatie met God zelf. Hij heeft mij een duidelijk doel in m’n leven gegeven, om voor te leven en mijn leven voor in te zetten. Ieder mens is gemaakt om in relatie te staan met zijn Maker en zodoende ook na dit leven eeuwig leven te krijgen in de aanwezigheid van God zelf. Jezus zei dat voor een ieder die klopt, opengedaan zal worden. Vraag hem simpel om in je hart te komen en Hij zal je een nieuw leven geven. Irma van Leerdam (kort) Genezen van epilepsie! Als kind heb ik zuurstofgebrek gehad bij de geboorte, waardoor op tweejarige leeftijd mijn eerste epilepsieaanval om de hoek kwam kijken. Vanaf dat moment kwamen de aanvallen steeds weer terug. Na zeven jaar volgde de ene aanval na de andere aanval, steeds korter op elkaar. Toen begon het zoeken naar de juiste medicijnen, maar dat lukte niet zoals de dokters hadden gehoopt. De medicijnen waren te zwaar voor mijn lichaam, op school kon ik niet mee komen. Na school kon ik niet volledig gaan werken, ik werd voor 50% afgekeurd. Totdat er vijf jaar geleden iets geweldigs in mijn leven gebeurde. Ik ben tot bekering gekomen en vanaf dat moment werd mijn leven langzaam maar zeker opgebouwd. Ik had niet meer zoveel slaap nodig en ik kon steeds beter tegen onregelmatigheden, de medicijnen werden verlaagd, mijn twintig-urige werkweek werd veranderd in een zesendertig-urige werkweek. Dingen die vroeger heel veel moeite hadden gekost gingen nu vanzelf. Toen ik een half jaar bekeerd was las ik een bijbeltekst: Marcus 5: 34 "En Hij zeide: dochter uw geloof heeft u behouden, ga heen in vrede en wees genezen van uw kwaal". Deze tekst is uitgekomen en wat volgde was ten eerste meer geloof, ten tweede meer vrede en ten derde genezing. In overleg met mijn arts besloot ik te stoppen met het innemen van medicijnen, dit was begin december 1996. 12 December werd er een EEG gemaakt en 23 december kreeg ik de uitslag: genezen verklaard. Ik hoefde niet meer terug te komen bij de neuroloog. Dit is een absoluut wonder van God. Ik ben God ontzettend dankbaar dat hij mij heeft bevrijd van deze gebondenheid. Maar prijs God: alleen hem komt toe alle lof en eer. Irma van Leerdam (lang) Genezen van Epilepsie! Als kind heb ik zuurstofgebrek gehad bij de geboorte, waardoor op tweejarige leeftijd mijn eerste epilepsieaanval om de hoek kwam kijken. Vanaf dat moment kwamen de aanvallen steeds weer terug. Na zeven jaar volgde de ene aanval na de andere aanval, steeds korter op elkaar. Toen begon het zoeken naar de juiste medicijnen, maar dat lukte niet zoals de dokters hadden gehoopt. De medicijnen waren te zwaar voor mijn lichaam, op school kon ik niet mee komen en op een gegeven moment ging ik naar het bijzonder onderwijs. Mijn leven ging door, maar het ging slechter met de epilepsie, met school en met het volwassen worden. Na school kon ik niet volledig gaan werken, ik werd voor 50% afgekeurd. Totdat er vijf jaar geleden iets geweldigs in mijn leven gebeurde. Ik besefte dat ik een zondaar was en niet recht stond voor God. Ik ben toen tot bekering gekomen en vanaf dat moment werd mijn leven langzaam maar zeker opgebouwd. Ik had niet meer zoveel slaap nodig en ik kon steeds beter tegen onregelmatigheden, de medicijnen werden verlaagd, mijn twintig-urige werkweek werd veranderd in een zesendertig-urige werkweek. Dingen die vroeger heel veel moeite hadden gekost gingen nu vanzelf. Toen ik een half jaar bekeerd was las ik een bijbeltekst: Marcus 5: 34 "En Hij zeide: dochter uw geloof heeft u behouden, ga heen in vrede en wees genezen van uw kwaal". Deze tekst is uitgekomen en wat volgde was ten eerste meer geloof, ten tweede meer vrede en ten derde genezing. Een jaar geleden vroeg ik God: U kunt en wilt mij genezen, laat mij zien wat bijbels is en wat ik nog niet heb gedaan, en wat de genezing in de weg staat. Ik weet: een genezing is een genadegift van God. Ik sloeg de bijbel open op Jacobus 5 :14-16. Deze tekst gaat over het bidden voor zieken met olie. Zo was er nog nooit voor mij gebeden. Ik bad toen tot God, dat als Hij dit bedoelde, dat er dan binnenkort gebeden zou worden voor de zieken met olie. En dit gebeurde inderdaad de laatste week van die maand. Ik wist dat dit speciaal voor mij was maar ik ervaarde niets en ik snapte er niets van. Op dat moment kwam er iemand naar mij toe en zei: God is je al aan het genezen maar satan zal het tegenovergestelde willen bewijzen. Dit is ook gebeurd: ik kreeg epilepsieaanvallen en ook angstaanvallen. Op een gegeven moment wilde ik een EEG laten maken, maar de neuroloog werkte niet mee, ze geloofde niet in een wonder van God. Ik bad opnieuw: als alles tegen zit kunt U mij alleen helpen, als ik echt genezen ben laat mijn lichaam dan de medicijnen niet meer nodig hebben. Toen kreeg ik alle bijwerkingen die ik maar kon krijgen, misselijk, duizelig, moe, depressief, geen trek meer in eten maar ik durfde niet met de medicijnen te stoppen. Ik vroeg toen aan de huisarts of het kon komen dat je lichaam de medicijnen afstoot als die ze niet meer nodig heeft. Dat kon inderdaad, maar ik moest afwachten. Ik begon te vergeten de medicijnen in te nemen na een paar weken kwam ik daar achter. Ik schrok daarvan en begon ze weer in te nemen maar ik werd er ziek van. In overleg met mijn arts besloot ik te stoppen met het innemen van medicijnen, dit was begin december 1996. 12 December werd er een EEG gemaakt en 23 december kreeg ik de uitslag: genezen verklaard. Ik hoefde niet meer terug te komen bij de neuroloog. Dit is een absoluut wonder van God. Ik ben God ontzettend dankbaar dat hij mij heeft bevrijd van deze gebondenheid. Maar prijs God: alleen hem komt toe alle lof en eer. Tot ziens, Jos Licht (2014 Zwolle) Het is nu ongeveer 20 jaar geleden dat ik een keus gemaakt heb voor Jezus Christus.Ik was een in mezelf gekeerd persoon. Ik voelde mij een buitenbeentje en vulde mijn leven met televisie, video kijken en gokken. Een voorganger van de gemeente waar ik nu bij zit vertelde de simpele boodschap van het evangelie dat Jezus Christus ook voor mij aan het kruis gestorven is en weer opgestaan. God veranderde mijn leven, ik kreeg andere verlangens. Het verlangen om de Bijbel te lezen en naar de kerk te gaan, ik werd bevrijd van mijn gokverslaving en kreeg een vernieuwing van mijn denkwereld. Mijn leven was daarna niet een leven van rozengeur en maneschijn, maar Jezus Christus was wel de rots waar ik op kon bouwen en mij elke keer door de situatie heen loodste, dank God. Patricia Licht (2010 Zwolle) … Het nieuwe leven waar ik naar op zoek was...! Ik ben Patricia en ik wil u vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Van huis uit ben ik Christelijk Gereformeerd opgevoed en tot ik begin twintig was ging ik naar de kerk. Mijn geloofsleven reikte niet verder dan een gebed voor het slapen gaan en op zondag naar de kerk gaan. Van een relatie met God was geen sprake wat een leegte teweegbracht waardoor ik besloot de kerk te verlaten. In diezelfde periode liep de relatie met mijn ouders vast en heb ik het contact met hen verbroken. Mijn basis was daarmee als het ware weg. Ik leefde met een bagage van pijn en frustratie en ik stapelde er alleen maar meer bij op in de jaren daarna. Na een echtscheiding dacht ik mijn geluk te vinden in een nieuwe relatie. Ik woonde samen, ik zat vol boosheid en ik werd steeds ongelukkiger. Ik gebruikte verdovende middelen om de pijn te verdrijven. Mijn levensstijl leidde ertoe dat ik alles los moest laten en op dat punt ben ik de Bijbel gaan lezen. Ik kwam tot de conclusie dat ik geen goed beeld van God had. Door het lezen van Gods Woord werd het mij duidelijk dat een wederzijdse relatie met Hem echt mogelijk is, alleen wist ik nog niet hoe. Op de mooiste dag in mijn leven hoorde ik een jongerenkoor zingen en ’s avonds ben ik naar een optreden gegaan. Aan het eind van de avond was er een oproep tot bekering en ik heb toen Jezus in mijn hart gevraagd. Sindsdien heb ik een vrede en vreugde in mijn hart die ik daarvoor niet gekend heb. God heeft mij bevrijd van mijn verslavingen, Hij heeft de relatie met mijn ouders hersteld en Hij geeft mij kracht en blijdschap. Het offer dat Jezus voor mij gebracht heeft maakt mij dankbaar. De Heer is mijn sterkte, Hij is mijn beschermer, Hij heeft mij redding gebracht. Jezus stierf ook voor jou, Hij is opgestaan en reikt jou Zijn hand. Wil jij die aannemen en een onvergelijkelijk leven beginnen? Patricia Licht (2014 Zwolle) Op 7 mei 2007 heb ik mijn leven aan God gegeven wat een ommekeer bracht in mijn leven. Daaraan vooraf gingen jaren van eenzaamheid, me niet thuis voelen hier op aarde en verkeerde keuzes maken. Ik had hulp gezocht op verschillende manieren. Eerst reiki, omdat ik niet wilde praten, dat hielp niet. Toen een therapie waarbij ik mij wel moest uiten, dit veranderde mij ook niet. In mijn vrije tijd gebruikte ik wiet om mij toch wat te kunnen ontspannen en te ontsnappen aan de realiteit, hierdoor pakte ik mijn problemen niet aan, ik wist ook niet hoe. Ik ging naar een psycholoog, dat hielp ook niet en toen ben ik een cognitieve zelftherapie gaan volgen. Het verschil nu was dat ik begonnen was met God te praten over wat er in mij omging en ik vroeg Hem om hulp voor in de therapie. Ik kreeg inzicht in mijn emoties en waarom ik de dingen deed die ik deed. Onderhand las ik elke dag een stukje uit de Bijbel, wat ik eerder niet deed. Vroeger zag ik de Bijbel als een geschiedenisboek, nu werd het een boek voor het nu. Toen ik voor het eerst met God ging praten was dat om te vragen mij hier weg te halen, voor mij was het 'game over'. Ik begon te merken dat ik graag met God deelde en dat dat een verandering teweegbracht. Wanhoop werd hoop, God bracht een ommekeer in mijn eenzaamheid door de relatie die ik kreeg met Hem en de gemeente waar Hij mij gebracht heeft, verdriet is nu vreugde over mijn redding en Redder, Jezus Christus. Na een half jaar van contact zoeken met God en de Bijbel lezen brak voor mij de bewuste dag aan dat ik om vergeving vroeg en Gods kind werd. Mijn leven was toen nog een puinhoop, ik had een hoge geldschuld, maar met Gods hulp was ik daar spoedig vanaf evenals het wiet roken en het roken van sigaretten. Luuk (Ede 2016) Januari 2012 werden we verblijd met onze zoon Luuk. Al direct na zijn geboorte ging het slecht met ons mannetje. Zo gingen de eerste uren, dagen, weken en maanden door, geconfronteerd met een ziek kind. Vele onderzoeken in het ziekenhuis zijn voor hem en ons gezin gewoon geworden. Wat is er aan de hand ? Continue leven in angst en wanhoop. Nadat uit bloedonderzoek duidelijk werd dat hij niet zou genezen, zijn wij als gezin gaan leven in continue paraatheid. Eten was gevaarlijk: Luuk had zoveel allergieën. Er was bijna geen ontkomen aan! De EpiPen (een injector waarmee iemand een allergische reactie van noten kan overleven) werd deel van ons gezin, want noot = dood. Tot een paar maanden terug er voor onze zoon werd gebeden door de pastor in onze kerk (evangeliegemeente De Deur in Ede). Kort daarna stond er een bloedonderzoek gepland. Daaruit kwam een medisch onverklaarbaar resultaat: GENEZEN! Ons gezin begint aan een nieuwe weg samen met God. Hallo mijn naam is Maarten, Ik wil graag vertellen wat God voor mij betekent en wat hij allemaal gedaan heeft tot nu toe. Voor het grootste deel van mijn jeugd ben ik opgegroeid in internaten, de laatste jaren daarvan zat ik in een gesloten jeugdinstelling, ik kwam al op hele jonge leeftijd in aanraking met drugs, geweld en justitie. Mijn vader van wie ik veel hield en voor wie ik veel respect had stierf toen ik 16 jaar oud was, mijn moeder had ik toen al 11 jaar niet meer gezien, ik was alleen, geen vader en geen moeder. vrij kort hierna werd door de rechter besloten dat ik de mogelijkheid zou krijgen om een eigen woning te zoeken. Dus met de vrijheid in zicht en geld in mijn zak vond ik een eigen woning waar ik samen met vrienden nachten lang de buurt wakker hield, we gingen naar (house) feesten en bleven soms dagen lang weg zonder slaap en eten, ik was letterlijk helemaal los van God. Mijn motto was hoe gekker hoe beter, in die tijd leek het allemaal geweldig. Deze levensstijl resulteerde uiteindelijk in een coke verslaving, ik dronk en gebruikte in die tijd erg veel ik had op een gegeven moment geen feest of reden meer nodig om te kunnen snuiven ik deed het gewoon thuis en of bij vrienden, ik gebruikte zoveel dat ik me schaamde, dit was geen feesten meer, nee ik begon steeds meer op een junk te lijken, mijn tanden zaten los en er vielen gaten in mijn nagels. Helemaal leeg en je gedachten nog maar op één doel gericht ....coke!!! je dacht en rekende in coke. Om dit allemaal te kunnen betalen ging ik op inbrekerspad, ik heb twee keer op de intensive care gelegen met een overdosis waar ik op wonderbaarlijke wijze ben ontsnapt aan de dood, Ik ben diverse keren uit mijn huis gezet, ik heb op straat geleefd en heb meerdere keren de cel van binnen bekeken. ik heb alles gedaan en elke soort drugs gebruikt, geleefd met geld maar ook zonder om achter te blijven met grote schulden helemaal leeg verslagen moe en alleen. Tot dat ik voor de deur van mijn huis werd aangesproken door een oudere man die voor mij wilde bidden wat ik heel vreemd vond en een beetje lacherig liet ik hem bidden, toen gaf hij mij een kaartje met het volgende opschrift “het bloed van Jezus Christus reinigt ons van alle zonden” wat mijn volle aandacht greep, gezien mijn gedrag en levensstijl. Een korte tijd later werd ik op straat opnieuw aangesproken door twee Christenen, deze jongens vertelde mij dat God van mij hield ondanks alles wat ik gedaan had, en zonder te weten wie ik was of wat ik op mijn kerfstok had, vertelden ze precies het zelfde als de oudere man die mij had aangesproken. Later ben ik naar die kerk gegaan en werd ik enorm overtuigd van mijn zonden en levensstijl, ik heb mezelf overgegeven aan God en ben tot bekering gekomen, er viel een enorme last van mijn schouders, ik ervaarde zijn aanwezigheid heel duidelijk, ik kreeg een enorme blijdschap en dankbaarheid. Inmiddels ben ik dik acht jaar getrouwd en heb drie lieve kinderen, God is goed geweest voor ons, Hij heeft mijn leven radicaal veranderd, hij heeft mij uit de duisternis getrokken naar een geweldige bestemming in zijn wil. De meeste jongens met wie ik op het internaat zat zitten vast, zijn verslaafd of zitten in de psychiatrie. Twee van mijn vrienden zijn inmiddels al overleden, zonder God was mijn lot niet anders geweest dan dat van hun. Hoe diep jij of U ook in de problemen zit, voor God ben je kostbaarder dan goud, een persoon van wie hij heel veel houdt, de bijbel zegt “Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven” Ik moedig iedereen aan die dit leest om God een kans te geven om in (uw) jouw leven te komen dan zul je versteld staan over wie Hij is en wat Hij allemaal kan. Ik geef alle eer aan Jezus Christus mijn redder en verlosser! Maarten (korter) Mijn naam is Maarten, voor het grootste deel van mijn jeugd ben ik opgegroeid in internaten, de laatste jaren daarvan zat ik in een gesloten jeugdinstelling. Op jonge leeftijd kwam ik in aanraking met drugs, geweld en justitie. Mijn vader van wie ik veel hield en voor wie ik veel respect had stierf toen ik 16 jaar oud was, mijn moeder had ik toen al 11 jaar niet meer gezien, ik was alleen, geen vader en geen moeder. Kort hierna werd door de rechter besloten dat ik een eigen woning mocht zoeken. Dus met de vrijheid in zicht en geld in mijn zak vond ik een eigen woning waar ik samen met vrienden nachten lang de buurt wakker hield, we gingen naar feesten en bleven soms dagen lang weg zonder slaap en eten. Mijn motto was hoe gekker hoe beter, in die tijd leek het allemaal geweldig. Deze levensstijl resulteerde uiteindelijk in een coke verslaving, ik gebruikte zoveel dat ik me schaamde, dit was geen feesten meer, nee ik begon steeds meer op een junk te lijken, mijn tanden zaten los en er vielen gaten in mijn nagels. Helemaal leeg en je gedachten nog maar op één doel gericht ....coke!!! Om dit allemaal te kunnen betalen ging ik op inbrekerspad, ik heb twee keer op de intensive care gelegen met een overdosis waar ik op wonderbaarlijke wijze ben ontsnapt aan de dood, Ik ben diverse keren uit mijn huis gezet, ik heb op straat geleefd en heb meerdere keren de cel van binnen bekeken. ik heb alles gedaan en elke soort drugs gebruikt, geleefd met geld maar ook zonder om achter te blijven met grote schulden helemaal leeg verslagen moe en alleen. Tot dat ik voor de deur van mijn huis werd aangesproken door een oudere man die voor mij wilde bidden wat ik heel vreemd vond en een beetje lacherig liet ik hem bidden, toen gaf hij mij een kaartje met het volgende opschrift “het bloed van Jezus Christus reinigt ons van alle zonden” wat mijn volle aandacht greep, gezien mijn gedrag en levensstijl. Een korte tijd later werd ik op straat opnieuw aangesproken door twee Christenen, deze jongens vertelde mij dat God van mij hield ondanks alles wat ik gedaan had, en zonder te weten wie ik was of wat ik op mijn kerfstok had, vertelden ze precies het zelfde als de oudere man die mij had aangesproken. Later ben ik naar die kerk gegaan en werd ik enorm overtuigd van mijn zonden en levensstijl, ik heb mezelf overgegeven aan God en ben tot bekering gekomen, er viel een enorme last van mijn schouders, ik ervaarde zijn aanwezigheid heel duidelijk, ik kreeg een enorme blijdschap en dankbaarheid. Inmiddels ben ik dik acht jaar getrouwd en heb drie lieve kinderen, God is goed geweest voor ons, Hij heeft mijn leven radicaal veranderd, hij heeft mij uit de duisternis getrokken naar een geweldige bestemming in zijn wil. De meeste jongens met wie ik op het internaat zat zitten vast, zijn verslaafd of zitten in de psychiatrie. Twee van mijn vrienden zijn inmiddels al overleden, zonder God was mijn lot niet anders geweest dan dat van hun. Hoe diep jij of U ook in de problemen zit, voor God ben je kostbaarder dan goud, een persoon van wie hij heel veel houdt, de bijbel zegt “Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven” Ik moedig iedereen aan die dit leest om God een kans te geven om in (uw) jouw leven te komen dan zul je versteld staan over wie Hij is en wat Hij allemaal kan. Maarten (kort) Hallo, mijn naam is Maarten, ik werd gevraagd om hier te vertellen over mijn leven tot nu toe. Voor het grootste deel van mijn jeugd ben ik opgegroeid in internaten, de laatste jaren daarvan zat ik in een gesloten jeugdinstelling, ik kwam al op hele jonge leeftijd in aanraking met drugs, geweld en justitie. Mijn vader van wie ik veel hield en voor wie ik veel respect had stierf toen ik 16 jaar oud was, mijn moeder had ik toen al 11 jaar niet meer gezien en vond een eigen woning waar ik samen met vrienden nachten lang de buurt wakker hield, we gingen naar feesten en bleven soms dagen lang weg zonder slaap en eten, ik was letterlijk helemaal los van God. Mijn motto was: ‘hoe gekker hoe beter’, in die tijd leek het allemaal geweldig. Deze levensstijl resulteerde uiteindelijk in een coke verslaving, ik dronk en gebruikte in die tijd erg veel ik had op een gegeven moment geen feest of reden meer nodig om te kunnen snuiven ik deed het gewoon thuis en of bij vrienden, ik gebruikte zoveel dat ik me schaamde, dit was geen feesten meer, nee ik begon steeds meer op een junk te lijken, mijn tanden zaten los en er vielen gaten in mijn nagels. Helemaal leeg en je gedachten nog maar op één doel gericht ....coke!!! je dacht en rekende in coke. Om dit allemaal te kunnen betalen ging ik op inbrekerspad, ik heb twee keer op de intensive care gelegen met een overdosis waar ik op wonderbaarlijke wijze ben ontsnapt aan de dood, Ik ben diverse keren uit mijn huis gezet, ik heb op straat geleefd en heb meerdere keren de cel van binnen bekeken. Ik heb alles gedaan en elke soort drugs gebruikt, tot ik helemaal leeg, verslagen, moe en alleen was. Op dat moment werd ik voor de deur van mijn huis aangesproken door een oudere man die voor mij wilde bidden wat ik heel vreemd vond en een beetje lacherig liet ik hem bidden, toen gaf hij mij een kaartje met het volgende opschrift “het bloed van Jezus Christus reinigt ons van alle zonden” wat mijn volle aandacht greep, gezien mijn gedrag en levensstijl. Een korte tijd later werd ik op straat opnieuw aangesproken door twee Christenen, deze jongens vertelde mij dat God van mij hield ondanks alles wat ik gedaan had, en zonder te weten wie ik was of wat ik op mijn kerfstok had, vertelden ze precies het zelfde als de oudere man die mij had aangesproken. Gegeven moment ben ik naar die kerk gegaan en werd ik enorm overtuigd van mijn zonden en levensstijl. Daardoor heb ik mezelf overgegeven aan God en ben tot bekering gekomen, er viel een enorme last van mijn schouders, ik ervaarde zijn aanwezigheid heel duidelijk, ik kreeg een enorme blijdschap en dankbaarheid. Inmiddels ben ik ruim tien jaar getrouwd en heb drie lieve kinderen, God is goed geweest voor ons, Hij heeft mijn leven radicaal veranderd, hij heeft mij uit de duisternis getrokken naar een geweldige bestemming in zijn wil. De meeste jongens met wie ik op het internaat zat zitten vast, zijn verslaafd of zitten in de psychiatrie. Twee van mijn vrienden zijn inmiddels al overleden, zonder God was mijn lot niet anders geweest dan dat van hun. Hoe diep jij of U ook in de problemen zit, voor God ben je kostbaarder dan goud, een persoon van wie hij heel veel houdt, de bijbel zegt “Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven” Ik moedig iedereen aan die dit leest om God een kans te geven om in (uw) jouw leven te komen dan zul je versteld staan over wie Hij is en wat Hij allemaal kan. Magda (Arnhem) Magda heeft een turbulente jeugd gehad in kindertehuizen van haar zevende tot vijftiende. Op haar negentiende ging ze samenwonen met een man die dertien jaar ouder was. Deze relatie duurde twee jaar waarin ze verkracht werd en meermalen mishandeld waardoor ze een lichte hersenbeschadiging opliep en abortus pleegde. Niet veel later kreeg ze een andere relatie en raakte weer zwanger. ‘WEGHALEN DIE HAP!’ Waren zijn woorden toen ik hem zei dat ik zwanger was. ..Ik besloot abortus te laten plegen en ook bij hem weg te gaan. De relaties volgden elkaar op. Nieuwe gewoontes kwamen: Hasj, gokken, winkeldiefstallen, hard-drugs dealen, fraude etc.. Ik wilde eruit, op vakantie ontmoette en trouwde ik de man waar ik echt verliefd op was en dacht dat dit de man voor altijd zou zijn. Echter na een paar jaar ging hij steeds meer eisen stellen en wilde hij zoveel mogelijk geld verdienen. Zwart werken en fraude legden een grote druk op ons huwelijk. Nog was hij niet tevreden en wilde hij mij steeds meer in een richting duwen die ik niet wilde gaan. Na twee jaar vechten voor mijzelf raakte ik afgeknapt op het leven, was ik moe en uitgeblust. Ik kreeg angst-, paniekaanvallen. Uiteindelijk werd ik opgenomen in een kliniek. De begeleidster daar: "Magda, hoe kunnen wij jou helpen?" Ik wist dat natuurlijk niet, ik vroeg haar de ‘gebruiksaanwijzing van het leven’. Die had ze niet, want die zou niet bestaan. Na anderhalf jaar behandeling was ik nog steeds leeg en doelloos. Ze vertelden dat ik nog jaren therapie nodig had. Op 21 januari 1997 ging ik op bezoek bij een kennis die ik jaren geleden uit het oog verloren had. Zij nam me ‘s avonds mee naar de kerk. Daar werd er een oproep gedaan om je leven aan Jezus te geven. Daar ben ik tot bekering gekomen. Op dat moment viel er als het ware een hele zware last van mijn schouders. De volgende dag kwam ik op therapie en vroeg mezelf af wat ik daar eigenlijk kwam doen. Ik snapte niet dat ik hier al jaren mee bezig was. Mijn kijk op het leven was van het ene op het andere moment veranderd en voor het eerst sinds jaren voelde ik mij weer goed en blij. Dat gevoel kende ik alleen vanuit mijn onschuldige kindertijd. Toch had ik nog twee weken nodig om te geloven dat het echt was wat er met mij gebeurd was. Na vijf weken ben ik gestopt met therapie omdat ik genezen was. Ik ben zelfs weer gaan werken! Dit alles heb ik te danken aan de genade van God. In het leven kun je jezelf al vaak al van een stukje oordeel laten proeven zoals ik dat had ervaren. Gelukkig hoeft in de eeuwigheid niemand veroordeeld te worden omdat je vergeving krijgt als je daarom vraagt en voor Jezus gaat leven. Ik kan je zeggen dat het leven als een christen absoluut niet saai is, want wat is er mooier dan te leven zoals God het heeft bedoeld?!“ Matthijs Majoor (genezen kort) Hallo, ik ben Matthijs Majoor en was van geboorte af aan allergisch voor melkeiwit. Het is een medische onmogelijkheid om na het begin van de tienertijd hiervan te genezen. Mijn lichaam kon geen zuivelproducten verdragen. Ik was geheel gewend aan een leven zonder melkproducten totdat er bij ons in de kerk door een genezingsprediker met handoplegging specifiek gebeden werd voor een bevrijding van de allergie en ik was GENEZEN! In de dagen voor dat moment ben ik nog ziek geworden van kleine hoeveelheden melk die in bepaalde producten verwerkt zaten. Ik heb meteen dezelfde avond een compleet glas melk leeggedronken. Dat zou normaal gesproken genoeg zijn geweest om mij een week lang ziek te laten zijn, maar nu bleef ik gezond. Ik eet en drink nu gewoon alles wat ik wil zonder enig probleem. Matthijs Majoor (genezen lang) Hallo, mijn naam is Matthijs Majoor. Ik ben 19 jaar oud en ik wil u graag vertellen wat God heeft gedaan in mijn leven en dat Jezus leeft!! Van mijn geboorte af aan ben ik allergisch geweest voor melkeiwit. Dit hield in dat mijn lichaam geen melk en overige zuivelproducten kon verdragen. Ook chocolade, kaas, roomijs, slagroom, vele koekjes , chipssoorten en nog veel meer mocht ik niet eten. Als ik een van deze producten wel at werd ik ziek. Een aantal van deze ziekteverschijnselen waren: astmatische verschijnselen, darmproblemen, snotterigheid en een geïrriteerde huid en ogen. Zo kon het nog wel eens gebeuren dat ik per ongeluk toch wat producten binnenkreeg die melk bevatten en dan moest ik vaak één of meerdere dagen thuis blijven van school omdat ik ziek werd. Medisch gezien is het mogelijk om geleidelijk over de melkallergie heen te groeien tot aan het begin van de tienertijd. Daarna is het ONMOGELIJK en hou je de rest van je leven de allergie. Ik was dan ook al geheel gewend aan een leven zonder melkproducten totdat er een genezingsprediker bij ons in de kerk kwam. In één van de diensten vroeg hij mensen met specifieke noden naar voren. Eén van de problemen die hij noemde was precies de allergie die ik had. Hij bad voor de allergie en ik was GENEZEN! Ik heb meteen dezelfde avond een compleet glas melk leeggedronken. Normaal gesproken zou een glas melk genoeg zijn geweest om mij een week lang ziek te laten zijn, maar nu bleef ik gezond. Ik eet en drink nu gewoon alles wat ik wil zonder enig probleem. En dat terwijl ik in dagen voor het moment van genezing nog ziek was geworden van kleine hoeveelheden melk die in bepaalde producten verwerkt zaten. Ik wilde u dit graag vertellen om u te laten zien dat God nog steeds dezelfde is, dat hij LEEFT en nog steeds dingen doet in de levens van mensen. Dit is niet een op zichzelf staand wonder: Ik heb dingen gezien die veel groter zijn dan het wonder dat in mijn leven is gebeurd. Uw nood, lichamelijk of geestelijk, is NOOIT te groot voor God. Ik wil u graag uitdagen God een kans te geven om iets te doen in uw leven. Hij kan een wonder doen in uw situatie. Uw nood is voor hem niet te groot! Matthijs Majoor (genezen spaans) Yo soy Matthijs Majoor y tengo 19 años de edad, desde que naci he sido alergico a los productos lacteos. “Es medicalmente imposible sanar este problema a partir de la adolesencia. Mi cuerpo no podia soportar productos derivados de la leche. Yo estaba a costunbrado a una vida sin productos con leche. Hasta que un dia, un predicador orò especificamente para liberaciòn de las alergias en un culto de sanacion. Y fui SANADO! Unos dias antes a este milagro, yo estaba un poco enfermo por la leche que habia en algunos productos que habia comido. Esa misma noche de la oraciòn me tome un vaso de leche completo, eso era suficiente para estar enfermo por todo una semana, pero no fue asi. Ahora yo como todo lo que contiene lacteos sin ningun problema, gracias a la oraciòn que este predicador hizo por mi, en el nombre Jesucristo yo fui sanado." Lindon Marselia ...gewoon een “brave” jongen Mijn naam is Lindon Marselia, ik kom oorspronkelijk uit Curaçao, Nederlandse Antillen en ik ben in 1991 naar Nederland gekomen om verder te studeren. Ik was in de ogen van vele mensen (familie, kennissen, vrienden) een heel rustige brave jongen, die goed zijn best deed op school. Ik rookte niet, dronk niet, ging bijna elke zondag naar de kerk, ik was gewoon een goede jongen in hun ogen en soms ook in mijn eigen ogen! Maar diep in mijn hart wist ik dat ik een hypocriet was, dat ik mij anders voordeed dan hoe ik in werkelijkheid was. Ik was ontzettend egoïstisch, leugenachtig, wraakzuchtig, haatdragend en immoreel. Ik heb heel wat mensen hierdoor gekwetst, maar gelukkig heb ik Jezus vroeg leren kennen. Ik was toen 20 jaar en was met vakantie op Aruba. Ik kan het nooit meer vergeten, ik en mijn twee neven waren op zoek naar 'vakantie vriendinnetjes' op het moment dat wij werden aangesproken door twee christenen. We wilden zo snel mogelijk van deze christenen ontsnappen, door hen uit te leggen dat wij geen andere religie nodig hadden, dus ik zei "ik ben katholiek". We probeerden onszelf te rechtvaardigen door onze goede daden, maar we wisten diep in ons hart: we zijn schuldig, we zijn gewoon dikke zondaren die Gods wil niet doen. Uiteindelijk werd ons de vraag gesteld: "Willen jullie tot bekering komen en Jezus Christus in je hart vragen?". Toen gebeurde iets wat ik niet verwachtte, mijn twee neven knikten 'ja'. Ik kon het niet geloven, maar nu moest ik in fractie van seconde een beslissing nemen: 'voor' of 'tegen' Jezus. Ik ervoer een grote strijd, maar uiteindelijk koos ik ook 'voor'. Sinds die dag begon God een werk in mijn leven. Ik begon te veranderen, ik begon dingen anders te zien, opeens kreeg ik een afkeer van de zonden die ik in mijn leven had. Ik kreeg opeens berouw over mijn zonden, ik kreeg spijt van mijn egoïsme en van mijn leugens. Ik ging al de mensen die ik pijn had veroorzaakt, om vergeving vragen. Ik begon op mijn beurt ook mensen te vergeven die ik ontzettend veel haatte. Het is niet te verklaren, het is een wonder van God. Jezus noemt het 'opnieuw geboren' worden. God heeft mijn leven radicaal veranderd en ik ben ontzettend dankbaar dat Hij christenen op mijn pad had gestuurd om mij te vertellen over zijn liefde, want er is geen grotere liefde dan deze: Jezus gaf zijn leven voor jou en mij! Vriend, ik wil je uitdagen om God een kans te geven in je leven, maakt niet uit wat je achtergrond is, Jezus kan jou een nieuw leven geven. Marsha Ik heb eindelijk de ware liefde gevonden. Hallo, ik ben Marsha en ik ben nog niet zoveel jaar gered, maar toch wil ik even vertellen wat God voor mij gedaan heeft en hoe Hij mij in korte tijd veranderd heeft. Als ik nu terug denk aan hoe ik voor mijn bekering was, dan kan ik het zelf bijna niet geloven. Ik ben met van alles en nog wat bezig geweest, zoals: drugs, alcohol, seks, uitgaan, paranormale en occulte zaken en ga zo maar door. Daarnaast was ik op zoek naar een antwoord op de vraag: “Wat is het doel van mij leven?” Dus ik verdiepte mij in allerlei geloofsbewegingen, behalve God. Ik had een hekel aan gelovigen, omdat ze in mijn ogen allemaal schijnheilig waren. Daarom wilde ik die hogere macht die voor mij bestond beslist niet God noemen. Op een gegeven moment had ik bijna alle namen gehad die ik maar kon bedenken, van Boeddha tot Hare Krisna. Totdat ik weer in contact kwam met twee mensen uit mijn verleden. Zij waren zo veel veranderd in positieve zin en gaven beide aan dat dit door hun bekering kwam. Ik wist niet eens wat bekering betekende! Logisch, als de mensen die over God wilden praten door mij altijd afgekapt werden en over een ander onderwerp moesten beginnen, of ik was weg. Toch kon ik niet begrijpen wat er anders met deze mensen gebeurd was, ze waren tenslotte niet gek! Daarom besloot ik maar een keer naar een koffiehuis op een zaterdagavond in de kerk te gaan. Alle mensen die ik daar zag straalden iets uit. Ze zagen er zo gelukkig uit dat ik me toen echt ging afvragen wie er nou gek was, zij of ik? Ik wist van mezelf dat ik niet gelukkig was ook al deed ik alsof. Vanaf dat moment begon ik in God te geloven en ging toen zelfs naar een kerkdienst, en toen nog een keer en nog een keer. Nadat ik al een aantal keren geweest was, kon ik er niet meer omheen dat God werkelijk tot mijn hart sprak en aan de deur van mijn hart klopte. Ik kreeg een bijbel van mijn vriendin en begon na een tijdje er uit te lezen en zag dat dit boek antwoord gaf op mijn vraag. Alle andere theorieën over het leven en het ontstaan ervan missen het doel van het leven. Op 9 mei 1999 opende ik eindelijk de deur van mijn hart en vroeg God binnen te komen. Ik heb mijn leven gegeven en Hij gaf mij een nieuw leven terug. Een leven vol vreugde, voldoening, geluk en niet te vergeten een doel. Ik heb eindelijk de ware liefde gevonden. Ja, Hij bestaat en je hoeft Hem niet eens te zoeken. Open je hart en Hij zal er zijn. Give God a chance! Arston Masanga (2017) Hallo mijn naam is Arston en ik ben 19 jaar en ben opgegroeid in een gezin zonder vader, omdat in mijn jongere jaren mijn ouders uit elkaar zijn gegaan. Als kleine jongen heb ik emotioneel veel moeten dragen, door wat ik thuis zag en hoorde en als 5/6 jarige jongen wist ik niet hiermee om te gaan. Hierdoor groeide ik op met verwarring, ik werd op school gepest en worstelde met afwijzing. Ik kon dit gevoel nooit uiten en was hierdoor altijd stil. Door al deze dingen die mij overkomen zag ik geen uitweg meer en ik zag het nut van mijn leven niet. Op een dag riep ik uit tot God, ik wist van God's bestaan maar voor de rest ook niets. Totdat ik op een zaterdagmiddag werd aangesproken door 2 Christenen. Zij vertelde over dat je een persoonlijke relatie met God kan hebben en opnieuw kan beginnen. Dit raakte mij en op die dag gaf ik mijn leven aan Jezus en mijn leven is nooit meer hetzelfde geweest tot de dag van vandaag. Ik ben vrij van verwarring, voel mij niet meer afgewezen, maar geaccepteerd! Wat Jezus in mijn leven heeft gedaan, kan Hij ook doen voor jou! Doede Mastenbroek (Groningen)(superkort) Bijna fataal auto-ongeluk Mijn naam is Doede. Een aantal jaren geleden kwam het bericht dat mijn broer met 150 km tegen een boom was gereden. Toen ik in het ziekenhuis kwam, bleek dat er eigenlijk geen hoop voor hem was: zes ruggenwervels waren gebroken, de longen geperforeerd en hij had ernstige interne bloedingen. Ik geloof dat de bijbel het woord van God is en dus legde ik mijn handen op mijn broer en begon voor hem te bidden. Tijdens mijn gebed gaf God absolute zekerheid, dat Hij mijn gebeden zou beantwoorden. Na tien minuten stopten de interne bloedingen, waaraan hij anders binnen een uur aan was gestorven. Nadat het eerste levensgevaar geweken was, bleek hij er nog steeds heel slecht aan toe te zijn. De artsen vroegen zich zelfs af, of hij ooit rechtop in een rolstoel zou kunnen zitten, laat staan weer lopen. Na een maand werd hij overgeplaatst naar het UMC. De dokter zei tegen mij, dat ik er niet op moest rekenen dat mijn broer ooit weer zou lopen, want hij kon geen wonderen doen. Maar God kan wel wonderen doen, want vijf maanden na het ongeluk was mijn broer getuige op mijn bruiloft. Een luid gejuich ging op, toen hij van de stoel naar het bureau liep om zijn handtekening te zetten. De chirurg in het UMC die mijn broer geopereerd had, ontmoette hem een tijdje later. Hij kon niet veel meer uitbrengen dan: “dit kan niet, dit is onmogelijk.” Maar wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God (Marcus 10:27). Doede Mastenbroek (kort) Bij de mensen is het onmogelijk, maar niet bij God! Mijn naam is Doede en ik wil u graag over een geweldig wonder vertellen. Op 9 februari ’02 om 4 uur ‘s nachts werd aan de deur gebeld. Het waren twee agenten die het slechte nieuws kwamen brengen: Mijn broertje had een ernstig auto-ongeluk gehad. Later in het ziekenhuis bleek dat hij op sterven lag. Hij was namelijk met 150 km p. uur tegen een boom gereden, had zes ruggenwervels gebroken, interne bloedingen, zijn longen geperforeerd en een grote hoofdwond. "Dit is het ernstigste geval dat we ooit binnen hebben gekregen op de Intensive Care afdeling, hier in Enschede." Zou een IC-arts een dag later zeggen. Op dat moment begon ik te bidden. Ik vroeg God ervoor te zorgen dat ik bij mijn broertje kon komen voordat hij zou overlijden. In de bijbel staat “Geneest de zieken, wekt de doden op” daarom wilde ik niets liever dan mijn broertje de handen opleggen en voor hem bidden, zodat hij zou genezen. Binnen een half uur werd mijn gebed verhoord. Mijn moeder en ik kwamen zijn kamer binnen en het was gewoon onwerkelijk! Daar lag hij, roerloos, de dood nabij. Allerlei slangetjes gingen zijn lichaam in en uit. Daar bad ik gelijk voor genezing van de interne bloedingen, want de artsen hadden gezegd dat hij daaraan zou sterven, als die niet binnen een half uur zouden stoppen. Tijdens mijn gebed werd ik door God als het ware vastgegrepen. Ik wist met een absolute zekerheid, dat wat ik op dat moment vroeg, door God beantwoord zou worden. Die overtuiging was zó sterk, dat ik het onmogelijke mogelijk begon te achten. Ik bad vurig voor de genezing van zijn ruggenwervels, zijn spieren, zijn zenuwen en zijn benen, zodat hij weer zou kunnen lopen. Na dit gebed was ik er zeker van dat mijn broertje weer zou gaan lopen en blijdschap vervulde mijn hart. Binnen tien minuten stopten de interne bloedingen en na twee dagen werd de prognose bijgesteld: Hij zou het overleven, maar lopen zat er zeker niet in. Tegen deze tijd werd het ook mogelijk om röntgenfoto’s te maken. Wat ik op de foto’s te zien kreeg, was erger dan ik mij had kunnen voorstellen. Ik had immer geloofd en gehoopt dat de ruggengraat genezen zou zijn, maar dat bleek niet het geval. Op zijn minst 4 ruggenwervels waren doormidden gebroken. Toen mijn broertje na een week uit de narcose werd gehaald, kreeg hij te horen dat hij nooit meer zou kunnen lopen. Erger nog, ze betwijfelden of het mogelijk was zijn rug nog zo stevig te krijgen, dat hij tenminste in een rolstoel zou kunnen zitten Na ongeveer een maand werd mijn broertje overgeplaatst naar het UMC. Daar zou hij geopereerd worden door de heer Öner. Hij maakte voor de operatie heel duidelijk dat hij geen wonderwerker is, dus dat hij niet moest denken dat hij door deze operatie weer zou kunnen lopen! Het enige wat hij zou doen tijdens de operatie is het verplaatsen van bot en het inbrengen van metalen balken, zodat de rug (hopelijk) sterk genoeg zou worden, om rechtop te kunnen zitten. Vlak voor de operatie, gebeurde er iets heel vreemds. Ik kwam op een dag de kamer van mijn broertje binnen en hij was door het dolle heen. Hij kon zijn grote teen bewegen! Ik kon mijn ogen niet geloven, was het dan toch waar? Had ik het mij niet slechts ingebeeld, dat God mij antwoord gaf? In de weken die op de operatie volgden, kon mijn broertje steeds meer en meer. En bij elke stap in zijn genezingsproces deed hij iedereen in het ziekenhuis versteld staan. En op vrijdag 21juni 2002 was mijn broertje getuige op mijn bruiloft. Het was voor veel mensen de eerste dag dat ze hem weer zagen en er steeg een luid gejuich op, toen hij van zijn stoel naar het bureau liep om zijn handtekening te zetten. Het heeft in totaal minder dan 6 maanden geduurd voordat mijn broertje weer gewoon kon lopen. Dit is het ongelofelijke, maar waargebeurde verslag van een genezing door Jezus Christus. De chirurg die mijn broertje heeft geopereerd aan zijn rug, de heer Öner, heeft mijn broertje later weer een keer ontmoet en tijdens die ontmoeting kwam er niet veel meer uit dan: Dit is onmogelijk, dit kan niet! Marcus 10:27 “ Doch Jezus, hen aanziende, zeide: Bij de mensen is het onmogelijk, maar niet bij God; want alle dingen zijn mogelijk bij God.” Doede Mastenbroek Bij de mensen is het onmogelijk, maar niet bij God! Mijn naam is Doede en ik wil u graag over een geweldig wonder vertellen. Op 9 februari ’02 om 4 uur ‘s nachts werd er bij mijn moeder aan de deur gebeld. Het waren twee agenten die het slechte nieuws kwamen brengen: Mijn broertje had een ernstig auto-ongeluk gehad. Later in het ziekenhuis bleek dat hij op sterven lag. Hij was namelijk met 150 km p. uur tegen een boom gereden en had daarbij zes ruggenwervels gebroken. Verder had hij verschillende interne bloedingen, waren zijn longen geperforeerd en had hij een grote hoofdwond. "Dit is het ernstigste geval dat we ooit binnen hebben gekregen op de Intensive Care afdeling, hier in Enschede." Zou een IC-arts een dag later tegen mij zeggen. Op dat moment begon ik te bidden. Ik vroeg God ervoor te zorgen dat ik bij mijn broertje in de kamer kon komen, voordat hij zou overlijden. In de bijbel staat heel duidelijk de opdracht van God aan Zijn discipelen: “Geneest de kranken; reinigt de melaatsen; wekt de doden op; werpt de duivelen uit. Gij hebt het om niet ontvangen, geeft het om niet.” En ik geloof dat de bijbel van kaft tot kaft de absolute waarheid is, dus ik wilde niets liever dan mijn broertje de handen opleggen en voor hem bidden, zodat hij zou genezen. Binnen een half uur werd mijn gebed verhoord. Mijn moeder en ik kwamen zijn kamer binnen en het was gewoon onwerkelijk! Daar lag hij, roerloos, de dood nabij. Allerlei slangetjes gingen zijn lichaam in en uit. Ik vermande me en liep meteen door naar zijn hoofd, legde hem mijn handen op en begon hardop te bidden. Ik bad voor genezing van de interne bloedingen, want de artsen hadden gezegd dat hij daaraan zou sterven, als die niet binnen een half uur zouden stoppen. Tijdens mijn gebed werd ik door God als het ware vastgegrepen. Ik wist met een absolute zekerheid, dat alles wat ik op dat moment in dat gebed zou vragen, door God beantwoord zou worden. Die overtuiging was zó sterk, dat ik het onmogelijke mogelijk begon te achten. Ik bad vurig voor de genezing van zijn ruggenwervels, zijn spieren, zijn zenuwen en zijn benen, zodat hij weer zou kunnen lopen. Na dit gebed was ik er zeker van dat mijn broertje weer zou gaan lopen en blijdschap vervulde mijn hart. In minder dan tien minuten stopte de interne bloedingen en na twee dagen werd de prognose bijgesteld: Hij zou het overleven, maar lopen zat er zeker niet in. Tegen deze tijd werd het ook mogelijk om röntgenfoto’s te maken. Wat ik op de foto’s te zien kreeg, was erger dan ik mij had kunnen voorstellen. Ik had immer geloofd en gehoopt dat de ruggengraat genezen zou zijn, maar dat bleek niet het geval. Het was zeer duidelijk te zien dat op zijn minst 4 ruggenwervels totaal doormidden waren gebroken en ik verloor al mijn hoop op het herstel van zijn benen. Toen mijn broertje na een week uit de narcose werd gehaald, werd het weer een heel moeilijke tijd, want hij had al na een paar uurtjes van een zuster te horen gekregen dat hij nooit meer zou kunnen lopen. Erger nog, dat artsen betwijfelden of het mogelijk was zijn rug nog zo stevig te krijgen, dat hij tenminste in een rolstoel zou kunnen zitten Na ongeveer een maand werd mijn broertje overgeplaatst naar het UMC. Daar zou hij geopereerd worden door de heer Öner. Hij maakte voor de operatie heel duidelijk dat hij geen wonderwerker is, dus dat hij niet moest denken dat hij door deze operatie weer zou kunnen lopen! Het enige wat hij zou doen tijdens de operatie is het verplaatsen van bot en het inbrengen van metalen balken, zodat de rug (hopelijk) sterk genoeg zou worden, om rechtop te kunnen zitten. Vlak voor de operatie, gebeurde er iets heel vreemds. Ik kwam op een dag de kamer van mijn broertje binnen en hij was door het dolle heen. Hij kon zijn grote teen bewegen! Ik kon mijn ogen niet geloven, was het dan toch waar? Had ik het mij niet slechts ingebeeld, dat God mij antwoord gaf? In de weken die op de operatie volgden, kon mijn broertje steeds meer en meer. En bij elke stap in zijn genezingsproces deed hij iedereen in het ziekenhuis versteld staan. En op vrijdag 21juni 2002 was mijn broertje getuige op mijn bruiloft. Het was voor veel mensen de eerste dag dat ze hem weer zagen en er steeg een luid gejuich op, toen hij van zijn stoel naar het bureau liep om zijn handtekening te zetten. Het heeft in totaal minder dan 6 maanden geduurd voordat mijn broertje weer gewoon kon lopen. Dit is het ongelofelijke, maar waargebeurde verslag van een genezing door Jezus Christus. De chirurg die mijn broertje heeft geopereerd aan zijn rug, de heer Öner, heeft mijn broertje later weer een keer ontmoet en tijdens die ontmoeting kwam er niet veel meer uit dan: Dit is onmogelijk, dit kan niet! Mar 10:27 “ Doch Jezus, hen aanziende, zeide: Bij de mensen is het onmogelijk, maar niet bij God; want alle dingen zijn mogelijk bij God.” Doede Mastenbroek (engels) With man this is impossible, but not with God! My name is Doede and I want to share a miracle story with you. On February 9th 2002 at 4pm there was a nock on my mothers door. It were two policemen bringing the bad news that my brother had had a very serious accident. Later in the hospital it was clear that he was supposed to die. He drove at the speed of 150 km/h and crashed against a tree and broke six discs in his back. Furthermore he had different internal bleedings, including a punctured lung and a big headwound. “This is the most serious account we have ever had coming in here in this hospital at this intensive care unit” said one of the IC doctors to me a day later. On that moment I started praying, asking God to make it possible for me to get to my brother at his bed before he died. In the bible it is written very clearly, the command Jesus gave the disciples “Heal the sick, cleanse the lepers, raise the dead and cast out devils, freely you have received, freely give.” And as I believe that the bible is true, there was nothing I wanted to do more than to lay my hands on my brother and pray for him to get healed. Within one and a half hour my prayer was answered. My mother and I came into his room and it was unreal! He was laying there, motionless and very close to death. All kinds of tubes came in and went out of his body. I took courage, walked to his head and laid my hands on him and started to pray out loud. I prayed for healing, that the internal bleeding would stop, because the doctors said he would die if it would not stop within half an hour. While I was praying, I experienced God's presence. And I was absolute sure that everything that I would ask God in that prayer would be answered by God, the conviction was so strong that I could see the impossible as possible. I prayed a fiery prayer for the healing for his discs in his back, his muscles, his nervous system and legs, so that he could walk again. After the prayer I was absolutely sure that my brother would walk again and gladness filled my heart. In less than 10 minutes the internal bleeding stopped and two days later the prognoses was given. He would live, but not walk. By this time it was possible to make X-ray's. What I could see on the X-ray was more serious than I expected. I was believing and hoped that the spine would be healed. But it wasn't. It was very clear that at least 4 discs in his spine was broken in half, and I lost all my hope on the recovery of his legs. When my brother was taken out of his sleep anaesthesia after a week, it became a very difficult time, because he heard after a couple of hours from one of the sisters that he would never be able to walk again. And even worse was that the doctors doubted that they could get any strength back into his back so that he at least could sit in a wheelchair. After a month he was moved to the UMC hospital. There he would be operated by Dr. Oner. Before the operation he made it very clear that he is not a miracle worker, and that he must not think that by this operation he is going to walk again. The best he was hoping for in the operation was to transfer bone en bring in metal pillars to strengthen his back enough for him to be able to sit up again. Just before the operation something strange happened, I came into his room and my brother was exuberant! He could move his big toe. I could not believe my eyes: was it true after all? Was it true after all that God had indeed answered my prayer? In the weeks following the operation he could move it more and more. And in every step of his recovery process everyone at the hospital was amazed. And, less than six months later, on Friday 21st June 2002 my brother was a witness at my wedding. It was for many people the first time that they saw him and a loud cheer break out when he got of his chair and walked to the table to put down his signature. This is an unbelievable but true account of the healing power of Jesus Christ. Later on when the surgeon, dr. Oner, saw my brother again in a meeting, he could not get anything out of his mouth but: “'It is impossible, it can't be true!” Mark 10:27 27 Jesus looked at them and said, "With man this is impossible, but not with God; all things are possible with God." With man this is impossible, but not with God! Danny Mispelblom (Zwolle) Alhoewel ik van jongs af aan dacht dat er meer tussen hemel en aarde moet zijn, ben ik zonder geloof opgegroeid en had ik niets met kerken. Ik was vrij individualistisch ingesteld, geen volger van anderen, probeerde dingen op mijn manier op te lossen en slaagde daar ook lange tijd in. Tot ik depressief werd. Dat begon rond m'n 18e, werd langzaam maar zeker erger, en was op m'n 28e zo sterk geworden dat ik niet langer wilde leven. Het was alsof een rotsblok op m'n hart drukte. Jarenlang heb ik gedacht dat ik niet te genezen was en dat ik ermee moest leren leven. Op een avond was ik zo gebroken en uitgeput, dat ik uit wanhoop omhoog keek en uitriep: "God, als u bestaat, kunt u me dan alstublieft uit deze bodemloze put trekken? Ik kom er niet uit." Vanuit het diepst van m'n hart sprak ik, had tranen in m'n ogen, maar er gebeurde niets. Niets spectaculairs in ieder geval. Een paar jaar eerder was ik in contact gekomen met de Bijbel en die ben ik gaan lezen. Veel van wat ik las snapte ik niet, maar d'r waren een paar dingen die ik wel begreep. Bijv. dat niemand zonder zonde is. Dat was niet moeilijk voor te stellen. Ik hoefde alleen maar eerlijk naar m'n leven te kijken. Ook geloofde ik het verhaal van Jezus. Dat Hij de zoon van God is, die zonden kan vergeven en z'n leven voor ons gaf aan een kruis. De volle betekenis zag ik er misschien niet van, maar ik geloofde het wel. Dus bleef ik bidden en eraan vasthouden. Het was ook iets waar ik aan vast WILDE houden. Na een periode van tijd merkte ik dat de depressie heel langzaam begon weg te gaan en dat er iets anders voor in de plaats kwam. Iets waarvan ik wéét, dat het niet van of uit mezelf gekomen is. Op zeker moment kon ik van m'n hobby, sportduiken, m'n beroep maken. Die kans greep ik met handen en voeten. Mijn plaatje van het paradijs was witte stranden, palmbomen, een azuurblauwe oceaan, en ik dacht, als ik dáár kan wonen en werken, word ik vanzelf gelukkig. In Turkije ben ik toen als duikinstrukteur begonnen en ik vond het er fantastisch. M'n passie was m'n werk, ik was er goed in en zat op een locatie waar mensen normaal gesproken voor sparen om te kunnen zijn. Er was wel een maar: als je 100 keer op dezelfde riffen gedoken hebt, ken je elk steentje en visje, en is de leukigheid er een beetje af. Dus verhuisde ik naar Kreta, wat ook heel mooi was. Tot iemand het daar over de koraalriffen in de Rode Zee had. Koraal had ik nog nooit gezien. Eenmaal in Egypte hoorde ik dat als je ècht mooie en grote dingen zien wilt, je naar de Malediven moet. Ik druk me heel zacht uit als ik zeg dat ik dat wel wou. Een jaar later zat ik op een piepklein eilandje waar je als toerist US$1000 per nacht betaalt. En in 10 minuten omheen loopt. Ik dacht werkelijk even dat ik in het paradijs terechtgekomen was, toen we er landden. Maar je voelt 'm al aankomen, zelfs op de Malediven werd alles na verloop van tijd gewoon en wou ik weer iets anders zien. Iets mooiers. Dat werd Palau, een eiland in de Stille Oceaan, ergens tussen Australië en Japan, waar ik 2 jaar gebleven ben. Ik zal niet zeggen dat ik àlles onderwater gezien heb, maar ik denk dat ik een heel eind kom. Wat me met name is bijgebleven zijn de manta's, barracuda's, walvissen, haaien, schildpadden, scheeps- en vliegtuigwrakken uit WOII, druipsteengrotten, schitterende harde en zachte koralen en last but not least, dolfijnen. Zeven jaar en 3000 duiken later, begon ik me een beetje gedesillusioneerd af te vragen hoe lang ik dit nog wilde doen. Dat zoeken naar geluk en voldoening. Exotische oorden hadden me per slot van rekening niet gelukkiger gemaakt. Waar ik me voorheen had voorgenomen om nooit meer in Nederland te wonen, heb ik toen besloten om toch terug te gaan en met en voor God te gaan leven. Sommigen zeggen dat ik gek ben dat ik die mooie plekken heb achtergelaten. Maar het is de allerbeste keuze van m'n leven geweest. Uit ervaring kan ik je dit zeggen: hoe adembenemend mooi een omgeving ook is, hoeveel passie je ergens ook voor kunt hebben, alleen God kan diep in je ziel kijken en je hart vullen. Geef God die kans, want Hij bestaat. Danny Mispelblom (Zwolle) korter Alhoewel ik altijd dacht dat er meer tussen hemel en aarde moet zijn, ben ik zonder geloof opgegroeid en had ik niets met kerken. Ik was individualistisch, geen volger van anderen, probeerde dingen op mijn manier op te lossen en slaagde daar lange tijd in. Tot ik depressief werd. Dat begon rond m'n 18e, werd langzaam maar zeker erger, en was op m'n 28e zo sterk geworden dat ik niet langer wilde leven. Jarenlang heb ik gedacht dat ik niet te genezen was en dat ik ermee moest leren leven. Op een avond was ik zo gebroken en uitgeput, dat ik uit wanhoop uitriep: "God, als u bestaat, kunt u me dan alstublieft uit deze bodemloze put trekken? Ik kom er niet uit." Vanuit m'n hart sprak ik, had tranen in m'n ogen, maar er gebeurde niets. Een paar jaar eerder was ik in contact gekomen met de Bijbel en die ben ik gaan lezen. Veel snapte ik er niet van, maar d'r waren een paar dingen die ik wel begreep. Bijv. dat niemand zonder zonde is. Ook geloofde ik het verhaal van Jezus, zoon van God genoemd, die zonden kan vergeven en z'n leven voor ons gaf aan een kruis. De volle betekenis zag ik er niet van, maar ik geloofde het wel. Dus bleef ik bidden en eraan vasthouden. Na een periode van tijd begon de depressie langzaam te verdwijnen en kwam er iets anders voor in de plaats. Iets wat niet van of uit mezelf kwam. Op zeker moment kon ik van m'n hobby m'n beroep maken en werd ik duikinstrukteur. Mijn plaatje van het paradijs was witte stranden, palmbomen, een azuurblauwe oceaan, en ik dacht, als ik dáár woon en werk, word ik vanzelf gelukkig. Ik begon in Turkije en vond het er fantastisch. M'n passie was m'n werk, ik was er goed in en zat op een locatie waar mensen voor sparen om te kunnen zijn. Er was wel een maar: als je 100 keer op dezelfde riffen gedoken hebt, ken je elk steentje en visje, en is de lol er een beetje af. Dus verhuisde ik naar Kreta, ook heel mooi. Tot iemand daar over het koraal in de Rode Zee sprak. Dat had ik nog nooit gezien. Eenmaal in Egypte hoorde ik dat als je ècht mooie en grote dingen zien wilt, je naar de Malediven moet. Nou, dat wou ik wel. Een jaar later zat ik op een eilandje waar je als toerist US$1000 per nacht betaalt. En in 10 minuten omheen loopt. Dacht heel even dat ik in het paradijs terechtgekomen was, toen we er landden. Maar je voelt 'm al, zelfs de Malediven werden na een tijdje gewoon en ik wou weer iets anders zien. Dat werd Palau, in de Stille Oceaan, waar ik 2 jaar gebleven ben. Heb misschien niet àlles onderwater gezien, maar ik denk dat ik een heel eind kom. Manta's, barracuda's, walvissen, haaien, schildpadden, scheeps- en vliegtuigwrakken uit WOII, druipsteengrotten, schitterende harde en zachte koralen en vooral de dolfijnen zijn me het meest bijgebleven. Zeven jaar en 3000 duiken later, begon ik me af te vragen hoe lang ik dit nog wilde doen, dat zoeken naar geluk. Exotische oorden hadden me niet gelukkiger gemaakt. Eens voorgenomen nooit meer in Nederland te wonen, besloot ik toen om toch terug te gaan en met en voor God te gaan leven. Sommigen zeggen dat ik gek ben dat ik dat leven heb achtergelaten. Maar het is de beste keuze van m'n leven geweest. Uit ervaring kan ik je zeggen: hoe mooi een omgeving ook is, hoeveel passie je ergens ook voor hebt, alleen God kan in je ziel kijken en je hart vullen. Geef God die kans, want Hij bestaat. Danny Mispelblom (Zwolle) kortst Alhoewel ik altijd dacht dat er meer tussen hemel en aarde moet zijn, ben ik zonder geloof opgegroeid en had ik niets met kerken. Ik was individualistisch, geen volger van anderen, probeerde dingen op mijn manier op te lossen en slaagde daar lange tijd in. Tot ik depressief werd. Dat begon rond m'n 18e, werd langzaam maar zeker erger, en was op m'n 28e zo sterk geworden dat ik niet langer wilde leven. Jarenlang heb ik gedacht dat ik niet te genezen was en dat ik ermee moest leren leven. Op een avond was ik zo gebroken en uitgeput, dat ik uit wanhoop uitriep: "God, als u bestaat, kunt u me dan alstublieft uit deze bodemloze put trekken? Ik kom er niet uit." Vanuit m'n hart sprak ik, had tranen in m'n ogen, maar er gebeurde niets. Een paar jaar eerder was ik in contact gekomen met de Bijbel en die ben ik gaan lezen. Veel snapte ik er niet van, maar d'r waren een paar dingen die ik wel begreep. Bijv. dat niemand zonder zonde is. Ook geloofde ik het verhaal van Jezus, zoon van God genoemd, die zonden kan vergeven en z'n leven voor ons gaf aan een kruis. De volle betekenis zag ik er niet van, maar ik geloofde het wel. Dus bleef ik bidden en eraan vasthouden. Na een periode van tijd begon de depressie langzaam te verdwijnen en kwam er iets anders voor in de plaats. Iets wat niet van of uit mezelf kwam. Op zeker moment kon ik van m'n hobby m'n beroep maken en werd ik duikinstrukteur. Mijn plaatje van het paradijs was witte stranden, palmbomen, een azuurblauwe oceaan, en ik dacht, als ik dáár woon en werk, word ik vanzelf gelukkig. Ik begon in Turkije en vond het er fantastisch. M'n passie was m'n werk, ik was er goed in en zat op een locatie waar mensen voor sparen om te kunnen zijn. Er was wel een maar: als je 100 keer op dezelfde riffen gedoken hebt, ken je elk steentje en visje, en is de lol er een beetje af. Dus verhuisde ik, eenmaal in Egypte hoorde ik dat als je ècht mooie en grote dingen zien wilt, je naar de Malediven moet. Nou, dat wou ik wel. Dacht heel even dat ik in het paradijs terechtgekomen was, toen we er landden. Maar je voelt 'm al, zelfs de Malediven werden na een tijdje gewoon. Zeven jaar en 3000 duiken later, begon ik me af te vragen hoe lang ik dit nog wilde doen, dat zoeken naar geluk. Exotische oorden hadden me niet gelukkiger gemaakt. Eens voorgenomen nooit meer in Nederland te wonen, besloot ik toen om toch terug te gaan en met en voor God te gaan leven. Sommigen zeggen dat ik gek ben dat ik dat leven heb achtergelaten. Maar het is de beste keuze van m'n leven geweest. Uit ervaring kan ik je zeggen: hoe mooi een omgeving ook is, hoeveel passie je ergens ook voor hebt, alleen God kan in je ziel kijken en je hart vullen. Geef God die kans, want Hij bestaat. Els Modderkolk (Zwolle) Het was nog niet te laat... Mijn naam is Els, van huis uit ben ik zwaar gereformeerd opgevoed. Ik vond er nooit iets aan om naar de kerk te gaan, ik begreep er eigenlijk niet zo veel van. Op mij 18e jaar ben ik het huis uit gegaan en heb heel veel jaren verkeerde keuzes gemaakt, een zondige levensstijl... Een totaal doelloos leven. Mijn man overleed en ik bleef achter met twee tieners, het leven was toen voor mij niet gemakkelijk. Op mijn 63ste jaar werd ik door een christen aangesproken en gebeurde er iets ongewoons in mijn leven: Ik kwam tot bekering! Dan pas voel je en zie je hoe doelloos het leven was. Doordat je anders bent gaan denken, krijg je ook een ander leven. Je gaat voor God leven, dingen voor Hem doen, betrokken raken in het werk dat Hij voor je heeft. Ik wilde de bijbel lezen, gaan bidden, gaan evangeliseren en eigenlijk doe ik niets liever dan er voor Hem te zijn. Vanaf mijn 23ste jaar was ik nachtblind. Er werd voor mij gebeden om genezing, en nu kan ik op mijn 64ste jaar zeggen dat ik geheel van nachtblindheid ben genezen. Ik kan nu ook weer ‘s avonds in het donker autorijden. Ik dank God elke dag ervoor dat ik op deze leeftijd gered en genezen ben en dat het voor mij nog niet te laat was. Ursel Molina M'n naam is Ursel Molina. Ik ben opgegroeid in een katholieke Antilliaanse familie en moest mee naar de kerk, maar veel mensen die daar ook kwamen waren niet eerlijk in mijn ogen. Dat was dus mijn idee wat godsdienst inhield. Toen ik twaalf jaar oud werd, gingen mijn ouders scheiden en ik ging van school af. Drugs waren bij m’n neefjes en broers altijd te krijgen; ze handelden erin, dus dacht ik dat ik ook rijk daarmee zou worden. Al gauw ben ik gaan gebruiken, een stickie roken samen met vrienden, voordat ik het wist was ik verslaafd aan drugs. En toen begon de ellende pas goed: inbreken werd een normale zaak. 17 jaar oud kwam ik in de gevangenis terecht. Daarna besloot ik het in Nederland te gaan proberen. Mijn levensstijl werd nog erger op het moment dat ik rastaman werd; ik ben cocaïne gaan gebruiken en mijn problemen werden steeds groter. Op een gegeven moment had ik geen vaste slaapplaats meer en ging van de ene naar de andere vriend. Op een dag toen ik echt overstuur was, ging ik op zoek naar mijn ex-vriendin. Toevallig ging zij die avond naar "Evangeliegemeente De Deur" en ik werd daar uitgenodigd om binnen te komen. Iemand vertelde mij over de liefde van God, dat Hij mij kon bevrijden van mijn verslaving. Ik vertelde hem dat ik al geloofde en dat ik het al een paar keer geprobeerd had met God. Maar hij zei: “je moet vergeving vragen van je zonden en Jezus vragen om in je hart te komen wonen”. Die keuze heb ik daar toen gemaakt. Daar heeft Jezus mij vrijgemaakt van verslaving! Het is nu vijf jaar geleden en ik ben nog steeds helemaal clean en ik weet, omdat ik Jezus in m’n hart heb, dat ik clean zal blijven tot in eeuwigheid. En als je vergeving vraagt van jouw zonden en Jezus in je hart neemt, dan zal hij ook aan jou zijn liefde en blijdschap tonen. GEEF JE LEVEN AAN JEZUS CHRISTUS. Lester Moorman (Zwolle) Mijn naam is Lester Moorman, ik ben 21 jaar. Toen ik naar de middelbare school ging merkte ik dat ik niet echt in de groep paste. Om mee te kunnen praten over bijvoorbeeld drank, drugs of meisjes versieren voelde ik een enorme druk om te veranderen om er bij te horen. Gegeven moment deed ik van alles om mijn imago op te vijzelen. Ik had een grote mond, verwaarloosde mijn school en probeerde mijn eerste sigaretten en joints uit. Na verloop van tijd begon ik wat populairder te worden en ik voelde telkens druk om “verder” te gaan om meer status te verkrijgen. Op een gegeven moment merkte ik dat ik op een kruispunt stond: Of alles wat ik vroeger ooit gehoord had over God definitief aan de kant gooien, of ervoor kiezen het te geloven en zijn wil te doen. Ik geloofde namelijk wel dat God bestond, maar ik deed er verder niets mee. Voor mij was God net zo ver weg en onbereikbaar als een ver sterrenstelsel. Maar op een dag in de zomer van 2005 besloot ik om mijn leven aan God te geven. Ik ging op mijn knieën en ging bidden… Ik vroeg God om mijn zonden te vergeven en mij een nieuw mens te maken, en dat deed Hij! Ik kan echt zeggen dat ik vanaf dat moment God ben gaan ervaren als een vader, dichtbij en persoonlijk. Ik hoef niet meer met een masker op te lopen, gebukt onder de druk van mijn leeftijdsgenoten, maar ik kan blij en tevreden zijn zoals ik ben. Ik kan je aanraden: Maak een keus voor Jezus! Het is de beste keuze die je kunt maken! Nico Henk (Zwolle 2013) “Ik zocht iets wat echt was in het leven” Ik ben opgegroeid in een redelijk gelovig gezin in het Noorden van het land. Hoewel ik het thuis goed had vond ik daarbuiten vaak niet echt aansluiting. Vooral de tijd van de middelbare school is een moeilijke tijd geweest met veel ruzie, angst, eenzaamheid en isolatie. Toen ik daarna naar Zwolle verhuisde leek alles anders te worden: een leuke school, echte vrienden met wie ik veel optrok en uitging tot in de late uurtjes. Maar ze verhuisden en de groep viel uiteen. Ik kwam er achter dat mijn leven eigenlijk nog steeds leeg was, ik zag mezelf niet echt gelukkig worden in de toekomst. Ik vroeg me wel eens af: wat is nou echt in het leven… wat maakt het leven waard? Bestaat God? Daar merkte ik heel weinig van. Het geloof voegde niets aan leven toe, toch wist ik ergens: God bestaat. Maar hoe kon ik Hem dan bereiken? Maar toen… Een maandag laat in de middag sprak een man me aan op het station in Zwolle. Hij vroeg me of ik in God geloofde en of ik ooit wel eens een keus voor Hem had gemaakt. Ik vertelde hem dat dat inderdaad zo was. Het was een leuk gesprek, maar toen ik doorliep had ik niet de intentie er iets verder mee te gaan doen. Later was er een meisje met wie ik aan de praat raakte, bij ons op school, die vertelde over Jezus, hoe die haar leven had veranderd. Dat raakte me, ze had iets wat niet had. Iets echts. Iets wat in haar hart leefde van bewogenheid en puurheid en die zekerheid waarmee ze sprak. Iets van God wat in haar leven was. Ze nodigde me uit naar de dienst van de evangelische kerk waar ze naar toe ging. De prediking raakte mijn hart. De pastor deed aan het eind een oproep: “Misschien ben jij hier en het wordt nu tijd… dat jij radicaal voor God gaat leven.” Die avond heb ik mijn leven aan Jezus gegeven en Hem vergeving gevraagd voor al de zonden in mijn verleden. Dat was voor mij een nieuw begin. Het verleden uitgewist, rust in mijn hart en het begin van mijn persoonlijke relatie met God. In de jaren die volgden gaf God me een gezin, een baan en een hart voor mensen en daarbij een groot verlangen om iets voor God te doen. God heeft de leegte uit mijn verleden opgevuld en de eenzaamheid weggenomen. God heeft het beste voor het laatst bewaard. Hij heeft me iets gegeven was echt is en waar ik mijn leven voor wil geven. Nico Nijman (Zwolle, genezen) Een antwoord op gebed... In juni 2010 werd ik opgenomen in het ziekenhuis met ernstig hartfalen. De pompfunctie van mijn linker hartkamer bedroeg nog maar 39%. Daarnaast had ik last van hartritme stoornissen. Ondanks allerlei onderzoeken werd de oorzaak van mijn klachten niet gevonden. Volgens de artsen was er geen genezing mogelijk. Ik moest er maar mee leren leven, hopend dat mijn pomp functie niet nog verder zou afnemen. De afgelopen twee jaar heb ik voornamelijk op bed door gebracht en gebruikte ik veel medicijnen en had een zwaar dieet. Als de pompfunctie nog verder achteruit zou gaan, zou dit een verdere onherstelbare schade te weeg brengen. Beter zou het in ieder geval niet worden. Mijn baan en een normaal sociaal leven kon ik verder wel vergeten. Op 15 april 2012 kwam er tijdens een zondagochtend dienst een Amerikaanse gast prediker naar me toe en gaf mij een woord dat God de komende zes maanden een groot wonder in mijn leven zou gaan doen. Op 22 mei 2012 moest ik weer voor controle naar het ziekenhuis. Daar zei de cardioloog tegen mij; “dit is eigenlijk onmogelijk, maar er is nog steeds niets mis met mijn ogen, je hartpompfunctie is verbeterd naar 49% (een normale pompfunctie bedraagt 55%). We kunnen de medicijnen langzaam gaan afbouwen”. Van af dat moment ben ik in geloof meteen gestopt met alle medicijnen en ik kan u vertellen dat God mij compleet genezen heeft. Ik voel me goed, ben weer actief en zelfs de hartritme stoornissen zijn verdwenen. Eindelijk kan ik weer een vrij en normaal leven leiden, zonder dieet, medicijnen en allerlei beperkingen en daar ben ik God enorm dankbaar voor. Wouter Postma Mijn naam is Wouter Postma. Augustus 2003 liep ik door het centrum van Alphen aan den Rijn toen ik "toevallig" werd aangesproken door twee mensen die mij over het evangelie wilden vertellen. Nu was ik altijd bereid om over geloof te discussiëren, maar dat kwam er nooit echt van. Ik ben met het geloof opgegroeid, heb heel veel verschillende kerken van binnen gezien en altijd wel in God geloofd. Op dat moment zat ik bij de Gereformeerde Kerk in Bodegraven, maar ik ging eigenlijk nauwelijks nog naar de kerk. Niet dat ik er niet mee bezig was. Meer omdat ik op zoek was naar iets, dat ik daar in de kerk niet kon vinden. Ik praatte graag over geloof en ik dacht er wel over na, maar ondanks dat ik in God geloofde, had ik nog nooit iets van Hem ervaren. Nu begonnen deze mensen mij te vertellen over een persoonlijke relatie met Jezus Christus en over bekering. Dit waren dingen die ik kende uit de bijbel, maar ik had er nog nooit zo over horen spreken. Deze mensen vroegen mij of ze met mij mochten bidden voor vergeving van zonden en een nieuw leven (met Jezus Christus = wedergeboorte). Dit gaf me niet direct een halleluja-gevoel, maar ik merkte wel dat er iets gebeurd was. Nu, een hele tijd verder, kan ik zeggen dat God mijn leven echt veranderd heeft. Ik wist dat ik zonde in mijn leven had en ook dat dit mij geen vervulling kon brengen. Want hoe langer je er mee bezig bent, des te dieper raak je er in betrokken en des te moeilijker wordt het om de leegte in je leven te vullen. Tot ik een beslissing maakte om God hierin te betrekken. Ik heb gemerkt dat Hij de enige is die je echt vervulling kan geven. Daarnaast is Hij ook een God van liefde en herstel. De scheiding van mijn ouders, al weer een jaar of tien geleden, had meer gedaan met mij dan ik zelf dacht of toe wilde geven. Zoiets laat een wond achter op je ziel. Maar God wil je herstellen, hoe diep je wonden ook zijn. Hij wil mensen vrij zetten van problemen, pijn en verslavingen. Hij wil ook u genezen en herstel brengen. God is een God van wonderen, ook vandaag de dag. Als u belijdt dat u zonden heeft en het offer aanneemt dat Jezus Christus tweeduizend jaar geleden voor ons heeft gebracht door aan het kruis te gaan voor onze zonden, ziektes en zwakheden, dan wil God een wonder doen in uw hart. Hij wil u een nieuw leven geven met Jezus Christus. Hij klopt aan de deur, laat u Hem binnen? Hoi, ik ben Renske. Het begon allemaal toen mijn zus en mijn nicht tot bekering kwamen. Hun bekering riep bij mij veel vraagtekens op. Zij vertelden mij over Jezus, zonden, vergeving, over een nieuw hart en veel meer van deze dingen. Ik had hier nog nooit de ware betekenis van gehoord en dacht daar überhaupt nooit over na. Waarom zou ik? Ik had behalve een vriend nog andere goede vrienden, een huis en een goede baan. Van iedere dag maakte ik een toffe dag, ik was nooit alleen. Mijn zus en mijn nicht wel. Zij waren op zoek naar het doel van hun leven. Omdat ik vaak met mijn zus uit ging, zag ik haar leegte, maar ook ík kon haar niet helpen. Toen kwam God in haar leven en Hij bracht ware vervulling in haar hart. Dit kon ik niet uit de weg gaan, ik zag een blijdschap in haar ogen die ik nog nooit had gezien. Op een gegeven moment liep mijn relatie stuk en kreeg ik heel veel vragen. Maar omdat ik echte goede vrienden had die mij steunden en mijn verdriet troostten kende ik toch geen leegte. Ik vermaakte mij wel en van iedere dag maakte ik gewoon weer een toffe dag...totdat ik ’s avonds alleen in mijn bed lag en geen rust kon vinden. Ik huilde en kon er niet tegen dat alles in mijn leven een groot vraagteken bleek te zijn. Ik wilde een zekerheid en verlangde naar iemand die mij antwoord kon geven. Iemand die mij de juiste weg kon vertellen. Je begrijpt dat ik erg blij ben dat ik dit bewuste moment in mijn leven heb meegemaakt. God is degene die al mijn vragen heeft beantwoord. Hij heeft mij gezocht en Hij zoekt jou ook. Ik ben op mijn knieën gegaan en heb het offer, dat Jezus heeft gebracht voor ons, aangenomen. Ik wil de waarheid in mijn leven en zal de waarheid blijven volgen. Jezus zegt: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven." God kent jou. Voor God ligt alles bloot. Hij kijkt dwars door jouw imago heen. Schaam je niet om voor de waarheid te staan. God zegt in Hebreeën 12:12 : "Heft dan de slappe handen op en strekt de knikkende knieën, en maakt een recht spoor met uw voeten.” Martin Struyk VAN DE POLITIECEL NAAR DE KERK Hallo, ik ben Martin Struyk. Toen ik opgroeide hadden mijn ouders mij geleerd over de bijbel. Ik vond het allemaal erg leuk maar op den duur werd het steeds minder cool om naar Gods woord te luisteren. Ik wist er wel aardig wat van af maar het sprak niet tot mijn hart. Ik ging op den duur uit en kreeg een bepaalde liefde voor muziek. Dit was rock muziek en dat ging van softe rock ballads naar guns n’roses en metallica, tot het ergste gekrijs en meest onverstaanbare teksten aan toe. Ik was niet erg zeker van mijzelf en ging met mensen om die dat ook niet waren. Zo ook met een jongen die heel graag aandacht wilde van zijn ouders en iedereen, maar niet die aandacht daadwerkelijk kreeg. Ik had ongeveer hetzelfde probleem en wij gingen verkeerde dingen doen. Het ging van kwaad tot erger en op een gegeven moment werden wij opgepakt. Ik kan mij herinneren dat ik in de politiecel teksten van metallica op de muur schreef zoals “and I will burn in hell from the day I die”. Toen betekende dat niets voor mij. Ik hoorde dit heel vaak in de muziek en vond het zelfs alleen maar stoer. Ik ben daarna gestopt met deze verkeerde dingen. Ik weet nog dat ik tot God gebeden had om mij te vergeven, omdat ik zelf goed wist dat het fout was en ik berouw had van die zonden. Ik wist dat Jezus mij vergeven had, maar ik wist niet dat er nog veel meer was. Ik ging verder met mijn leven, nog steeds met rock muziek, uitgaan en drinken met vrienden en dergelijke. Ik kreeg een serieuze relatie, maar het viel niet mee om een vaste relatie te onderhouden en het ging een paar keer uit. Uiteindelijk ging het toch aardig en besloten te gaan samenwonen. Op een gegeven moment gingen wij naar de stad om iets te kopen en ik was eerder terug dan mijn vriendin. Toen zij terug was bij de auto zei ze dat ze met christenen gesproken had en dat ze haar leven aan Jezus Christus gegeven had. Ik zei; “het zal wel” en we gingen snel naar huis. Maar toen diegene, die met mijn vriendin op straat gesproken had, mij veel meer uitlegde wat het inhield, besloot ik om een keer te kijken bij Evangelie Gemeente De Deur. Toen we daar kwamen waren ze net aan het verbouwen en was er een kleine groep mensen. Tijdens de dienst ervaarde ik zo’n waarheid die ik nog niet eerder gehoord had, dat ik besloot om de volgende keer weer te gaan. De volgende keer gingen we weer allebei en na de dienst stak ik mijn hand op om mijn leven ook aan Jezus Christus te geven, vergeving te vragen van mijn zonden en te vragen om van mij een nieuw mens te maken. Vanaf dat moment kreeg ik het besef van “nu gaat het anders worden”. En dat was ook zo. Mijn leven werd steeds mooier, ik ben getrouwd, groei in de wijsheid van God, heb een huis gekocht en heb een mooi leven. De tijd dat ik zonder dat ik het wist voor de verkeerde kant (de duivel) koos is nu voorbij. Mijn leven voor God is veel mooier en hij zegent mij daarbij. De vrienden die ik heb en mijn relatie met mijn vrouw is echt goed. De contacten met andere mensen van De Deur kerken zijn erg leuk. Je merkt gewoon dat zij anders zijn; openhartig, vriendelijk en gastvrij. Apart gezet voor God door de keuze die ze gemaakt hebben. God wil dat iedereen deze keuze maakt, om een kind van Hem te worden en Hem te accepteren als Redder en Heer. Hij heeft ons allemaal gemaakt en wil een relatie met ons allemaal. Als je die keuze met je hart maakt beloof ik je dat je leven hier op aarde voller wordt en blijft. De vragen die je hebt zullen beantwoord worden, de puzzelstukjes vallen op de juiste plaats en na dit leven ga je naar de hemel, als je vast houdt aan die keuze. Erica van Telgen (Zwolle) Stel dat het waar is! Het was toen ik ongeveer 20 was dat ik geen enkel doel meer in het leven zag. Ik zat gevangen in eenzaamheid, haat, angsten (o.a. straatvrees) en verwarring. Ik droeg maskers en verloor de werkelijkheid uit het oog. Na zo'n 1,5 jaar van gesprekken bij het RIAGG en een zelfmoordpoging, kwam ik in een psychiatrisch ziekenhuis terecht. Na nog zo'n 2,5 jaar zag ik dat ik niet werkelijk vrijkwam van m'n problemen, en dat zag ik ook niet bij anderen in m'n omgeving. Toen ik op een zeldzaam moment in de stad liep, vroeg een echtpaar mij of ik in God geloofde. Ze vertelden mij dat God mijn zonden wilde vergeven en mij wilde veranderen. Ik ben niet gelovig opgevoed, snapte niet veel van wat ze vertelden en had veel twijfels. Toch dacht ik steeds weer: "Stel dat het waar is!” Vanaf het moment dat ik in gebed aan Jezus vroeg of Hij mijn zonden wilde vergeven en in mijn hart wilde komen wonen, is mijn leven compleet veranderd! Dit is nu jaren geleden, mijn gedachten zijn toen weer normaal geworden. Ik ben nu in staat om een gewoon leven te leiden, ben getrouwd en heb een dochter. God is er echt, en Hij bevrijdt, verandert, geneest en herstelt! Alleen God kan jouw hart van binnen uit veranderen, iets wat geen vriend(in), theorie of psychiater kan doen! God wil dolgraag in jouw leven komen en een Vader en vriend voor jou zijn. Leg eens al jouw twijfels en theorieën aan de kant! Geef God een kans! Stel dat het waar is! Erica van Telgen (Zwolle)(genezen) Mijn naam is Erika van Telgen uit Zwolle, ik ben sinds een aantal jaren christen. Vanuit die overtuiging speel ik in een toneelgroep drama's op straat. Op een zomerdag kwam ik midden in een 'act' heel hard te vallen. In het ziekenhuis constateerde de arts een scheur in de kuit, ook wel zweepslag genoemd. Er was hevige pijn en ik moest zoveel mogelijk met het been omhoog zitten. Ik mocht er niet op steunen of lopen. Tijdens controle in het ziekenhuis bleek dat de voet dik was van het vocht. Als de pijn wat minder zou worden mocht ik er voorzichtig wat oefeningen mee gaan doen, maar het zou zeker nog weken of zelfs maanden duren. De dag na die controle bad een evangelist voor mij tijdens de tentsamenkomst. God deed direct een zichtbaar wonder, ik werd ter plekke genezen!!! Het vocht was meteen weg uit kuit en voet, meteen na het gebed kon ik zonder krukken normaal lopen. Geen scheur, geen pijn, geen vocht, niets meer! God is een geweldig God!!! Geef je leven aan Jezus, je kunt dan in contact met Hem komen en Hem echt ervaren! Hij herstelt, geneest, bevrijdt en houdt van jou! Hij is het antwoord voor lichaam en ziel.” Arian de Wit KON IK MAAR OPNIEUW GEBOREN WORDEN... Mijn naam is Arian de Wit en ik kom uit Leiden. Voor mijn bekering was ik in allerlei dingen betrokken, die niet zo best waren, zoals bijvoorbeeld drugsgebruik. Ik had een hekel aan alles wat met God of Jezus te maken had en dat was ook te zien aan mijn levensstijl. Mijn beste vriend in die tijd had het wel eens over God zonder dat hij zelf bekeerd was, en meestal als hij daarover begon te praten liep het uit op een ruzie. Er kwam een moment dat ik naar mijn vader toe ging en dat hij tegen mij zei: “Je moet echt stoppen met die drugs want je begint er slecht uit te zien.” “O.k.” zei ik toen, ik wilde ermee stoppen. Maar ik wist dat ik eraan vast zat en dat ik niet in staat was om ermee te stoppen. Toen ik thuis kwam stond ik voor een spiegel en begon hard te huilen en te roepen. Ik riep: “Ik wou dat ik opnieuw geboren kon worden!” Maar ergens wist ik dat dit niet mogelijk was en dat ik mijn leven gewoon verpest had. Ik belde diezelfde vriend een paar dagen daarna op om te vragen of hij met me mee ging naar de kroeg en hij zei dat hij zou komen. Ik wist niet dat hij inmiddels tot bekering was gekomen... Onderweg naar mijn huis bad hij in de bus: “Heer ik weet dat Arian nooit wil luisteren en dat het altijd ruzie wordt, maar laat hem een keer open zijn voor het evangelie.” Toen hij bij mij kwam zei hij: “Wist je dat de bijbel zegt dat je opnieuw geboren moet worden?” Johannes 3:3 Tenzij een mens opnieuw geboren wordt kan hij het koninkrijk van God niet zien. Toen was hij stil...... Waarschijnlijk dacht hij dat ik kwaad zou worden maar ik zei tegen hem: “Ga door.” Want ik wist dat ik dit een paar dagen geleden gevraagd had! Kort daarop ben ik mee geweest naar een film over Nicky Cruz (Kruis in de Asfaltjungle) en een paar dagen later ben ik in een dienst tijdens de oproep tot bekering gekomen. Ik kan u zeggen dat mijn leven radicaal veranderd en hersteld is door Jezus Christus. Ik kan u gewoon niet duidelijk maken hoe het is om te denken: Kon ik maar opnieuw geboren worden, en er dan achter komen dat het door de kracht van God ECHT mogelijk is om een compleet nieuw mens te worden. Ik had nog niet eens uitgeroepen tot God en toch hoorde Hij mij. Wat een genadig God!! Rachelle Sahertian (Zwolle) Hallo allemaal, mijn naam is Rachelle Sahertian en ik ben twintig jaar oud. Ik zou jullie graag willen vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Tegen de tijd dat ik naar de middelbare school ging werd mijn moeder erg ziek. Ze had een ernstige vorm van kanker en werd maar niet beter. Toen ik in de eerste klas zat overleed mijn moeder na een ziekteperiode van anderhalf jaar. Ik kan wel zeggen dat mijn wereld in elkaar stortte. Mijn moeder en beste vriendin was er niet meer. Ik was boos op God, waar ik tot dan toe wel in had geloofd. Thuis ging het niet altijd even lekker en ik was het zat om een goed voorbeeld te zijn voor mijn twee jongere zusjes en mijn broertje. Het enige wat ik wilde was mijn moeder weer terug. In de jaren die volgden deed ik alsof het wel goed met mij ging. Aan de buitenkant leek het of ik vrolijk naar de kerk ging en lachte met mijn vrienden, maar diep in mijn hart was ik boos op God en jaloers op mijn leeftijdsgenoten die hun moeder nog wel hadden. Op een goed moment sprak God in mijn hart tijdens een samenkomst in de kerk. Op dat moment heb ik een keus gemaakt om ondanks wat er ook gebeurt, echt voor God te leven. Vanaf dat moment merkte ik ook dat God bij mij was. Ik zeg niet dat mijn leven nu helemaal perfect is, ook mijn leven heeft zijn dieptepunten. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan mijn moeder denk, maar ik heb nu de zekerheid dat ik haar weer terug zal zien. God heeft mijn leven en mijn gedachten over anderen veranderd. Hij heeft rust en vrede gegeven in mijn hart en dat wil Hij ook zeker voor jou doen als jij Hem de kans geeft. Joel Santana (Leeuwarden 2012) Hallo. Ik ben Joel Santana. Ik ben opgevoed in een gezin waar mijn moeder me vaak meenam naar de kerk. Mijn vader was gewelddadig. Op mijn twaalfde scheidden mijn ouders. Mijn moeder bleef trouw aan God, ze ging altijd naar de kerk en wij moesten mee. Ik vond het in het begin niks, maar later kwam ik tot bekering, ik bad een gebed en gaf mijn leven aan Christus. In mijn tienerjaren kreeg ik een ernstige ontstekingsziekte aan de dikke darm. Ik belandde 4 keer in 2 jaar tijd in het ziekenhuis. De laatste keer was ik stervende. Mijn moeder vastte en bad 2 weken lang en ik werd genezen. Dat was voor mij een teken dat God leeft, maar toch als tiener ging ik later weer mijn eigen weg. Ik keerde God de rug toe en besefte, wanneer ik sterf, ga ik verloren naar een eeuwige hel. Als 23-jarige wilde ik verder studeren in Nederland. Ik werkte als uitsmijter bij een discotheek, denkende dat ik respect zou krijgen. Ik gebruikte steroïden om nog meer te laten zien wie ik was, maar van binnen was ik leeg. Op een bepaald moment kreeg ik een uitnodiging voor een kerkdienst, diep in mij wist ik dat God tot mij sprak. Ik kwam opnieuw tot bekering en ben inmiddels getrouwd. God heeft wonderen in mijn leven gedaan. Maak een keus voor God, Hij heelt wat gebroken is en maakt het nieuw. Geef God een kans en kom tot berouw en bekering. Natalie Santana (Leeuwarden 2012) Ik ben Natalie Santana... Een paar jaar geleden ben ik uit Curaco hier naar NL gekomen om verder te studeren. Thuis ben ik katholiek opgevoed, maar als iemand me zou hebben gevraagd of ik iets begreep van de prediking en of ik God ervoer in mijn leven dan zou mijn antwoord resoluut nee zijn geweest. Ik ging naar de kerk en ging weer naar huis; onveranderd. In mijn hart leefden pijn en boosheid en ik kreeg geen overwinning hierover. Ik bad maar ervoer geen verandering. Desondanks was ik diep in mijn hart overtuigd dat er een maker was van hemel en aarde…net zoals een gebouw en een schilderij een maker hebben. Alleen hield de vraag me bezig, waarom heb ik Hem nog niet ervaren? Wat doe ik verkeerd… Ik bezocht met een paar mede-studenten een kerk genaamd “De Deur”. Het was de eerste keer dat ik me zo welkom voelde in een kerk en daadwerkelijk begreep waar de preek over ging. Ik begreep dat mijn zelfgerichte levensstijl, mijn zonden, tussen mij en God in stonden... Ik bad: God vergeef me van de dingen die ik verkeerd gedaan heb, dank u voor het offer van Uw Zoon Jezus Christus, maak me een nieuw mens, laat me U ervaren... Vooral na mijn doop begon ik een enorme verandering in mijn leven te ervaren, ik kon mensen vergeven die me vroeger veel pijn hebben gedaan. God houdt zielsveel van jou... Ik wil je bemoedigen diezelfde beslissing voor hem te maken, of kom eens langs... Patrick Saris “Kom zoals je bent”... Mijn naam is Patrick Saris, het is ruim 10 jaar geleden toen een goede vriend mij vertelde dat ik tot bekering moest komen en dat ik Jezus Christus nodig had in mijn leven. Ik reageerde heel nonchalant, ik zei: “leuk voor jou, maar niets voor mij” en ik ging verder met mijn leven waar een zogenaamde vrijheid-blijheid heerste, waar ik kon doen en laten wat ik maar wilde. Ik was vrij in alcohol, vrij in seks, vrij in vele dingen. Alleen, ik kwam er achter dat die zogenaamde vrijheid niet die blijdschap bracht die ik zocht. Op een later tijdstip in mijn leven kwam ik er achter dat ik niet zo vrij was als dat ik dacht. Ik kwam er achter dat ik moest drinken, ik moest alcohol hebben. Er ontstond een onvrede over mijzelf, over mijn levensinhoud. Het creëerde een agressie in mij. Mijn vrouw, toen mijn vriendin, was vaak de dupe van mijn alcoholgebruik en agressiviteit. Na een paar jaar kregen we een dochtertje en ik kan me herinneren dat ik haar op een dag de fles aan het geven was en het NOS-journaal het nieuws over Mark Dutroux uitzond. Gedachten van walging en veroordeling gingen door me heen en er kwam op dat moment een overtuiging op mijn leven. Er kwam een overtuiging dat ik niet zomaar alles kon doen wat ik maar wilde, dat er wel degelijk grenzen zijn. Maar wie bepaalde die grens? Op dat moment spraken de woorden van mijn vriend weer tot mij, ik moest tot bekering komen, ik had God nodig. Want het is God die ons kan bevrijden van onze gevangenschap in pornografie, drugs en alcoholverslaving haat en bitterheid, enz. enz……. Zoals de bijbel zegt in 2 Kor 5: 17: “Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.” Dat is wat Jezus Christus heeft gedaan in mijn leven, hij heeft me vrij gezet van alcoholverslaving en mijn driftbuien. Ik kan getuigen dat Jezus mij heeft vrijgezet, want ik heb op eigen kracht tegen verslaving en gebondenheden gevochten, heb hulp gezocht bij hulpverlenende instanties maar dit hielp altijd maar voor even. Sinds ik Jezus als mijn heer en redder heb aangenomen ben ik waarlijk vrij. Ik ben een nieuwe schepping in Christus. Ik vertel je dit alles omdat het niet alleen voor mij is, maar Hij wil dat ieder mens tot bekering komt. En ik weet; Hij roept je op dit moment en zegt; kom zoals je bent met al je gebreken en tekortkomingen, want ik weet, het is Jezus Christus persoonlijk Die in je hart komt wanneer je aan Hem je zonden belijdt. Geef Hem die kans. Simona (Groningen 2018) Hallo, ik ben Simona en ik ben opgegroeid in een Syrisch Orthodox gezin en was zo dus opgevoed met het geloof. Ik ging naar ontzettend veel kerken, maar het geloof deed me niets, want ik had geen reden om te geloven omdat ik Jezus niet aanvaardde in mijn leven. Vooral omdat er veel religies zijn, vroeg ik me af waarom mijn God juist de waarheid zou zijn. Zo begon ik van jonge leeftijd mijn eigen wil te volgen, al toen ik 12 jaar was. Ik heb veel dingen gedaan die ik niet verwachtte ooit te gaan doen. Ik heb gestolen en erg veel gelogen tegen mijn ouders, ik had elke dag wel ruzie met ze. Ze waren niet blij met de manier waarop ik leefde. Ze zeiden vaak tegen me dat ik de bijbel zou moeten lezen en bidden, maar dat vond ik heel grappig: kan toch niet, Simona met bijbel?! Op een keer stond ik voor de Scapino op een vriendin te wachten om te gaan winkelen. Twee christenen kwamen naar me toe en vertelden over Jezus. Maar het deed me niets, dat heb ik ze ook gezegd. Hun folder heb ik zelfs verscheurd en ze lieten me met rust. Op een dag werd mijn vader door iemand uitgenodigd om naar de kerk te komen. Ik moest ook mee, dat wilde ik helemaal niet we hadden er zelfs ruzie om gemaakt. Maar ik vond het achteraf stiekem wel leuk daar, want ze hadden een film die me ontroerde. Na de film zei de pastor iets heel speciaals, dat Jezus heel veel van ons houdt en ons van alles wil vergeven. Ik voelde me erg aangesproken en wilde die keuze maken voor Jezus. Maar ik deed het niet want iets binnenin mij hield me tegen. Later was die man die ons uitnodigde nog een keer bij ons gekomen om ons uit te nodigen. Ik was daar heel blij mee maar mijn ouders wilden niet meer gaan. Dat vond ik jammer, want ik durfde eerst niet te zeggen dat ik wel wilde gaan. Maar toen ik het ze vertelde waren ze er erg blij en gingen we toch. Op een zaterdagavond was ik in een muziekavond in de kerk. Ik was ziek, last van mijn amandelen. Die avond begonnen ze steeds dikker te worden en ik kon niets meer eten, drinken, doorslikken en kon moeilijk praten. Ik kreeg het benauwd en opeens stopte mijn adem af en toe! Ik schrok heel erg want ik dacht dat ik zou sterven. Iemand regelde snel een ijsje voor mij omdat dat zou helpen. Een ander vroeg me wat ik met dat ijsje deed want buiten sneeuwde het. Ik legde haar uit dat ik verwachtte dat het ijsje me wat beter ging maken. Ze vertelde me dat er iemand mij beter kon genezen dan dat ijsje. Ik dacht dat het een dokter van de kerk was maar zij zei dat het Jezus is! Het was voor mij wel vreemd, maar ik liet haar voor me bidden. Toen ze klaar was met bidden was de pijn weg! Ik kon weer eten, drinken, doorslikken, alle woorden uitspreken, benauwdheid ging weg, en ik kon weer ademen! Ik schrok ervan en begon te huilen en schaamde me voor mijn zonden. Maar ze zei dat Jezus me wil vergeven en zo had ik dus met haar gebeden en heb een keuze gemaakt voor Jezus. Het is nu al een paar jaar geleden maar wat Jezus heeft gedaan voor mij zal ik NOOIT vergeten. Hij heeft mijn leven veranderd en nu heb ik een doel waar ik voor leef, ik weet dat ik hier niet zomaar ben. Dit wil Jezus in elk leven doen. Al deze veranderingen zijn niet alleen voor mij, maar voor ieder persoon die Jezus uitnodigt om in zijn hart te komen wonen. Hij zal het doen en je zult gaan merken dat Hij echt is, en niet zomaar een religie. Hij wil ook jou genezen, een doel geven waar je voor leeft en je helpen bij alles. De keuze is aan jou, want Hij klopt aan de deur van jouw hart en wacht tot dat jij hem toelaat. Hij is geen inbreker, Hij komt niet zomaar in jou hart. Hij wacht op jou en Hij houdt heel erg veel van jou anders was Hij niet gestorven voor jou. Geef hem een kans en wacht er niet langer mee. Zoek niet voor blijdschap in deze wereld want dat is tijdelijk en je komt er gebroken uit maar de liefde van Jezus is eeuwig! Nicha Sitaram Zekerheid in je hart! Mijn naam is Nicha, een tijdje geleden had ik zo veel pijn van binnen, zo veel minderwaardigheid, faalangst, ik walgde van mezelf. Ik had zoveel vragen over de wereld, over de dood. Naarmate ik ouder werd nam de angst die ik voor de dood had toe. Het antwoord was altijd al zo dichtbij me geweest, alleen dacht ik alles op mijn eigen kracht te kunnen doen. Ik dacht dat ik het allemaal wel mooi voor elkaar zou krijgen, maar achteraf bleek dat de keuzes waarvan ik dacht dat ze goed waren, uiteindelijk verkeerd uitpakten. Ik lachte van de buitenkant, maar van binnen huilde ik. Ik leefde in angst, immoraliteit en overschreed grenzen waarvan ik dacht die nooit te zullen overschrijden. Het was altijd zo onrustig in mijn hoofd, constant aan het nadenken, malen, piekeren over wie ik was, wat ik op aarde deed, wat er zou gebeuren als ik kwam te sterven. Het was als het afrennen van een berg, terwijl ik niet meer kon stoppen. Dank God dat Hij een God van herstel is! Jezus Christus haalde me uit dat dal! Ik was altijd al op zoek geweest naar een schone pure liefde, een opofferende liefde die ik nooit gekend had. Onvoorwaardelijke liefde die ik nooit in de wereld had kunnen vinden. Jezus is het antwoord voor een ieders leven. Hij stierf aan het kruis zodat wij een persoonlijke relatie met Hem kunnen hebben. In mei 2005 gaf ik mijn leven aan Hem, vroeg Hem om vergeving en Hij haalde die zware rugtas met kopzorgen en lasten van mijn rug. Ik ervoer een onbeschrijflijke rust in mijn hart. Ik kon eindelijk mezelf zijn en echt een blijdschap en vreugde ervaren! Die ontmoeting met God is de beste ontmoeting die een mens kan hebben. Zekerheid in mijn hart had ik nooit, maar nu heb ik die zekerheid wel. Ik ben een kind van God, opnieuw geboren en veranderd door Gods genade op wonderbaarlijke wijze! Jezus houdt van je en strekt Zijn hand naar je uit… Wat doe je? Blijf je zitten of grijp je Zijn hand met je beide handen vast, zodat je eeuwig leven zal hebben? Hij zegt: “Allen die vermoeid en belast zijn, kom tot mij en ik zal je rust geven!” Radha Sitaram Ik geloofde dat God kon worden ervaren in verschillende religies... Mijn naam is Radha Sitaram en ik ben in een Hindoeïstisch gezin geboren. Mijn vader was Surinaams-Hindoestaans en mijn moeder is een Indiase. Als jong kind verhuisden wij naar India, waar mijn vader stierf toen ik vier jaar oud was. Mijn moeder zette zich heel erg voor mijn broer en mij in en zorgde ervoor dat wij India nooit zouden vergeten. Wij gingen dan ook regelmatig op vakantie naar India. Op mijn negentiende overleed mijn tante. Omdat ze zo'n grote rol had gespeeld in mijn leven, had ik het daar heel moeilijk mee. Ik begon te bidden tot God, of ze asjeblieft in de hemel mocht zijn. Ik zocht antwoorden in het Hindoe-geloof, maar vond ze niet. Een goede vriendin van mij kwam in die tijd tot bekering en ik zag dat haar leven veranderd was. Soms ging ik met haar mee naar de kerk, maar ik begon me er steeds meer tegen te verzetten. Door mijn hindoeïstische achtergrond geloofde ik dat God kon worden ervaren in verschillende religies. Ondertussen had ik nog steeds problemen met depressie, eenzaamheid en gebrek aan zelfvertrouwen. Op een dag, toen ik weer een keer was meegegaan naar de kerk, bad ik voor het eerst tot Jezus en zei: "Als u werkelijk een persoonlijke verlosser bent, spreek dan tot mijn hart." Ik nam Hem aan in mijn hart en vroeg vergeving van al mijn zonden. Wat ik toen ervoer was onbeschrijflijk. Mijn hart werd gevuld met een ongelooflijke blijdschap en vreugde. God gaf me het gevoel dat ik zijn kind was en ik wist dat Hij zielsveel van mij hield. Zo'n enorme vrede had ik nog nooit ervaren. Ik ben achter gekomen dat religie je geen stap dichter bij God brengt, maar dat Jezus de weg, de waarheid en het leven is. Inmiddels zijn mijn moeder en mijn broer ook tot bekering gekomen en God heeft hen ook krachtig veranderd. Ik ben ongelooflijk blij dat ik antwoorden heb gevonden op de vele vragen en noden die ik had. Wanneer jij / u naar Jezus gaat, zul je er achter komen dat Hij ook jouw / uw leven wilt veranderen en dat Hij een plan voor je leven heeft! Marijke Smit (Zwolle) Hallo Zwollenaren, mijn naam is Marijke Smit, ik ben geboren in Zwolle. Ongeveer 28 jaar geleden heb ik mijn hart aan Jezus gegeven. Dat was een echte ommekeer in mijn leven en dat ervaar ik nu nog steeds. Voordat ik een echte gelovige werd had ik een andere levensstijl. Zoals de meeste Zwollenaren weten is onze stad een echte uitgaansstad, dat was vroeger niet anders. Dus ik ging veel uit, waardoor ik allerlei relaties aanging, die mijn leven uiteindelijk niet echt plezieriger maakten. Het voelde goed voor even, maar daarna kwam de leegte en doelloosheid weer terug. Ik werkte, ging uit en dat was het dan. Ik dacht na over de toekomst, en dan vroeg ik me af of dit nu alles was wat het leven te bieden had. Ik verlangde als kind al naar God, maar wist niet de weg naar Hem. Ik bad vaak, maar ik ging toch mijn eigen weg. Ik was net een stuurloos schip. Totdat christenen mij vertelden hoe ik met God in contact moest komen, dat was niet moeilijk. Jezus was en is de weg tot God, Hij stierf voor ons aan het kruis en door èèn gebed waarin ik vroeg om vergeving van al mijn zonden kwam de Here Jezus in mijn hart en dat was het begin. Wat een wonder was dat. Alles werd echt anders, zonder moeite. Ik denk hier nog regelmatig over na en kan het nog steeds niet bevatten dat Hij dit voor mij heeft gedaan. Ik vind het nog steeds een voorrecht dat ik christen mag zijn, en dat ik God ervaar in mijn leven als een echte relatie. Het is wonderlijk wat een oprecht gebed kan doen, ik wist niet wat mij te wachten stond, maar het heeft mij een geweldig mooi leven gegeven. Ik zou het zo weer doen, alleen veeeeeel eerder. Ik ben ervan overtuigd, dat ook al is je leven nog zo fijn en goed, wanneer je een echte christen wordt, je leven nog mooier zal zijn. Krijn Snippe (Zwolle 2018) LANG Hallo, ik ben Krijn en wil je graag vertellen wat God voor mij betekent en heeft gedaan. Als kind ben ik in een kindertehuis terecht gekomen toen ik tweeëneenhalf was. De omstandigheden bij mijn ouders in Groningen waren zodanig, dat zij afstand moesten doen van hun kinderen. In totaal waren wij met elf kinderen, mijn ouders heb ik in feite nooit gekend of gezien. Rond mijn vierde jaar ben ik in een pleeggezin terechtgekomen en daar met goede zorg en opvoeding opgevangen. Mijn stiefvader was koster van de Nederlands Hervormde Kerk en bijna vanzelfsprekend moesten we mee naar de kerk! Zo kwam ik al vroeg in mijn leven met de naam Jezus Christus en de kerk in aanraking, iets waar ik tot op heden geen spijt van heb. In mijn jeugd waren er wel eens conflicten met mijn pleegouders. Maar, toen na één van die conflicten mijn pleegmoeder met ons ging bidden, bracht dat gebed mij tot bedaren en er kwam een innerlijke rust en stilte over mij. Dit was voor mij de eerste ervaring met de aanwezigheid van Jezus Christus. Op die manier toonde Hij zich en sprak tot mij. Mijn gedachte als kind over deze ervaring was: ,,hoe kan dit”! Rond mijn drieëntwintigste jaar ging ik het huis uit. Ik ging trouwen met Lies, zij was katholiek, we trouwden in de katholieke kerk, maar dit sprak mij niet aan. In de loop der tijd kregen we drie kinderen, toen zij opgroeiden wilden zij geen van allen naar de kerk gaan. Gaandeweg dronk ik meer alcohol en werd verslaafd, er gingen een paar flessen port per week of soms wel meer doorheen! Dit gaf natuurlijk veel problemen in ons gezin. Op een gegeven moment kwamen we een paar mensen tegen die ons meenamen naar Evangelie De Deur. Dit vond ik het proberen waard. Vooral de prediking sprak mij bijzonder aan. Er werd over gesproken dat je een persoonlijke relatie met Jezus Christus moet hebben en Hem aan moet nemen als Redder en Verlosser, dat je tot bekering moet komen en je laten dopen. De essentie van de prediking was, dat Jezus voor mij aan het kruis is gegaan, geleden heeft, en zijn bloed gaf ter vergeving van mijn en onze zonden. Dat Jezus is gestorven maar ook weer is opgestaan uit de dood. Toen kwam ik tot een besef, dat dit zo krachtig, wonderlijk en echt is, dat ik deze levende God wilde dienen en Hem alle eer wilde geven! Lies en ik zijn nu vierendertig jaar getrouwd en veertien jaar geleden christen geworden. Sinds ik en mijn vrouw Jezus Christus hebben aangenomen als Redder en Verlosser, rust er daadwerkelijk een zegen op ons leven. Ik ervaar dat ik een nieuwe Vader heb: Jezus Christus. Een Vader die niet van je wil scheiden of weggaat. Die van je houdt en je wil onderhouden en behouden. Iemand waar je met alle zorgen en problemen terecht kunt... voor Hem is niets onmogelijk. Hij is een God die iedere dag liefde geeft. Ons leven was en is niet altijd rozengeur en maneschijn, je hebt altijd ups en downs. Ik ervaar dat, ondanks de omstandigheden, God je stimuleert om in balans te blijven. Hij geeft iedere dag de hoop, kracht en positiviteit die je nodig hebt om door te gaan, wat er ook gebeurt. Als voorbeeld wil ik nog vertellen over een wonderlijke situatie een tijdje geleden. Er was brand in onze straat waarbij mijn vrouw veel rook inademde en op de intensive care terechtkwam. Daar lag ze zes dagen tussen hemel en aarde. Ze kon niet meer ademhalen, maar God heeft op het juiste moment wonderlijk ingegrepen en zo haar leven gered, waar ik zeer dankbaar voor ben! Doordat ik in het verleden van mijn ouders ben gescheiden, heb ik een bepaalde overlevingsdrang ontwikkeld. Maar daarnaast heb ik ontdekt, dat er meer is: écht overleven, en dan bedoel ik eeuwig leven. Dat krijg je alleen als je naar Jezus toegaat en tot bekering komt, "anders zul je Gods koninkrijk niet zien" (Johannes 3 vers 3)! Wat mij erg geholpen heeft, is te weten dat we met God meer dan overwinnaars zijn (Romeinen 8 vers 37) en dat ik vol ben met de Heilige Geest. Tot slot wil ik je aanmoedigen, ondanks wat er ook mag gebeuren, dat je je alleen maar uitstrekt naar wat voor je ligt en achterlaat wat is geweest (Fillippenzen 3 :14)! Krijn Snippe (Zwolle 2018) KORT Hallo, ik ben Krijn en wil je graag vertellen wat God voor mij betekent. Toen ik tweeëneenhalf was ben ik in een kindertehuis en met vier jaar ben ik in een pleeggezin terechtgekomen. Mijn pleegmoeder ging eens met ons bidden, dat bracht mij tot bedaren en er kwam een innerlijke rust en stilte over mij. Dit was voor mij de eerste ervaring met de aanwezigheid van Jezus Christus. Op die manier toonde Hij zich en sprak tot mij. Mijn gedachte als kind over deze ervaring was: ,,hoe kan dit”! Rond mijn drieëntwintigste ging ik trouwen en we kregen drie kinderen. Gaandeweg dronk ik meer alcohol en werd verslaafd, er gingen een paar flessen port per week of soms wel meer doorheen. Dit gaf natuurlijk veel problemen in ons gezin. Op een gegeven moment kwamen we via via in een kerk waar de prediking mij bijzonder aansprak. Er werd over gesproken dat je een persoonlijke relatie met Jezus Christus moet hebben en Hem aan moet nemen als Redder en Verlosser, dat je tot bekering moet komen en je laten dopen. De essentie van de prediking was, dat Jezus voor mij aan het kruis is gegaan, geleden heeft ter vergeving van mijn zonden. Dat Jezus is gestorven maar ook weer is opgestaan uit de dood. Toen kwam ik tot een besef, dat dit zo krachtig, wonderlijk en echt is, dat ik deze levende God wilde dienen en Hem alle eer wilde geven! Het is nu veertien jaar geleden dat mijn vrouw en ik christen zijn geworden. Sindsdien ervaar ik dat ik een nieuwe Vader heb die niet van je wil scheiden of weggaat. Die van je houdt en je wil onderhouden en behouden. Iemand waar je met alle zorgen en problemen terecht kunt... voor Hem is niets onmogelijk. Hij is een God die iedere dag liefde geeft. Ons leven was en is niet altijd rozengeur en maneschijn maar ik ervaar dat ondanks de omstandigheden, God je helpt om in balans te blijven. Hij geeft iedere dag de hoop, kracht en positiviteit die je nodig hebt om door te gaan, wat er ook gebeurt. Doordat ik in het verleden van mijn ouders ben gescheiden, heb ik een bepaalde overlevingsdrang ontwikkeld. Maar daarnaast heb ik ontdekt, dat er meer is: écht overleven, en dan bedoel ik eeuwig leven. Dat krijg je alleen als je naar Jezus toegaat en tot bekering komt, "anders zul je Gods koninkrijk niet zien" (Johannes 3 vers 3)! Tot slot wil ik je aanmoedigen, ondanks wat er ook mag gebeuren, dat je je samen met God uitstrekt naar wat voor je ligt en achterlaat wat is geweest! Léon Tan (Zwolle 2011) Ik ben Léon Tan en ik wil vertellen hoe ik God heb leren kennen. Ik ben christelijk opgevoed en ging altijd met veel plezier naar de kerk. Als tiener was ik veel aan het computeren en de meeste vrienden kende ik van het gamen. Ik kende wel een paar jongens van de kerk die regelmatig streken uithaalden en op een dag ging ik zelf ook meedoen om erbij te horen. Ik heb toen per ongeluk brand gesticht in mijn ouderlijk huis en uit angst voor de consequenties heb ik toen één van die jongens de schuld gegeven. Mijn ouders kregen daardoor een conflict met zijn ouders en uiteindelijk zijn ze uit de kerk weggegaan. Omdat ik de nette jongen wilde spelen hield ik vol dat ik onschuldig was, terwijl ik heel goed wist dat ik de schuldige was. Ik liep rond met een enorme schuld, ik had er zo’n spijt van, maar ik kon het nu niet meer goedmaken. Na die tijd ben ik in een depressie terecht gekomen, terwijl ik nog maar 15 jaar was. Mijn ouders wisten niet goed wat ze met me aanmoesten. Ik stortte me helemaal het computeren en ik ben veel opleidingen begonnen, maar heb ze niet afgemaakt. Gelukkig heeft mijn vader ervoor gezorgd dat ik aan werk kon in de ICT en daar ben ik hem dankbaar voor. Op een gegeven moment had ik een baan, een woning, een auto en een goed salaris; ook had ik een goede vriendschap met mijn buurjongen. Van de buitenkant geen problemen, maar ik was van binnen erg onzeker. Elke keer dat ik een nieuwe vriendschap aanging, dan hoorde ik mezelf al zeggen: “wat ben je toch waardeloos, als mensen echt zouden weten dat je vrienden hebt verraden, dan…. “ Daardoor werd ik weer depressief en zag het leven niet meer zitten. In 1998 heb ik een zwaar auto ongeluk gekregen.Vlak voor de crash heb ik uitgeroepen naar God en ik zei: “Heer, het spijt me!”. Ik heb me daarna afgevraagd waarom ik dit zei, want ik had daarvoor God nooit als Heer genoemd, ik geloofde in evolutie en waarom zou ik spijt hebben? Mijn moeder vertelde dat iedereen het met God in orde wil maken als ze vlak voor de eeuwigheid staan. Hoewel God me had gered, ging ik weer verder in mijn oude patroon. Ik dacht: alle geloven zijn hetzelfde en het kan in elk geval NIET de God van de Bijbel zijn, daarom heb ik me verdiept in occultisme. Hoewel ik wist dat daar enorme krachten aanwezig waren, maakte me het ook erg angstig. Op een dag zag ik niet meer zitten en wilde er aan einde aan maken. Om goed te kunnen nadenken ben ik toen op een zaterdagmiddag naar de binnenstad gegaan om voorbereidingen te maken. Op die middag ben ik door Christenen aangesproken en hoewel ik toen geen keuze heb gemaakt, gingen mijn gedachten weer terug naar mijn tienertijd en dat ik het vaak naar mijn zin had in de kerk. Ik ben toen uitgenodigd voor een koffiehuis en vlak daarna ben ik naar een nieuw-gelovigenklas gegaan, om meer over het Christendom te weten te komen. In het begin begreep ik weinig van het evangelie en ik hoorde wel dat ieder mens op een dag een keuze moet maken om voor God te leven, maar ik was daar niet zo mee bezig. Eigenlijk wilde ik dolgraag van dat schuldgevoel afkomen. Ik deed het meer voor de sociale contacten. Na een jaar kreeg ik het verlangen om het in orde te maken met mijn verleden en contact op te nemen met mijn oude vrienden. Ik heb toen op een avond gebeld met de ouders van een van mijn oude vrienden. Ik stelde mezelf voor, maar ze wisten niet meer wie ik was (te lang geleden), maar voor mij was het als gisteren. Die vader zei toen tegen me… “Léon, ik geloof je en ik hoop je nog een keer te zien”. Toen ik die telefoon neerlegde, heb ik uren in mijn woonkamer gehuild, op dat moment voelde ik echt de vergeving en aanwezigheid van God en alle schuld en aanklacht zijn op dat moment uit mijn leven verdwenen, terwijl er eerder geen dag over heen ging zonder dat ik eraan dacht. Pas op dat moment, werd geloven in God en in Jezus voor mij realiteit. Er was een wonder gebeurd en ik kon dat niet rationeel verklaren. Daardoor ben ik me steeds meer gaan verdiepen in het geloof en ook in het lezen van de Bijbel. God heeft echt een wonder gegaan in mijn karakter en rust gegeven in mijn denkwereld. Het is iets waar ik altijd naar heb verlangd, maar ik kon mijn hart niet veranderen, ook niet door “positief denken” boeken te lezen. Ik ben nu 12 jaar verder nadat ik die keuze heb gemaakt om God toe te laten in mijn leven en voor Hem te leven. Ik ga met plezier naar de kerk en God kan echt tot mijn hart spreken door de prediking heen. God heeft mij veranderd en Hij wil het ook voor jou doen, als je hem een kans geeft. Leon Tan (korter) Ik ben Léon, als tiener had ik met een paar vrienden per ongeluk brand gesticht in mijn ouderlijk huis, uit angst voor de consequenties heb ik toen één van die jongens de schuld gegeven. Mijn ouders kregen daardoor een conflict met zijn ouders. Ik hield vol dat ik onschuldig was, terwijl ik heel goed wist dat ik de schuldige was. Ik liep rond met een enorme schuld, ik had er zo’n spijt van, maar ik kon het nu niet meer goedmaken. Na die tijd ben ik in een depressie terecht gekomen, terwijl ik nog maar 15 jaar was. Mijn ouders wisten niet goed wat ze met me aanmoesten. Ik stortte me helemaal op het computeren. Op een gegeven moment had ik een baan, een woning, een auto en een goed salaris; ook had ik een goede vriendschap met mijn buurjongen. Van de buitenkant geen problemen, maar ik was van binnen erg onzeker. Elke keer als ik een nieuwe vriendschap aanging, dan hoorde ik mezelf al zeggen: “wat ben je toch waardeloos, als mensen echt zouden weten dat je vrienden hebt verraden, dan…. “ Daardoor werd ik weer depressief en zag het leven niet meer zitten. In 1998 heb ik een zwaar auto ongeluk gekregen.Vlak voor de crash heb ik uitgeroepen naar God en ik zei: “Heer, het spijt me!”. Ik heb me daarna afgevraagd waarom ik dit zei, want ik had daarvoor God nooit als Heer genoemd, ik geloofde in evolutie en waarom zou ik spijt hebben? Ik dacht: alle geloven zijn hetzelfde en geloofde in elk geval NIET in de God van de Bijbel. Op een dag zag ik niet meer zitten en wilde er aan einde aan maken. Om goed te kunnen nadenken ben ik toen naar de stad gegaan om voorbereidingen te treffen. Op die middag ben ik door Christenen aangesproken en uitgenodigd voor een koffiehuis. In het begin begreep ik weinig van het evangelie en ik hoorde wel dat ieder mens een keuze moet maken om voor God te leven, maar ik was daar niet zo mee bezig. Eigenlijk wilde ik dolgraag van dat schuldgevoel afkomen. Na een poos kreeg ik een verlangen om het in orde te maken met mijn verleden en contact op te nemen met mijn oude vrienden. Ik heb toen op een avond gebeld. Toen ik die telefoon neerlegde, heb ik uren gehuild. Op dat moment voelde ik echt de vergeving en aanwezigheid van God en alle schuld en aanklacht zijn op dat moment verdwenen. Voorheen was er geen dag zonder dat ik eraan dacht. Pas op dat moment, werd geloven in God en in Jezus voor mij realiteit. Er was een wonder gebeurd en ik kon dat niet rationeel verklaren. God heeft echt een wonder gegaan in mijn karakter en rust gegeven. Het is iets waar ik altijd naar heb verlangd. Alleen kon ik niet veranderen, ook niet door “positief denken” boeken te lezen. Ik ben nu jaren verder en ga met plezier naar de kerk. God spreekt echt tot mijn hart door de prediking heen. God heeft mij veranderd en Hij wil het ook voor jou doen, als je Hem een kans geeft. Léon Tan (kort) Ik ben Léon Tan. Als tiener, door een voorval waar ik erg spijt van had liep ik rond met een enorm schuldgevoel. Daardoor ben ik in een depressie terecht gekomen, terwijl ik nog maar 15 jaar was. Mijn ouders wisten niet goed wat ze met me aanmoesten. Ik stortte me helemaal het computeren en op een gegeven moment had ik een baan, een woning, een auto en een goed salaris; ik was veel aan het computeren en de meeste vrienden kende ik van het gamen. In 1998 heb ik een zwaar auto ongeluk gekregen.Vlak voor de crash heb ik uitgeroepen naar God en ik zei: “Heer, het spijt me!”. Ik heb me daarna afgevraagd waarom ik dit zei, want ik had daarvoor God nooit als Heer genoemd, ik geloofde in evolutie en waarom zou ik spijt hebben? Mijn moeder vertelde dat iedereen het met God in orde wil maken als ze vlak voor de eeuwigheid staan. Hoewel God me had gered, ging ik weer verder in mijn oude patroon. Ik dacht: alle geloven zijn hetzelfde en het kan in elk geval NIET de God van de Bijbel zijn, daarom heb ik me verdiept in occultisme. Hoewel ik wist dat daar enorme krachten aanwezig waren, maakte me het ook erg angstig. Op een dag zag ik niet meer zitten en wilde er aan einde aan maken. Om goed te kunnen nadenken ben ik toen op een zaterdagmiddag naar de binnenstad gegaan om voorbereidingen te maken. Op die middag ben ik door christenen aangesproken en mijn gedachten gingen terug naar mijn tienertijd toen ik het vaak naar mijn zin had in de kerk. Ik ben toen uitgenodigd te komen. In het begin begreep ik weinig van het evangelie en ik hoorde wel dat ieder mens op een dag een keuze moet maken om voor God te leven, maar ik was daar niet zo mee bezig. Eigenlijk wilde ik dolgraag van dat schuldgevoel afkomen. Na een jaar kreeg besloot ik het in orde te maken met mijn verleden en contact op te nemen met mijn oude vrienden. Toen ik die telefoon neerlegde, heb ik uren gehuild, op dat moment voelde ik echt de vergeving en aanwezigheid van God en alle schuld en aanklacht zijn op dat moment uit mijn leven verdwenen, terwijl er eerder geen dag over heen ging zonder dat ik eraan dacht. Pas op dat moment, werd geloven in God en in Jezus voor mij realiteit. Er was een wonder gebeurd en ik kon dat niet rationeel verklaren. Daardoor ben ik me steeds meer gaan verdiepen in het geloof en ook in het lezen van de Bijbel. God heeft echt een wonder gegaan in mijn karakter en rust gegeven in mijn denkwereld. Het is iets waar ik altijd naar heb verlangd, maar ik kon mijn hart niet veranderen, ook niet door “positief denken” boeken te lezen. Ik ben nu 12 jaar verder nadat ik die keuze heb gemaakt om God toe te laten in mijn leven en voor Hem te leven. Ik ga met plezier naar de kerk en God kan echt tot mijn hart spreken door de prediking heen. God heeft mij veranderd en Hij wil het ook voor jou doen, als je hem een kans geeft. Jennifer Tan-Eugenia (Zwolle) Ik heb de kracht van God ervaren! Mijn naam is Jennifer Tan-Eugenia. Ik ben geboren op Curaçao en ben opgevoed in een katholiek gezin. Mijn moeder stierf toen ik 5 jaar oud was, dus mijn vader heeft ons heel streng en beschermd opgevoed. Wij waren heel actief in de kerk, maar toch zag ik heel veel leed, pijn, ontrouw, ziekte en eenzaamheid om mij heen. Ik vroeg mij altijd af: waar is God nou eigenlijk? Waarom kan hij dit alles niet weg halen en ons geluk en vrede geven? De vragen die ik had bleven onbeantwoord. Ik groeide op en ging met de stroom mee. Ik kwam naar Nederland om te studeren en hier kan en mag alles, dus je gaat je grenzen verleggen. Het enige wat ik wilde in het leven was gelukkig zijn. Ik dacht dat te bereiken door carrière, groot huis, veel vrienden en veel lol maken. Maar ik droeg een eenzaamheid bij me die ik niet kon vervullen. Op een dag vertelde iemand mij dat die eenzaamheid alleen door God vervuld kon worden. Hij vertelde ook dat Jezus voor mij stierf aan het kruis en dat ik tot bekering moest komen. God zou dan in mijn leven komen en de eenzaamheid weg halen. Ik had al zo veel geprobeerd, ik had niks te verliezen. Op het moment dat ik tot bekering kwam veranderde mijn leven. God heeft de eenzaamheid weggehaald en vervuld met vrede en geluk. Hij herstelde mijn normen en waarden en gaf mij een zekerheid dat als ik kom te sterven, ik bij Hem zal zijn en dat wil Hij ook voor jou doen. Ik wil jou graag uitnodigen om die keuze ook te maken! Jennifer Tan-Eugenia (spaans) Yo experimentè el poder de Dios! Mi nombre es Jennifer Tan-Eugenia. Yo naci en curacao y fui educada en una familia catolica. Mi mama murio cuando yo tenia 5 años, pues mi papa nos educó de una manera muy extricta. Nosotros eramos muy activos en la iglesia, pero yo veia mucho dolor, sufrimiento, enfermedad, infidelidad y soledad a mi alrededor. Y me preguntaba donde esta Dios y porque no puede cambiar todo esto y darnos paz y felicidad? Esas preguntas nunca fueron contestadas. Creci y vine a Holanda para estudiar, pero me di cuenta que aqui en holanda hay mucha libertad y se pasa de los limites. Lo unico que queria en la vida era ser feliz. Pense lograr eso estudiando una carrera, teniendo una casa grande, muchos amigos y diversion. Pero yo tenia un vacio en mi vida que no podia llenar. Un dia alguien me conto que solamente Dios puede llenar esa vacio. Dijo tambien que Jesus Cristo murio por mi en la cruz y que tenia que abrirle mi corazón. En ese momento Dios entraria en mi vida y quitaria la soledad. Yo no tenia nada que perder. Quando di mi vida a Cristo el me cambio conpletamente. Dios lleno mi soledad con paz y felicidad. El restauro mis valores perdidos y me dio una seguridad que cuando yo me muera estare con EL en el cielo y eso quiere Cristo hacer por ti tambien. Te invito a que tomes la decision ahora mismo, antes que sea tarde! Rachel Teeuwen Ik ben geboren op Aruba. Zelf ben ik gelovig opgevoed maar deed eigenlijk niets met God. Ik zat wel in de kerk maar begreep God niet. "Hoe kan God bestaan terwijl er zoveel narigheid in de wereld bestaat?", dacht ik. Zelf ging ik door depressies, minderwaardigheid, zelfmoordneigingen en had geen gezond besef van normen en waarden. Dus dacht ik het te bereiken door carrière te maken en op die manier veel geld te verdienen. Mijn geluk kon ik echter niet kopen. Op een donderdagavond werden mijn vriend en ik op straat aangesproken door twee christenen. Zij vertelden mij dat ik werkelijk een relatie met God kon hebben door bekering (vergeving van zonden). Ik ben 3 jaar geleden tot bekering gekomen en zie dat God echt bestaat. Niet alleen heeft God mij vrijgezet van depressies en minderwaardigheid maar ook van egoïsme / bitterheid dat mijn relatie overheerste. Ik heb een besef gekregen van normen en waarden zoals God die bedoeld heeft voor ons leven. Andere oplossingen zijn maar tijdelijk, God niet. Ik zou u nog veel meer kunnen vertellen maar de vraag is: welke keuze gaat u maken? Thijs (Arnhem 2014) Ik ben opgegroeid in een fijn christelijk gezin, en ging tot mijn 16e netjes elke week naar de kerk. Ik vond het saai en ik wilde niets met God te maken hebben. Ik ervoer niets van God en gaf hem overal de schuld van. Ik zat niet lekker in me vel, voelde me eenzaam en depressief. Tot de middelbare school ging het goed met mij, ik had veel vrienden en had het naar mijn zin. Ik begon net als mijn leeftijdsgenoten het uitgaansleven in Arnhem te ontdekken. Als Vitesse fan kwam ik al snel bij het verkeerde groepje supporters terecht. Het kwam dan ook vaak voor dat ik zondag ochtend al vroeg in de kroeg zat. Op mijn 17e kreeg ik een relatie met een gelovig meisje, we praten wel eens oppervlakkig over het geloof. Ik liet merken dat ik er niets van moest hebben. Ik ging soms met haar mee naar de Gereformeerde kerk, maar ging er altijd weer onveranderd uit. Een keer gingen we op uitnodiging van haar vriendin naar een music center van hun kerk waar een bandje speelde. Daar ontmoette ik weer enthousiaste christenen, die mij vertelden over hoe Jezus hun leven veranderd had en wonderen en tekenen gedaan had in hun levens. Dit inspireerde mij. Ik had in al die jaren dat ik naar de kerk geweest was dit nog nooit gezien. Sindsdien ontmoete ik overal mensen die spraken met mij over Jezus. In die tijd ging ook mijn relatie uit waar ik twee jaar mijn leven op gebouwd had. Ik was ten einde raad, en ging mij afvragen wat het doel van het leven is. Op een dag werd ik wakker en had bericht op mijn mobiel met deze Bijbeltekst: “Komt tot Mij, Allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u Rust geven; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.” Dit raakte mij zo, dat ik weer naar Evangeliegemeente De Deur ging, God sprak tot mijn hart. Ik reageerde op de uitnodiging om Jezus in mijn hart te vragen, vroeg om vergeving van zonde en liet Jezus toe in mijn hart. Ik voelde een warmte en rust over mij heen komen. Ik stond versteld, jaren ging ik naar een kerk en had daar niets van God ervaren. Ik had God nooit echt aangenomen in mijn hart. God heeft mij zo’n blijdschap gegeven en me bevrijd van mijn depressie en alcohol. Jezus heeft een wonder gedaan diep in mij. In 2 Korintiërs 5:17 staat: Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen. Mijn leven kreeg ineens een doel en ik wil jou graag vertellen dat Jezus leeft en nog steeds Dezelfde is als dat Hij was. Het gaat er niet om hoe vaak je naar de kerk gaat of je de bijbel uit je hoofd kent. Maar laat me je een vraag stellen; Kent Jezus jou?...Heb jij een persoonlijke relatie met God? Naldo Tielman (2017) Hallo, mijn naam is Naldo Thielman en ik wil graag vertellen hoe Jezus mij heeft genezen. Toen ik 13 jaar was woonde ik op Curaçao en ik had altijd last gehad van rugpijn (best wel erg). Ik dacht bij mezelf dat ik er nooit van genezen zou worden; de pijn was "normaal" voor mij geworden. Toen ik 21 jaar was, kwam naar Nederland. Ik durfde aan niemand te vertellen dat ik rugpijn had, maar ik had een bijbaan in Rotterdam en de pijn werd alleen maar heftiger. Op mijn 23ste hoorde ik dat Jezus mij wilde redden en heb ik een keuze gemaakt om Hem aan te nemen in mijn hart als Redder en Verlosser. Nadat ik tot bekering was gekomen ging ik in Breda wonen en deed daar productiewerk; het stapelen van kratten op pallets. Ondertussen was de pijn nog heftiger geworden maar ik had in mijn gedachten de overtuiging dat ik nooit genezen zou worden. Op een dag hadden wij een opwekkingsdienst met een evangelist, en hij vroeg: "Is er iemand hier die pijn heeft? Als jij dat bent kom gewoon naar voren." Ik ging naar voren en de evangelist bad voor mij in de naam van Jezus en ik was instant genezen. De volgende dag ging ik dezelfde kratten optillen en stapelen en ik had geen pijn meer. Tot de dag van vandaag heb ik geen pijn meer gehad. Na 10 jaar pijn heeft God een wonder in mijn lichaam gedaan! Als God mij na 10 jaar pijn kan genezen, kan hij ook jou genezen. Want alles is mogelijk in de naam van Jezus! Danielle Toren Mijn naam is Danielle Toren en ik wil graag vertellen wat God in m'n leven heeft gedaan sinds ik een aantal jaar geleden tot bekering ben gekomen. Als kind ging ik wel naar de kerk, maar toen ik tiener werd, gingen mijn ouders niet meer naar de kerk en ben ik er ook mee gestopt. Ik was er diep van overtuigd dat er meer was en ik was veel bezig met de vraag waarom ik op aarde rondliep, maar ik wist ook dat de kerk geen antwoorden gaf. Dus ging ik van alles uitproberen. Ik probeerde me uit te leven in tekenen en gitaar spelen, ik probeerde hard te werken, ik probeerde lange afstanden lopen, ik probeerde drank en sigaretten en ik probeerde vriendjes. Toch werd ik steeds depressiever en begon me door de weeks af te sluiten van de buitenwereld. Op een gegeven moment kwam het zover dat ik steeds meer ging eten. Om al deze kilo's er weer af te krijgen, ging ik op de meest ongelegen tijden hardlopen en uiteindelijk ook braken. Toen ook dat niet meer lukte, werd ik echt wanhopig, toen pas begon ik in te zien dat ik verslaafd was geworden en dat ik er niet zomaar meer vanaf zou komen. Na het behalen van mijn MBO-diploma, wilde ik ontzettend graag overnieuw beginnen en ik dacht dat dat alleen maar kon in een hele nieuwe omgeving met andere mensen. Ik had aardig wat geld gespaard en ik besloot om alleen naar Australië te gaan voor 10 maanden. Toen ik weer terugkwam in Nederland, was ik vel over been. Hoewel ik probeerde te doen alsof ik echt was veranderd, wist ik zelf wel dat ik nog steeds geen antwoord had. Ik had heel veel levensstijlen gezien, maar zodra ik aan die mensen vragen stelde, kwam ik er altijd weer achter dat ze zelf eigenlijk ook maar wat deden. Ondertussen had ik me helemaal op de New-Age gestort. Ik ging mediteren, deed een cursus Tai-Chi, een cursus Reiki, las de Bagavad Gita en was vegetariër geworden. Ondertussen moest het voor de buitenwereld natuurlijk ook nog wat lijken, dus ging ik werken, een deeltijd -opleiding volgen en in het week-end met vrienden stappen, halve marathons lopen of iets cultureels doen. Op een gegeven moment was ik alleen op vakantie in Wales en begon een jongen tegen mij over Jezus te praten. Ik kon op dat moment niet vluchten, anders had ik het zeker gedaan, maar hij zette me enorm aan het denken. Diezelfde vakantie kwam ik weer een stel christenen tegen en deze keer ging ik vragen stellen omdat ik zag dat zij iets hadden wat ik niet had. Een vrouw uit die groep zei tegen mij: doe jij het allemaal alleen? Dat zou ik niet kunnen hoor. Maar ze zei het niet omdat ze er bewondering voor had (ik ging er altijd prat op dat ik het wel even alleen zou doen), maar omdat ze echt met me te doen had! Toen ik weer thuis kwam was mijn trots geknakt. Na een paar weken besloot ik maar weer eens iets occults te gaan doen, maar toen ik voor de ingang van de paranormaalbeurs stond, ben ik toch maar niet naar binnen gegaan. Daarna werd ik weer aangesproken over Jezus en ik was zo diep overtuigd dat dat de waarheid was, dat ik vergeving heb gevraagd van zonde, of Hij in m'n hart wilde komen wonen en heb m'n leven aan Hem gegeven. Ik was helemaal niet blij op dat moment, ik wist alleen dat ik een goede keus had gemaakt en dat ik er aan vast wilde blijven houden. Het is nu twee jaar geleden dat dit gebeurd is en God heeft echt een wonder gedaan in m'n hart. Hij heeft me echte blijdschap gegeven, me vrijgezet van gebondenheden, mijn denkwereld op orde gesteld en me laten zien waarom ik hier rondloop. Ik heb eindelijk gevonden waar ik naar op zoek was. Danielle Toren (korter) Mijn naam is Danielle Toren en ik wil graag vertellen wat God in m'n leven heeft gedaan. Toen ik tiener werd, gingen mijn ouders en ik niet meer naar de kerk. Toch was ik er diep van overtuigd dat er meer was en vroeg ik me af waarom ik op aarde rondliep. Om de zin van mijn leven te vinden ging ik van alles uitproberen, tekenen en gitaar spelen, hard werken, lange afstanden lopen, drank, sigaretten, vriendjes, etc. Toch werd ik steeds depressiever en begon me af te sluiten. Hierdoor ging ik steeds meer eten. Om al deze kilo's er weer af te krijgen, ging ik op de meest ongelegen tijden hardlopen en uiteindelijk ook braken. Toen ook dat niet meer lukte, werd ik echt wanhopig, het was een verslaving geworden. Na het MBO, wilde ik ontzettend graag overnieuw beginnen en ik dacht dat dat alleen maar kon in een hele nieuwe omgeving met andere mensen en besloot om alleen naar Australië te gaan voor 10 maanden. Terug in Nederland was ik vel over been en deed alsof ik echt was veranderd, maar ik wist zelf wel beter. Ik had heel veel levensstijlen gezien, maar zodra ik aan die mensen vragen stelde, kwam ik er altijd weer achter dat ze zelf eigenlijk ook maar wat deden. Ondertussen had ik me helemaal op de New-Age gestort. Ik ging mediteren, deed een cursus Tai-Chi, een cursus Reiki, las de Bagavad Gita en was vegetariër geworden. Ondertussen moest het voor de buitenwereld natuurlijk ook nog wat lijken, dus ging ik werken, een deeltijd-opleiding volgen en in het weekend met vrienden stappen, halve marathons lopen of iets cultureels doen. Op een gegeven moment was ik alleen op vakantie in Wales en begon een jongen tegen mij over Jezus te praten. Ik kon op dat moment niet vluchten, anders had ik het zeker gedaan, maar hij zette me enorm aan het denken. Diezelfde vakantie kwam ik weer een stel christenen tegen en deze keer ging ik vragen stellen omdat ik zag dat zij iets hadden wat ik niet had. Een vrouw uit die groep zei tegen mij: doe jij het allemaal alleen? Dat zou ik niet kunnen hoor. Maar ze zei het niet omdat ze er bewondering voor had (ik ging er altijd prat op dat ik het wel even alleen zou doen), maar omdat ze echt met me te doen had! Toen ik weer thuis kwam was mijn trots geknakt. Na een paar weken besloot ik maar weer eens iets occults te gaan doen, maar toen ik voor de ingang van de paranormaalbeurs stond, ben ik toch maar niet naar binnen gegaan. Daarna werd ik weer aangesproken over Jezus en ik was zo diep overtuigd dat dat de waarheid was, dat ik vergeving heb gevraagd van zonde, of Hij in m'n hart wilde komen wonen en heb m'n leven aan Hem gegeven. Ik was helemaal niet blij op dat moment, ik wist alleen dat ik een goede keus had gemaakt en dat ik er aan vast wilde blijven houden. Het is nu jaren geleden dat dit gebeurd is en God heeft echt een wonder gedaan in m'n hart. Hij heeft me echte blijdschap gegeven, me bevrijd, me rust in mijn gedachten gegeven en me laten zien waarom ik hier rondloop. Ik heb eindelijk gevonden waar ik naar op zoek was. Iwan Turksema (Groningen) EEN ECHTE KERST Hallo, ik ben Iwan Turksema en ik wil hier graag vertellen wat er gebeurd is in mijn leven. Ik ben vroeger niet christelijk opgevoed, ik was nog nooit in een kerk geweest en ik had ook nog nooit in een bijbel gelezen. Ik raakte met een buurmeisje wel eens in gesprek over God. Ik begreep niets van haar. Maar het liet mij niet los, het maakte me in de war en ik drukte het weg. Later vroeg een klasgenootje mij of ik misschien mee wou naar een kerstmusical bij haar in de kerk. Ik dacht "bijna kerst en ik ben nog nooit in een kerk geweest, lijkt me een leuke ervaring". Ik kwam daar met de verwachting een groot authentiek gebouw te zien met gekleurde ramen en houten bankjes en beelden. Nee, het was een bedrijfspand met gewone stoelen en een podium! Die avond heeft God mijn hart geraakt. Ik was weer in de war. Ik heb die avond veel warmte en liefde gevoeld. Dit keer heb ik het niet verdrukt. God raakte me en ik gaf mijn hart aan Jezus Christus en heb toen voor het eerst echt gebeden. Ik heb Jezus gevraagd om in mijn hart te komen wonen en mij te vergeven van mijn zonden en mij te veranderen. Nou, ik kan je nu uit ervaring zeggen dat sindsdien Jezus Christus mij van binnenuit heeft veranderd! Hij leeft in mijn hart. Jezus is mijn Rots! Hij is voor jou en mij gestorven aan het kruis voor onze zonden. Sinds Jezus in mijn hart is komen wonen is mijn leegte verdwenen. Ook mijn eenzaamheid is weg. Ik was altijd heel druk in mijn hoofd en ik kon maar geen rust vinden. Ik maakte mij overal zorgen over en maakte van elke mug een olifant. Echt geloof me, daar wordt je moe van! Jezus zegt: Komt tot mij, allen, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven (Matt. 11:28). Ik heb geleerd geduld te hebben en te vertrouwen op Jezus, mijn Heer, mijn Rots. Hij heeft mij rust gegeven. In een proces van tijd heb ik gezien dat de wereld mij niets te bieden heeft, niets meer dan zonde. Ik heb nu een doel in mijn leven en dat is om te leven voor Jezus Christus en om naar de Hemel te gaan en daar in de nabijheid van mijn Schepper te zijn. Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven! Geef je hart aan Jezus en maak net als ik een geweldige tijd door. Kom tot bekering, het is een keuze die je maakt en ik kan je vertellen, het zal de beste keuze zijn die je in je leven maakt! Echt als je eenmaal voor Jezus hebt gekozen, wil je nooit meer terug. Iwan Turksema (Groningen) Hallo, ik ben Iwan en ik wil graag mijn getuigenis geven. Ik ben vroeger helemaal niet Christelijk opgevoed, ik was nog nooit in een kerk geweest en ik had ook nog nooit in een Bijbel gelezen. Ik raakte met een buurtmeisje wel eens in gesprek over God. Ik begreep niets van haar. Maar het liet mij niet los, het maakte me helemaal in de war. Dus drukte ik het weg. Na verloop van tijd ben ik begonnen met een studie. Tijdens een les moesten we met tweetallen een opdracht maken. Mijn klasgenootje die toen naast me zat, vroeg of ik die opdracht met haar wou doen. We hadden toen een afspraak gemaakt. Later vroeg zij mij of ik misschien mee wou naar een kerstmusical bij haar in de kerk, of durf je niet zei ze. Ik zei toen van ja hoor, lijkt me leuk! Ik dacht bijna kerst en ik ben nog nooit in een kerk geweest, lijkt me een leuke ervaring. Het was op een zaterdag 23 december 2006. Ik kwam daar met de verwachting een groot authentiek gebouw te zien met gekleurde ramen en houten bankjes en beelden. Nee, het was een bedrijfspand met gewone stoelen en een podium! Na de musical en een preek die daarna gegeven was, heeft God mijn hart geraakt. Ik was weer in de war. Ik heb die avond veel warmte en liefde gevoeld. Dit keer heb ik het niet verdrukt. 27 december 2006 heb ik mijn eerste Bijbel gekocht en ben ik begonnen te lezen en ik lees nu nog! God heeft mij geraakt en eind januari 2007 heb ik mijn hart aan Jezus Christus gegeven en het bekeringsgebed gebeden. Ik heb Jezus gevraagd om in mijn hart te komen wonen en mij te vergeven van mijn zonden en mij te veranderen. 27 mei 2007 heb ik mij laten dopen. Nou, ik kan je nu uit ervaring zeggen dat sindsdien Jezus Christus mij van binnenuit heeft veranderd! Hij leeft in mijn hart. Jezus is mijn Rots! Hij is voor jou en mij gestorven aan het kruis voor onze zonden. Sinds Jezus in mijn hart is komen wonen is mijn leegte verdwenen. Ook mijn eenzaamheid is weg. Ik was altijd heel druk in mijn hoofd en ik kon maar geen rust vinden. Ik maakte mij overal zorgen over en maakte van elke mug een olifant. Echt geloof me, daar wordt je moe van! Jezus zegt: Komt tot mij, allen, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven (Matt. 11:28). Ik heb geleerd geduld te hebben en te vertrouwen op Jezus, mijn Heer, mijn Rots. Hij heeft mij rust gegeven. In een proces van tijd heb ik gezien dat de wereld mij niets te bieden heeft, niets meer dan zonde. Ik heb nu een doel in mijn leven en dat is om te leven voor Jezus Christus en om naar de Hemel te gaan en daar in de nabijheid van mijn Schepper te zijn. Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven! Geef je hart aan Jezus en maak net als ik een geweldige tijd door. Kom tot bekering, het is een keuze die je maakt en ik kan je vertellen, het zal de beste keuze zijn die je in je leven maakt! Echt als je eenmaal voor Jezus hebt gekozen, wil je nooit meer terug. Ik ben veranderd en ik ben anders gaan denken.. Ik tel mijn zegeningen die ik sindsdien heb ontvangen en kijk samen met mijn vrouw uit naar een hoopvolle toekomst met Jezus Christus! Justine Turksema (Groningen) ...door een wonder werd ik weer wakker...! Mijn naam is Justine en ik wil vertellen hoe ik Jezus Christus heb leren kennen als mijn Redder en Heer. In 1994 kreeg ik op 11-jarige leeftijd een auto-ongeluk waardoor ik in coma belandde. Doktoren zeiden tegen mijn ouders dat mijn situatie erg slecht was en dat ze rekening moesten houden met het ergste. De tweede dag in coma stopte ik met ademen. Mijn ouders waren ten einde raad en wisten niet wat ze moesten doen. Ik ben van huis uit niet echt gelovig opgevoed. We baden wel met oud en nieuw of als er problemen waren, maar echte kennis over God had ik niet en kreeg ik ook niet mee. Mijn oom / tante vertelde tegen mijn ouders dat ze moesten bidden en geloven. De Bijbel zegt in Matteüs 7:7 bid en u zal gegeven worden. Dus, dat deden mijn ouders, ze gingen bidden. Door een wonder werd ik na zes dagen wakker en één van de eerste dingen die ik zei was: 'Mama, papa, koop een Bijbel, want Jezus leeft!' Doktoren hadden mijn ouders verteld dat de kans dat ik zou ontwaken heel klein was en dat als ik zou ontwaken ik waarschijnlijk niet meer zou kunnen lopen of praten. Ik had een schedelbasisfractuur en had een linkszijdige aangezichtsverlamming. In het ziekenhuis had ik al een verlangen om God te zoeken, ik wist dat Hij mij genezen had en 'teruggestuurd'. Ik kwam in de kerk terecht en hoorde daar het evangelie van Jezus Christus. Dat Hij voor mij zonden aan het Kruis is gegaan en dat Hij betaald heeft voor mijn ongerechtigheden, dat ik tot bekering moest komen en daardoor naar de hemel zou gaan wanneer ik zou komen te sterven. Ik durfde niet direct te reageren, ik schaamde me. Maar op den duur heb ik mijn leven aan Jezus gegeven en Hij is in mijn hart komen wonen. Ik ben blij dat ik die keus toen maakte. Ik loop, praat, studeer nog, hou van zingen en piano spelen en kan veel meer dan doktoren toen hadden gedacht. God geneest! Jaren zijn verstreken, ik ben nu 25 jaar. Ik heb mijn seizoenen in het geloof gehad en zal die ongetwijfeld nog tegenkomen. Maar, met God ben ik meer dan overwinnaar en weet ik dat het einde van een zaak beter is dan haar begin en weet ik dat Hij een hoopvolle toekomst voor mij heeft. Jezus leeft echt en wil met elk mens een persoonlijke relatie. De Bijbel is realiteit en bevat vele beloftes van God voor elk mens. Zo zegt Hij: 'Zo is dan wie in Jezus Christus is een nieuwe schepping, het oude is voorbij gegaan en zie het nieuwe is gekomen.' God wil je zonden vergeven en jou een nieuwe toekomst met Hem geven. Maak een keus voor Jezus en je zult zien dat geen probleem te groot is voor Hem. Hij heeft de antwoorden voor ieders leven. Ik kan zeggen uit eigen ervaring dat het leven met en voor God je gelukkiger maakt dan het doen van eigen dingetjes. God wil niets liever dan contact met jou! Justine Turksema KORT (Groningen) Mijn naam is Justine, in 1994 kreeg ik op 11-jarige leeftijd een auto-ongeluk waardoor ik in coma belandde. Doktoren zeiden tegen mijn ouders dat ze rekening moesten houden met het ergste. De tweede dag in coma stopte ik met ademen. Mijn ouders gingen bidden. Door een wonder werd ik na zes dagen wakker en één van de eerste dingen die ik zei was: 'Mama, papa, koop een Bijbel, want Jezus leeft!' In het ziekenhuis had ik al een verlangen om God te zoeken, ik wist dat Hij mij genezen had en 'teruggestuurd'. Ik kwam in de kerk terecht en hoorde daar het evangelie van Jezus Christus, heb ik mijn leven aan Hem gegeven en Hij is in mijn hart komen wonen. Ik ben blij dat ik die keus toen maakte. Doktoren hadden mijn ouders verteld dat de kans dat ik zou ontwaken heel klein was en dat als ik zou ontwaken ik waarschijnlijk niet meer zou kunnen lopen of praten. Ik had een schedelbasisfractuur en had een linkszijdige aangezichts verlamming. Ik loop, praat, studeer, hou van zingen en piano spelen en kan veel meer dan doktoren toen hadden gedacht. God geneest! Jan Veenstra Het beste wat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt Ik ben opgegroeid in een klein plaatsje in Friesland. Mijn vader was ouderling in de Nederlands Hervormde kerk en nam mij altijd mee naar de kerk. Hoewel ik dus al op jonge leeftijd hoorde dat er een God was, merkte ik daar weinig van. Ik ben altijd op zoek geweest naar wie ik nou eigenlijk was en probeerde door allerlei avontuurlijke dingen te doen echt geluk te vinden. Ik ging vaak de bergen in, deed aan motorrijden en parachutespringen, maar al die dingen hebben toch niet gebracht wat ik eigenlijk zocht. Toen ik op mijzelf ging wonen besloot ik om niet meer naar de kerk te gaan. Ik was niemand in de kerk tegengekomen van wie ik zou kunnen zeggen: "Zo zou ik als christen willen leven." Ik vond de kerkmensen net als alle andere mensen. Op een dag vertelden christenen mij dat zij wederomgeboren waren en legden mij uit wat dat betekent. Toen ik later zelf tot bekering ben gekomen en wederomgeboren werd, begon ik God voor de eerste keer in mijn leven echt te ervaren. Hij heeft mijn karakter enorm veranderd, heeft mij overwinningen gegeven over verslavingen en zonden en ik ervaar een blijdschap in mijn leven die ik voorheen niet kende. Bovenal heb ik een rust en vrede in mijn hart gekregen over wat er gaat gebeuren als ik sterf: ik weet dat ik dan voor altijd bij God zal zijn. Ik ben dankbaar dat ik God heb leren kennen zoals Hij is: een liefhebbend en geduldig Vader, die niets liever wil dan ons helpen en zegenen. Toch weet ik, dat ik God nooit zo had leren kennen, als ik niet gewillig was geweest om Hem te vertrouwen en verkeerde dingen uit mijn leven weg te doen. Mijn bekering is voor mij het beste wat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt, en ik wil je dan ook aanmoedigen om ook die stap te maken. Vraag Jezus om de muur van zonde, die tussen jou en God staat, weg te halen. Jezus stierf voor jou en betaalde een kostbare prijs met zijn eigen leven. Laat Hem daarom de Heer en Redder van jouw leven worden. Mike Vliek (2016, Zwolle) Hooked on games Hallo mijn naam is Mike Vliek en ik zou u graag willen vertellen wat Jezus Christus in mijn leven heeft gedaan. Hij heeft mij werkelijk veranderd en hoop gegeven! Ik ben opgegroeid met kerk en geloof, mijn ouders gingen week in week uit naar de kerk. Op dat moment vond ik het geen probleem om naar de kerk te gaan, daar had ik al mijn vrienden. Ik kwam in de puberteit en maakte niet altijd de juiste beslissingen. Ik begon in de 4e klas van het voortgezet onderwijs met gamen. In het begin was het allemaal erg onschuldig, maar gaandeweg werd het erger. Ik ging naar school maar ik maakte mijn huiswerk niet omdat ik altijd aan het gamen was. Als ik de mogelijkheid had om op school te gamen deed ik dat ook. Ik probeerde elk tussenuur te gamen. Na school ging ik zo snel mogelijk naar huis om weer verder te gaan. Ik besteedde er dagelijks 6 tot 8 uur aan. Mijn ouders begonnen te merken dat ik hier te veel tijd aan besteedde, ik haalde namelijk alleen nog maar vieren of vijven en als ik geluk had soms een zes. Op een gegeven moment begon ik te beseffen dat ik eigenlijk moest stoppen met gamen, want het had een slechte uitwerking op mijn schoolresultaten en andere gebieden in mijn leven. Ik probeerde wel te stoppen, maar hield het maar een week of twee vol. Mijn gameverslaving was te groot, het had zo’n grote aantrekkingskracht op mij. Mijn relatie met mijn vrienden werd steeds slechter. Ik toonde geen interesse meer in hen, praatte nauwelijks en vermijdde contact: totaal op mezelf gericht. Een vriend zei eens tegen mijn vader: ‘Mike is een leuke vent, maar ik kan niet meer normaal met hem praten want hij is zo in z’n eigen wereldje bezig.’ Ik sliep 's nachts slecht, want ik was zelfs in mijn slaap bezig met de games. Ik schreeuwde 's nachts vaak zo hard dat mijn moeder er wakker van werd. Mijn houding tegenover mijn ouders werd slechter en brutaler. Op een dag kwam mijn moeder mijn kamer binnen om simpelweg de schone kleding in de kast te leggen. Ze zei iets tegen mij en op dat moment werd ik zo kwaad en schreeuwde haar de huid vol. Ik heb mijn moeder in die periode erg gekweld, soms was het zo erg dat ik haar liet huilen. Ze deed heel erg haar best om er het beste van te maken, maar ik was een zo naar ventje geworden dat ik alles en iedereen afkraakte. En dat deed haar pijn van binnen. Uiteindelijk ben ik voor mijn examens gezakt, zelfs met een herkansing haalde ik het niet. Het volgende jaar ging ik naar een andere school om mijn havodiploma te halen. De eerste periode ging ik vrolijk door met gamen en de resultaten van de toetsweek vielen flink tegen. Op dat moment realiseerde ik mij dat ik Jezus Christus nodig had in mijn leven. Ik vroeg simpelweg: ‘kom in mijn leven Heer en verander mij!’. Ik stelde God voor één schoolperiode te stoppen met gamen, maar dat ik wel een goed resultaat wilde zien in mijn cijfers. Als dat zou gebeuren, zou ik écht voor God gaan leven. Maar als dat niet zo zou zijn, ik gewoon weer verder zou gaan met mijn videogames. Ik kan nu zeggen de resultaten verbeterde en ik alleen maar voldoendes haalde. Ik merkte ook een enorme aanwezigheid van God. Hij heeft mijn hele leven veranderd! Het gamen heeft nu geen impact meer in mijn leven. Ik ben er helemaal mee gestopt en heb het achter mij gelaten. Het heeft mij zo’n rust gegeven! Mijn contacten met vrienden zijn weer hersteld en de relatie met mijn ouders verbeterd. Ik ben Hem daar heel erg dankbaar voor! God heeft ook een plan met uw leven. Geef Hem een kans uw leven te veranderen. Want de Bijbel zegt: ‘God doet alle dingen medewerken ten goede voor hen die God liefhebben!’ Mike Vliek kort Hallo mijn naam is Mike Vliek en ik zou u graag willen vertellen wat Jezus Christus in mijn leven heeft gedaan. Hij heeft mij werkelijk veranderd en hoop gegeven! Ik ben opgegroeid met kerk en geloof. Ik kwam in de puberteit en maakte niet altijd de juiste beslissingen. Ik begon in de 4e klas van het voortgezet onderwijs met gamen. In het begin was het allemaal erg onschuldig, maar gaandeweg werd het erger. Ik ging naar school maar ik maakte mijn huiswerk niet omdat ik altijd aan het gamen was. Als ik de mogelijkheid had om op school te gamen deed ik dat ook. Ik probeerde elk tussenuur te gamen. Na school ging ik zo snel mogelijk naar huis om weer verder te gaan. Ik besteedde er dagelijks 6 tot 8 uur aan. Op een gegeven moment begon ik te beseffen dat ik eigenlijk moest stoppen met gamen, want het had een slechte uitwerking op mijn schoolresultaten en andere gebieden in mijn leven. Ik probeerde wel te stoppen, maar hield het maar een week of twee vol. Mijn relatie met mijn vrienden werd steeds slechter. Ik toonde geen interesse meer in hen, praatte nauwelijks en vermijdde contact: totaal op mezelf gericht. Ik sliep 's nachts slecht, want ik was zelfs in mijn slaap bezig met de games. Ik schreeuwde 's nachts vaak zo hard dat mijn moeder er wakker van werd. Mijn houding tegenover mijn ouders werd slechter en brutaler. Uiteindelijk ben ik voor mijn examens gezakt, zelfs met een herkansing haalde ik het niet. Het volgende jaar ging ik naar een andere school om mijn havodiploma te halen. De eerste periode ging ik vrolijk door met gamen en de resultaten van de toetsweek vielen flink tegen. Op dat moment realiseerde ik mij dat ik Jezus Christus nodig had in mijn leven. Ik vroeg simpelweg: ‘kom in mijn leven Heer en verander mij!’. Ik kan nu zeggen dat de resultaten verbeterden en ik alleen maar voldoendes haalde. Ik merkte ook een enorme aanwezigheid van God. Hij heeft mijn hele leven veranderd! Het gamen heeft nu geen impact meer in mijn leven. Ik ben er helemaal mee gestopt en heb het achter mij gelaten. Het heeft mij zo’n rust gegeven! Mijn contacten met vrienden zijn weer hersteld en de relatie met mijn ouders verbeterd. Ik ben Hem daar heel erg dankbaar voor! God heeft ook een plan met uw leven. Geef Hem een kans uw leven te veranderen. Want de Bijbel zegt: ‘God doet alle dingen medewerken ten goede voor hen die God liefhebben!’ Micha van Vliet Hallo, mijn naam is Micha van Vliet. Op een zaterdagavond, 5 april 1997, was ik aan het chatten op internet met een meisje uit Amerika dat ik een paar weken kende. Toen begon ze te praten over Jezus, haar persoonlijke verlosser. Ik begreep niet erg veel van wat ze zei, maar ik werd er wel door aangetrokken. Op een gegeven moment vroeg ze of ik Jezus niet wilde leren kennen. Dat wilde ik wel, hoe dan ook! Voordat ik het wist was ik aan het bidden wat ze voor me intypte. Ik maakte die beslissing vrij impulsief, maar ik meende wel wat ik bad. Ik vroeg vergeving van mijn zonden, en dat Jezus in mijn leven zou komen om mij te veranderen. Wat nou precies wel of niet zonde was, wist ik nog niet, maar ik wist wel dat mijn geweten me af en toe aanklaagde. Voordat ik klaar was met bidden raakte God me aan. Ik voelde een soort wervelwind in mijn hoofd naar beneden gaan, ik wist niet wat er gebeurde! De tranen stroomden over mijn gezicht en ik wist niet waarom. Maar ik voelde een grote last van mijn schouders vallen. Vanaf die tijd ging God met me aan het werk. Hij begon me te overtuigen wat zonde in mijn leven was, en Hij sprak tot mij door de bijbel. Dat was ook nog nooit eerder gebeurd! In juli 1997 kwam dat meisje uit Amerika, Kate, naar Europa, en op voorwaarde dat ik met haar naar de kerk zou gaan, zou ze een weekend naar Nederland komen. Ik wilde wel, maar ik schaamde me erg voor mijn geloof tegenover mijn familie. De week voordat ze kwam, verzamelde ik al mijn moed bij elkaar en vertelde mijn ouders op zondagochtend dat ik naar de kerk ging. Ik stapte op de fiets en reed naar Delft. Terwijl ik in de stad rondreed, vroeg ik God om een teken, om me te laten zien naar welke kerk ik moest gaan. Ik verwachtte dat er op dat moment iets zou gebeuren, maar nee.. niets. Dus zocht ik zelf een kerk uit: de Nieuwe Kerk, op de markt. Dat was nou niet bepaald leuk. Die ochtend was er avondmaal en een dominee, in het zwart gekleed, keek met priemende ogen de zaal rond wie er naar voren wilde komen. Ik keek wel mooi uit. Het volgende weekend was Kate in Delft, en we gingen samen naar dezelfde kerk (omdat ik geen andere kende). De dienst was anders dit keer, met een andere dominee, wat vrolijker sfeer, maar ik voelde me absoluut op de verkeerde plek. Het was gewoon dood. Ik ben er nooit meer terug geweest. Een paar maanden later gebeurde er iets heel opmerkelijks. Kate stuurde me voor mijn verjaardag een boek, genaamd 'Life on the Edge', van Dr. Dobson. Nou is dat op zich niet zo opmerkelijk, maar een paar dagen later werd er bij mij op de universiteit een film gedraaid. Iemand gaf me een foldertje in de pauze: 'Life on the Edge', Dr. Dobsons videos. Ik stond versteld! Ik haalde het boek uit mijn tas en liep naar de betreffende zaal toe. Degene die bij de deur stond was bijna net zo verbaasd als ik. Na afloop van de film gaf ik mijn adres, en de volgende woensdagavond ging ik naar een bijbelstudie. Dat was nogal anders dan ik gewend was. Gitaarmuziek, in de handen klappen, gezellige sfeer. Ik was het met alles eens wat er gezegd werd, maar één ding was zeker: dit was geen toeval. Het duurde nog een tijdje voordat ik echt naar deze kerk begon te gaan, maar God heeft me laten zien dat dit werkelijk de plaats is waar Hij me hebben wil. Het is geweldig God te kennen, en Christenen om je heen te hebben als steun en voorbeeld. Ik heb geleerd op God te vertrouwen en Hem elke dag te zoeken, en Hij geeft mij kracht verleidingen te weerstaan. Hij geeft me rust, en vreugde in het doen van Zijn wil. Boven alles geeft God mij de zekerheid dat ik bij Hem zal zijn wanneer ik sterf, eeuwig leven. Niet omdat ik zo goed ben, maar door Jezus' bloed. Sandra Vork (Amersfoort 2013) Graag wil ik getuigen van de grote verandering in mijn leven. Mijn naam is Sandra en ik heb op 2 oktober 1990 mijn leven aan God gegeven. Daarvoor had ik mijn leven al vele malen weggegeven aan mensen en aan de zonden van deze wereld. Maar ik kwam er altijd weer bedrogen uit, relaties liepen altijd stuk als men genomen had waar men op uit was. Ik voelde me afgewezen en minderwaardig en had vaak last van depressies. Na mijn bekering dacht ik dat dit alles zou veranderen , maar door mijn verkeerde gedachten en gevoelens kon God mij niet veranderen. Ik leefde in nederlaag en had conflicten met mensen om mij heen , en had last van een eetverslaving. Vaak zag ik het leven niet meer zitten en wilde ik vluchten van alle strijd en problemen. En ik had al voor langere tijd gedachten over zelfmoord , ook al wist ik dat God hier absoluut niet achter staat, en dat Hij de enige is die mij kon veranderen. Ik wist niet meer wat ik moest doen , er was iets wat ik miste en dat was rust en vrede in mijn hart. Tot ik een poosje geleden een boekje van Derek Prince las over Gods antwoord voor afwijzing en verwerping en terwijl ik dit las brak er iets in mijn leven en ik schreeuwde het uit naar God. God liet mij mijn diepste binnenste zien , en ik schrok van alle HAAT die ik daar zag. Ik vroeg vergeving voor alle haat en bitterheid in mijn hart , en voor alle slechte gedachten over anderen en over God. Maar vooral voor alle slechte gedachten over mijzelf en dat ik mijzelf altijd gehaat had. Ook vroeg ik vergeving voor het feit dat ik God nooit echt vertrouwd had en niet geloofde dat Hij van mij houdt en voor mij wil zorgen als een liefdevolleVader. Vanaf die dag , 14 november 2002 is mijn leven radicaal veranderd. Ik ervaar God in mijn leven , heb rust en vrede in mijn hart ondanks problemen die er nog zijn of die nog zullen komen. Depressie is voorgoed uit mijn leven verdwenen en ik geloof nu oprecht dat God van mij houdt zoals ik ben. Ik heb de afgelopen jaren op vele manieren gezocht naar tevredenheid en vond het nergens , maar heb het nu gevonden bij God die ook van jou houdt en ook in jouw hart een wonder van bevrijding wil doen. Wij hoeven niet in nederlaag te leven , God wil ons [dus ook jou!] de overwinning brengen die Jezus heeft behaald toen Hij stierf voor onze zonden of zonden die ons zijn aangedaan, waarvan depressie een van de gevolgen is. Ik wil God alle glorie en dank geven voor Zijn genade in mijn leven , en dat Hij mij nooit heeft losgelaten. Dus hierbij wil ik je nogmaals uitdagen om een keus te maken om de levende God aan te nemen als je persoonlijke Redder en Heer!!!!!! Hij is een levende God Die heel graag met jou in kontakt wil komen om ook jou vrij te zetten en een overwinnaar van jou te maken. Eddy Vos (Ede) NAMAAK OF ECHT? Beste lezer, ik ben Eddy Vos. Eind 1996 ben ik een christen geworden. Voor sommige van de mensen die mij voor die tijd al kenden is dit nog steeds wat vreemd. En ik kan ze niet helemaal ongelijk geven, want als je mijn leven van toen bekijkt zag dat er heel christelijk uit. Ik ging netjes naar de kerk, las in de Bijbel. Ik was zelfs uitermate actief bezig met kerkelijke activiteiten. Ik was als kind gedoopt, heb op een gegeven moment belijdenis gedaan. Ik stond voor de principes waarvan ik wist dat ze op de Bijbel gebaseerd waren. Toch… Dit was pure verpakking, buitenkant, een masker om onzekerheid te verbergen. Want dat was waar het altijd weer op aan kwam als niemand mij zag; als ik alleen was. Onzeker over hoe ik over kom, onzeker over de toekomst, onzeker over wat ik zelf wil, onzeker of God inderdaad wel bestond… Relaties liepen stuk. Studies mislukten. Ik ging steeds vaker èn steeds meer drinken. Ik werd steeds meer bezorgd over mijn situatie. Ik werd steeds meer gericht op mezelf. Hierdoor verdween de blijdschap uit mijn leven. Ik moest de mensen die tegen me gezegd hebben dat ik altijd nog wel ergens de zon zag ongelijk geven. Ik raakte steeds 'depressiever'. Op een gegeven moment zag ik geen mogelijkheid meer om nog uit deze vicieuze cirkel te komen. Ik bestempelde mezelf tot 'levenslange loser', die zelfs te bang was om een einde aan zijn leven te maken, want stel je voor dat God echt bestaat… Inderdaad. Hij bestaat! Op 25 november 1996 greep hij mij bij de kraag en liet me zien wat hij voor mij gedaan heeft: Ik was op een muziekavond waar ook uitgelegd werd dat God een persoonlijke relatie met mensen wil hebben, zodat Hij hun levens kan veranderen. De enige manier waarop dit mogelijk is, was door Zijn Zoon Jezus te laten sterven voor onze zonde, onze fouten. Nu wacht Hij op onze stap, onze reactie om ons te (be)keren tot Hem. Dat heb ik die avond gedaan. Daarna is alles in mijn leven totaal veranderd! Er is rust gekomen, blijdschap, dingen begonnen weer te gelukken, de zorgen waren voorbij! Ten minste… Ik heb nog steeds zorgen,… maar nu om u! Om jou! Bent u, ben jij al vergeven van je zonde en op weg, met God, naar de Hemel? Anton Vrolijk (Zwolle, november 2011) lange versie Ik ben Anton en wil graag vertellen over het wonder dat God gedaan heeft in mijn leven. Mijn ouders en vrienden waren niet gelovig. Alles kon en mocht zolang je er maar niemand mee kwetste -en geloof me, van deze vrijheid heb ik gebruik gemaakt! Ik heb alles gedaan wat God verboden heeft, bedenk het maar en ik ben er geweest en heb het gedaan. Toch was ik ongelukkig en wanhopig door bepaalde omstandigheden in mijn leven. Niets kon mijn hart vullen. Het voelde als een strop van wanhoop en deze begon zich steeds strakker aan te trekken. Uiteindelijk begon ik alle hoop te verliezen en kwam er een moment dat ik dacht: 'als dit het is, dan heb ik het gezien, dan heb ik het gehad'. Van een christen hoorde ik over de liefde van Jezus en dat Hij mij kon helpen. Bij die persoon bemerkte ik de liefde en aanwezigheid van Jezus wel, maar bij mezelf nog niet. Ik had een bijbel gekocht en begon heel vrijblijvend te lezen en te bidden – dit bracht geen verandering waardoor ik wanhoopte. Mijn zoektocht naar God moést ik wel om zetten naar daden, door met heel mijn hart te gaan zoeken. Dat begon ik te doen door naar evangeliegemeente De Deur te gaan en daar mijn hand op te steken bij de oproep voor bekering. Ik begreep niet helemaal wat bekering was, maar ik wilde wel en ik was bereid om mijn leven te geven. De weken daarna bleef ik bidden en bijbel lezen. Ik weet nog dat ik 's nachts in mijn bed uitriep naar God, “God ik hoop U, ik wil van U houden met heel mijn hart, heel mijn ziel en heel mijn verstand”. Regelmatig werd ik wakker en begon de aanwezigheid van God te voelen. De eerste keer werd ik bang, de tweede keer voelde het alsof in een kort moment mijn hart onderzocht werd, het voelde goed… De derde keer wist ik wie Hij was en vroeg Hem of Hij alstublieft in mij wilde komen... Wat hierop gebeurde is voor mij onvergetelijk... Het voelde alsof er een kannetje met pure liefde leeggeschonken werd in mijn hart. Nog nooit had ik een liefde gevoeld die zo puur en eerlijk was. Het was adembenemend... Het sloeg me compleet uit het lood! Direct wist ik dat dit een geschenk was van onschatbare waarde, in 10 tot 20 seconden was mijn leven voorgoed veranderd! Ik wist ook direct, dat alles wat in de bijbel geschreven staat, de waarheid was, ook al kon ik niet alles begrijpen... Ik begreep nog niet goed wat er allemaal was gebeurd, ik vertelde mensen om mij heen, dat Jezus in mijn hart was gekomen. Later las ik dat in de bijbel staat: 'Een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven. Mijn Geest zal Ik in uw binnenste geven en maken, dat gij naar mijn inzettingen wandelt en naarstig mijn verordeningen onderhoudt.' Dit betekent het weer tot leven wekken van de menselijke geest, die "dood was door overtredingen en zonden" en dus van God gescheiden was. De wedergeboorte wordt gezien als een eenmalige gebeurtenis, waardoor er een levende verbinding met God ontstaat. Ik voel mij bevrijd uit gevangenschap, alsof ik 40 jaar in een leugen heb geleefd. Nu zie ik in dat ik mijn hele leven geprobeerd heb om mijn hart te vullen met dingen van deze wereld en dat dit onmogelijk is... Nu probeer ik Gods wil te doen, niet omdat ik Hem moet gehoorzamen maar omdat ik wil. Er waren dingen die ik op ging geven: Ik was een roker en stopte met roken, ik was geen echte drinker maar ook hierin kreeg ik de overtuiging om het te laten. Er waren meer dingen die ik opgaf, wat deze waren, is niet zo belangrijk hier te zeggen. Hij kan namelijk aan u hele andere dingen vragen. Achteraf kan ik zeggen dat deze dingen bepalend waren om Hem te kunnen volgen. Later werd ik op een bepaald moment overtuigd om iets weg te geven. Ik vertel dit niet om goed te lijken maar omdat ik er zo door bemoedigd werd en denk dat God wil dat ik het vertel voor degene die op dit moment behoefte hebben aan bemoediging, nog een keus moet maken of teruggevallen zijn.... God had mij meerdere keren gevraagd iets weg te geven, Hij was zeer geduldig geweest. Nadat ik eindelijk besloten had te gehoorzamen, ervaarde ik God zo intens, dat het nauwelijks te verdragen was aan spieren en botten!!! Uren en uren achtereen was er geen ruimte voor ander gevoel dan liefde. Geen haat, geen pijn, geen verdriet, geen vermoeidheid, alleen maar liefde... Het vertelt mij iets over wat er hierna is... Over de belofte van eeuwig leven! 40 Jaar lang maakte ik zelf keuzes met wanhoop als resultaat, nu laat ik Hem keuzes maken omdat hij God is, alwetend en almachtig. Ik heb een nieuw doel in mijn leven gekregen, zijn naam is Jezus! Hij geeft me kracht, Hij geeft mij vreugde, Hij troost me in mijn verdriet, laat me opstaan als ik val... Hij heeft mij een nieuw leven gegeven! Ik ben Zijn kind geworden en Hij zal het allerbeste willen geven aan zijn kinderen. “Houd me dicht bij U, laat me nooit meer gaan. Voor u leg ik mijn leven neer, verlangend naar uw vriendschap Heer. U bent mijn doel, U bent mijn hartsverlangen” Anton Vrolijk (Zwolle, november 2011) kortere versie Ik ben Anton en wil graag vertellen over het wonder dat God gedaan heeft in mijn leven. Mijn ouders en vrienden waren niet gelovig. Alles kon en mocht zolang je er maar niemand mee kwetste -en geloof me, van deze vrijheid heb ik gebruik gemaakt! Toch was ik ongelukkig door bepaalde omstandigheden in mijn leven, niets kon mijn hart vullen. Uiteindelijk begon ik alle hoop te verliezen en kwam er een moment dat ik dacht: 'als dit het is, dan heb ik het gezien, dan heb ik het gehad'. Rond die tijd hoorde ik van een christen dat Jezus mij wel kon helpen. Ik begon heel vrijblijvend bijbel te lezen en te bidden maar dit bracht geen verandering. Mijn zoektocht naar God moést ik wel om zetten naar daden, door met heel mijn hart te gaan zoeken. Dat begon ik te doen door naar evangeliegemeente De Deur te gaan en daar mijn hand op te steken bij de oproep voor bekering. Ik begreep niet helemaal wat bekering was, maar ik wilde wel en ik was bereid om mijn leven te geven. In die tijd riep ik uit naar God, “God ik hoop U, ik wil van U houden met heel mijn hart, heel mijn ziel en heel mijn verstand”. 's Nachts werd ik wakker en begon de aanwezigheid van God te voelen. De eerste keer werd ik bang, de tweede keer voelde het alsof in een kort moment mijn hart onderzocht werd en voelde het goed… De derde keer wist ik wie Hij was en vroeg Hem of Hij alstublieft in mij wilde komen. Wat hierop gebeurde is voor mij onvergetelijk: het voelde alsof er een kannetje met pure liefde leeggeschonken werd in mijn hart. Zo puur en eerlijk, het was adembenemend, het sloeg me compleet uit het lood! Direct wist ik dat dit een geschenk was van onschatbare waarde, in 10 tot 20 seconden was mijn leven voorgoed veranderd! Ik wist ook direct, dat wat in de bijbel geschreven staat de waarheid was, ook al kon ik niet alles begrijpen... Ondanks dat vertelde ik mensen om mij heen, dat Jezus in mijn hart was gekomen. Later las ik dat in de bijbel staat: 'Een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven. Mijn Geest zal Ik in uw binnenste geven en maken, dat gij naar mijn inzettingen wandelt en naarstig mijn verordeningen onderhoudt.' Dit betekent het weer tot leven wekken van de menselijke geest, die "dood was door overtredingen en zonden" en dus van God gescheiden was. De wedergeboorte wordt gezien als een eenmalige gebeurtenis, waardoor er een levende verbinding met God ontstaat. Ik voel mij bevrijd uit gevangenschap, alsof ik 40 jaar in een leugen heb geleefd. Nu zie ik in dat ik mijn hele leven geprobeerd heb om mijn hart te vullen met dingen van deze wereld en dat dit onmogelijk is... Nu probeer ik Gods wil te doen, niet omdat ik Hem moet gehoorzamen maar omdat ik wil. Er waren dingen die ik opgaf, wat deze waren, is niet zo belangrijk hier te zeggen. Hij kan namelijk aan u hele andere dingen vragen. Achteraf kan ik zeggen dat deze dingen bepalend waren om Hem te kunnen volgen. 40 Jaar lang maakte ik zelf keuzes met wanhoop als resultaat, nu laat ik Hem keuzes maken omdat Hij alwetend en almachtig is. Ik heb een nieuw doel in mijn leven gekregen, zijn naam is Jezus! Hij geeft me kracht, Hij geeft mij vreugde, Hij troost me in mijn verdriet, laat me opstaan als ik val... Hij heeft mij een nieuw leven gegeven! Ik ben Zijn kind geworden en Hij zal het allerbeste willen geven aan zijn kinderen. “Houd me dicht bij U, laat me nooit meer gaan. Voor u leg ik mijn leven neer, verlangend naar uw vriendschap Heer. U bent mijn doel, U bent mijn hartsverlangen” Anton Vrolijk (Zwolle, november 2011) nog kortere versie Ik ben Anton en wil graag vertellen over het wonder dat God gedaan heeft in mijn leven. Mijn ouders en vrienden waren niet gelovig. Alles kon en mocht zolang je er maar niemand mee kwetste -en geloof me, van deze vrijheid heb ik gebruik gemaakt! Toch was ik ongelukkig door bepaalde omstandigheden in mijn leven, niets kon mijn hart vullen. Uiteindelijk begon ik alle hoop te verliezen en kwam er een moment dat ik dacht: 'als dit het is, dan heb ik het gezien, dan heb ik het gehad'. Rond die tijd hoorde ik van een christen dat Jezus mij wel kon helpen en mijn zoektocht begon door naar evangeliegemeente De Deur te gaan en daar mijn hand op te steken bij de oproep voor bekering. Ik begreep niet helemaal wat bekering was, maar ik wilde wel met heel mijn hart. In die tijd riep ik uit naar God, “God ik hoop U, ik wil van U houden met heel mijn hart, heel mijn ziel en heel mijn verstand”. 's Nachts werd ik wakker en begon de aanwezigheid van God te voelen, daarbij vroeg ik Hem of Hij alstublieft in mij wilde komen. Wat hierop gebeurde is voor mij onvergetelijk: het voelde alsof er een kannetje met pure liefde leeggeschonken werd in mijn hart. Zo puur en eerlijk, het was adembenemend, het sloeg me compleet uit het lood! Direct wist ik dat dit een geschenk was van onschatbare waarde, mijn leven was voorgoed veranderd! Ik wist ook direct, dat wat in de bijbel geschreven staat de waarheid was, ook al kon ik niet alles begrijpen... Ondanks dat vertelde ik mensen om mij heen, dat Jezus in mijn hart was gekomen. Later las ik dat in de bijbel staat: 'Een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven. Mijn Geest zal Ik in uw binnenste geven en maken, dat gij naar mijn inzettingen wandelt en naarstig mijn verordeningen onderhoudt.' Dit betekent het weer tot leven wekken van de menselijke geest, die "dood was door overtredingen en zonden" en dus van God gescheiden was. De wedergeboorte wordt gezien als een eenmalige gebeurtenis, waardoor er een levende verbinding met God ontstaat. Ik voel mij bevrijd uit gevangenschap, alsof ik 40 jaar in een leugen heb geleefd. Nu zie ik in dat ik mijn hele leven geprobeerd heb om mijn hart te vullen met dingen van deze wereld en dat dit onmogelijk is... Nu probeer ik Gods wil te doen, niet omdat ik Hem moet gehoorzamen maar omdat ik wil. Er waren dingen die ik opgaf, waarvan ik achteraf kan zeggen dat deze bepalend waren om Hem te kunnen volgen. 40 Jaar lang maakte ik zelf keuzes met wanhoop als resultaat, nu laat ik Hem keuzes maken omdat Hij alwetend en almachtig is. Ik heb een nieuw doel in mijn leven gekregen, zijn naam is Jezus! Hij geeft me kracht, Hij geeft mij vreugde, Hij troost me in mijn verdriet, laat me opstaan als ik val... Hij heeft mij een nieuw leven gegeven! Ik ben Zijn kind geworden en Hij zal het allerbeste willen geven aan zijn kinderen. “Houd me dicht bij U, laat me nooit meer gaan. Voor u leg ik mijn leven neer, verlangend naar uw vriendschap Heer. U bent mijn doel, U bent mijn hartsverlangen” Anton Vrolijk (Zwolle, november 2011) kortste versie Ik ben Anton en wil graag vertellen over het wonder dat God gedaan heeft in mijn leven. Mijn ouders en vrienden waren niet gelovig. Alles kon en mocht zolang je er maar niemand mee kwetste. Toch was ik ongelukkig door bepaalde omstandigheden in mijn leven. Er kwam een moment dat ik alle hoop begon te verliezen. Rond die tijd hoorde ik van een christen dat Jezus mij kon helpen. Ik ging naar evangeliegemeente De Deur en stak mijn hand op voor bekering. Ik begreep niet helemaal wat bekering was, maar riep wel uit naar God met heel mijn hart.  Die nacht werd ik wakker en voelde Gods aanwezigheid. Dit was een geschenk van onschatbare waarde. Mijn leven was voorgoed veranderd! Ik vertelde de mensen om mij heen, dat Jezus in mijn hart was gekomen. Ik voel mij bevrijd uit gevangenschap, alsof ik 40 jaar in een leugen heb geleefd. Nu doe ik Gods wil en wil Hem volgen. Ik heb nu een  nieuw doel in mijn leven, zijn naam is Jezus! Hij geeft me kracht, vreugde en laat me opstaan als ik val. Harmina Vuyk (Zwolle) Veranderen en opnieuw beginnen kan echt! Mijn naam is Harmina Vuyk, ik wil graag vertellen hoe Jezus een radicale verandering in mijn leven heeft gebracht. Ik ben gelovig opgevoed, ging naar de kerk en zong in een gospelgroep, maar ik voelde me geen echte christen. Ik probeerde wel goed te leven; las de bijbel en bad voor en na het eten en 's avonds in bed maar ik had toch vaak het gevoel dat ik niet recht stond voor God. Ik vroeg vergeving voor bepaalde zonden maar ik deed ze de volgende dag toch weer... En eerlijk gezegd ik merkte niet zoveel van God. Hij was voor mij heel ver weg. Doordat ik de bijbel las wist ik van mezelf dat als ik zo door leefde niet in de hemel zou komen, want ik had God niet lief met heel mijn hart. Eigenlijk maakte ik me veel drukker om wat mensen van me dachten dan dat ik het belangrijk vond hoe God over mij dacht.... Maar ik kan vertellen dat mijn leven helemaal veranderd is! Dit kwam onder meer doordat een vriendin van mij tot bekering was gekomen. Ze getuigde tegen mij over Jezus. Ze was enorm enthousiast over hoe ze Jezus had leren kennen en dat ze zeker wist dat ze naar de hemel zou gaan, ze was er gewoon vol van. Dit bracht tegenstrijdigheden bij mij te weeg, aan de ene kant wilde ik er niet zoveel over weten omdat ik eigenlijk mijn leven niet los wilde laten, ik had nog zoveel plannen, zoals lekker doen waar je zelf zin in hebt. En misschien was het wel saai om je hele leven aan Jezus te geven. Maar diep in mijn hart wilde ik deze ervaring ook, ik wilde wel die zekerheid van eeuwig leven en contact met God. Een geweldige kans En wat ben ik blij dat ik op zaterdagavond, tijdens het optreden van muziekgroepen en mensen die persoonlijk getuigenissen gaven over wat Jezus voor hen betekende, reageerde op de oproep om openlijk een keus voor Jezus te maken. Alles is na die avond anders gelopen. Ik maakte die avond een openlijke keus om Jezus te gaan dienen. Ik vroeg vergeving voor mijn zonden, voor mijn hypocrisie en dat ik mijn eigen zin had gedaan. Ik vroeg of Jezus in mijn hart wou komen wonen en mij een nieuw mens wilde maken. 's Avonds toen ik weer naar huis ging, ging er enorm veel door mij heen. Blij dat ik Jezus in mijn hart had gevraagd, zeker wetende dat ik nu eeuwig leven had, dat God een vader voor mij was geworden: een hele opluchting. Maar tegelijk vond ik het heel eng. Wat zou er gaan gebeuren? Hoe zouden mijn ouders en andere familieleden reageren, en mijn vrienden, en hoe moest het nou met alle idealen en plannen die ik had gemaakt, en zou ik het vol kunnen houden? Thuis gekomen pakte ik mijn bijbel en begon daarin te lezen. De bijbel ging ik nu echt begrijpen. Net alsof mijn ogen open waren gegaan. De bijbel was helemaal niet saai. Door deze bijbel leerde ik Jezus beter kennen. God liet mij zien hoe ik moest leven als christen en ik bemerkte steeds meer van God in mijn leven. Ik ging steeds meer van God houden en uit liefde voor God deed ik bepaalde dingen gewoon niet meer. Eigenlijk had ik helemaal geen zin meer in uitgaan en zo, want ik zag steeds meer, dat dit plezier toch maar tijdelijk en vaak onecht was. Ik kan echt vertellen, dat Jezus Christus mijn leven veranderd heeft. Hij heeft mij een diepe vreugde en vrede gegeven, die deze wereld me nooit heeft gegeven. Nooit zou ik terug willen naar het leven dat ik voor mijn bekering geleid heb, al was ik toen misschien helemaal niet ongelukkig. En verder... Ik heb geen angst voor de toekomst of de dood, en heb een persoonlijke relatie met Jezus Christus. Het is helemaal niet saai om voor God te leven. Nooit heeft Hij mij teleurgesteld. Toen ik christen ben geworden heb ik verschillende vrienden verloren, maar ik heb er veel meer voor terug gekregen. Omdat ik in evangelie gemeente De Deur het radicale evangelie had gehoord, en daar de keus had gemaakt om voor Jezus te gaan leven ben ik daar voortaan heen gegaan. Het was daar heel anders dan ik gewend was. De mensen hielden hier echt van God, en wilden ook echt voor Hem leven in woord en daad. Dat is mij tot enorme steun geweest om te groeien in het geloof, om werkelijk door te gaan, want ik heb gemerkt, dat als je tot bekering komt, je opnieuw geboren bent, zoals de bijbel dat noemt. Dan ben je best wel kwetsbaar. Je kan bij wijze van spreken zo weer terugvallen: gewoon weer gaan leven zoals je altijd hebt geleefd. Het is heel belangrijk dat je bent op de plaats waar je kan groeien in je geloof. Waar je leert er ook voor uit te komen. Eigenlijk zou ik nog veel meer kunnen vertellen van wat Jezus voor me gedaan heeft. Maar in elk geval: deze ervaring is ook voor jou weg gelegd. Yvo Warmerdam (Utrecht) Waar je geluk kan vinden Hallo, mijn naam is Yvo Warmerdam en ik wil graag vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan. Toen ik in mijn studententijd naar Utrecht kwam om op kamers te wonen, wilde ik een heel nieuw leven beginnen. Ik had de hoop dat ik alle minderwaardigheid, angst en onzekerheid in mijn leven van me af zou kunnen schudden. Ik werd lid van een studentenvereniging en het leek inderdaad goed te gaan, ik voelde me er thuis, temidden van vrienden. Maar op een gegeven moment kwam ik erachter dat er eigenlijk niets veranderd was. Om mij heen hadden mensen plezier, vriendschap, seks, terwijl ik de sukkel bleef die aan de kant toekeek Ik merkte dat ik mezelf niet kon veranderen. Ik baalde en zag het niet meer zitten. In die gemoedstoestand liep ik op een zaterdagmiddag in oktober '92 door de stad toen twee Christenen me aanspraken en me iets vertelden waar ik nog nooit van gehoord had: dat ik een zondaar was en me moest bekeren tot God omdat Hij de enige is die mij kan veranderen en mij wil vergeven. Meteen wist ik dat dit de realiteit was. Daar op straat heb ik mijn leven aan God gegeven. Al diezelfde middag ervaarde ik een rust en vrede in mijn hart die heerlijk was. Ik wist dat ik opnieuw geboren was, een baby in het geloof en dit maakte me blij, ik kon werkelijk een nieuwe start maken. Sinds ik bekeerd ben heeft God al heel veel in mij uitgewerkt. Van een persoon vol bitterheid en frustraties heeft Hij me gemaakt tot iemand die anderen lief kan hebben, Hij leert me mensen te vergeven. Hij leert me te geloven in mijn toekomst, wetende wie ik ben in Hem. Ik ben Hem echt ontzettend dankbaar en daarom wil ik Hem hier alle lof geven. Tegelijk raad ik je aan om ook God een eerlijke kans te geven zich te bewijzen in jouw leven. Ga in gebed naar Jezus Christus, vraag Hem om zich aan jou te openbaren en Hij zal je niet teleurstellen. Je zou iets als het volgende kunnen bidden: “Heer Jezus, ik bid U dat U al mijn zonden vergeeft. Ik accepteer dat U daarvoor aan het kruis de prijs hebt betaald en ik geloof dat U bent opgestaan uit de dood. Kom alstublieft in mijn hart wonen en verander mijn leven!” Heb je dit gedaan, dan is het van belang dat je een relatie met Hem opbouwt. Dat kun je onder meer doen door naar één van de diensten te komen waar Hij tot je kan spreken: George Wattimury (Zwolle)(kort) Vrij van drugs Mijn naam is George Wattimury en ik ben opgegroeid in de Molukse wijk in Leerdam. Veel mensen waren in die tijd verslaafd aan heroïne, waaronder mijn eigen broer. Ik zag de gevolgen en moest er niets van hebben. Maar later verhuisde ik naar Elst, waar een vriend mij op een stapavond wit poeder in mijn hand legde en zei dat ik het op moest snuiven: cocaïne. Het duurde niet lang of ik was tot mijn oren verslaafd en was in staat om mijn eigen familie te bestelen om aan het geld te komen. Gelukkig ontmoette ik een neef in Maastricht. Hij vertelde dat Jezus mij vrij kon zetten van mijn verslaving, als ik vergeving vroeg van mijn zonden en Jezus uitnodigde in mijn hart. Ik heb dat gedaan en heb vanaf die tijd geen verlangens meer naar drugs. Ik ervaar een blijdschap, rust en vrede en heb de zekerheid dat ik een kind van God ben. George Wattimury (Zwolle)(kort) Het volgende verhaal is wat God gedaan heeft in mijn leven. Mijn naam is George Wattimury en ik ben opgegroeid in een Molukse woonwijk in Leerdam. De wijk bestond uit acht straten, en in die straten verbleven 50 à 60 drugsverslaafden. In de straat waar ik woonde waren tien verslaafden, onder andere mijn eigen broer. Ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe deze mensen leven. Ik heb zelfs een keer heroïne moeten kopen voor mijn broer omdat hij ziek was, hij was ziek geworden omdat hij geen heroïne had. Op mijn 17e jaar ging ik in Elst wonen en kreeg ik nieuwe vrienden. Wat ik in Leerdam gezien had, wilde ik nooit! Ik dacht: ik wil nooit heroïne gebruiken. Op een avond in een discotheek bood een vriend mij iets aan, hij legde wat witte poeder op mijn vuist en zei dat ik het moest opsnuiven. Ik wist niet precies wat dat was, in die tijd (begin jaren tachtig) was cocaïne maar net in. Een paar weken later kreeg ik weer wat aangeboden, en een paar weken later weer. De eerste vijf keer vond ik het best lekker, je krijgt er een kick van en je durft meer. Maar het probleem was dat het me op een gegeven moment niet meer aangeboden werd, ik moest het zelf kopen. (½ gram was in die tijd ƒ150,_) Wat later ook kwam, is het probleem geen geld te hebben en te verlangen naar cocaïne. Dan pas kom je erachter dat je verslaafd bent. Ik had zelfs bijna een keer een televisie van mijn neefje verkocht, ik dacht bij mezelf:"Als het zo moet dat ik mijn eigen familie moet bestelen en bedriegen, dan stop ik ermee". Maar het lukte me niet om te stoppen met cocaïne. Totdat ik een neef ontmoette in Maastricht, hij vertelde dat Jezus Christus mij vrij kon zetten van cocaïne. Hij zei dat ik Jezus in mijn hart moest aannemen, vragen om vergeving van mijn zonden. Ik heb toen met hem gebeden om Jezus in mijn hart te vragen, vanaf die tijd had ik geen verlangens meer naar cocaïne! Ik ervaarde een blijdschap, rust en vrede in mijn hart en ik heb zekerheid gekregen dat ik een kind van God ben. George Wattimury (Zwolle) Het volgende verhaal is wat God gedaan heeft in mijn leven. Mijn naam is George Wattimury, ik ben opgegroeid in een Molukse woonwijk in Leerdam. De wijk bestond uit acht straten, en in die straten verbleven 50 à 60 drugsverslaafden. In de straat waar ik woonde waren tien verslaafden, onder andere mijn eigen broer. Ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe deze mensen leven. Ik heb zelfs een keer heroïne moeten kopen voor mijn broer omdat hij ziek was, hij was ziek geworden omdat hij geen heroïne had. Ik was 16 toen mijn moeder stierf. Vanaf die tijd ging het bergafwaarts met mijn leven. Niet lang daarna ging ik het huis uit om bij mijn zus te wonen. Daarna had ik hier en daar gewoond. Ik kreeg nieuwe vrienden. In die tijd begon ik drinken met vrienden. Maar wat ik in Leerdam gezien had, wilde ik nooit! Ik dacht: ik wil nooit heroïne gebruiken. Op een avond in een discotheek bood een vriend mij iets aan, hij legde wat witte poeder op mijn vuist en zei dat ik het moest opsnuiven. Ik wist niet precies wat dat was, in die tijd (begin jaren tachtig) was cocaïne maar net in. Een paar weken later kreeg ik weer wat aangeboden, en een paar weken later weer. De eerste vijf keer vond ik het best lekker, je krijgt er een kick van en je durft meer. Maar het probleem was dat het me op een gegeven moment niet meer aangeboden werd, ik moest het zelf kopen. (½ gram was in die tijd ƒ150,_) Toch vond ik mezelf geen alcoholist of een junkie. Nee, “die anderen” waren toch wel wat erger dan ik. Wat later ook kwam, is het probleem geen geld te hebben en te verlangen naar cocaïne. Dan pas kom je erachter dat je verslaafd bent. Ik had zelfs bijna een keer een televisie van mijn neefje verkocht, ik dacht bij mezelf:"Als het zo moet dat ik mijn eigen familie moet bestelen en bedriegen, dan stop ik ermee". Maar het lukte me niet om te stoppen met cocaïne. Ik had een paar keer geprobeerd op eigen kracht te stoppen, maar dat was niet gelukt. Maar toen… Op een nacht werd een vriend van mij dood gestoken. De dader werd opgepakt, maar ik liep met maar 1 gedachte rond: wraak. Rond die tijd nodigde een neef van mij me gelukkig uit om naar een pinkstergemeente te gaan. Aan het einde van de dienst nodigden zij mensen naar voren als je een nieuw leven wilde met Jezus. Iemand ging dan met je bidden. Mijn neef vertelde me dat Jezus Christus mij vrij kon zetten van cocaïne. Hij zei dat ik Jezus in mijn hart moest aannemen, vragen om vergeving van mijn zonden. Ik heb toen met hem gebeden om Jezus in mijn hart te vragen, ik kwam tot bekering. Vanaf die tijd had ik geen verlangens meer naar cocaïne! Ik ervaarde een blijdschap, rust en vrede in mijn hart en ik heb zekerheid gekregen dat ik een kind van God ben. Na ongeveer 2 maanden had ik die jongen die mijn vriend heeft gestoken opgezocht in de kliniek waar hij zat, ik kon over mijn wraakgevoelens heen komen. Nadat ik tot bekering ben gekomen had ik geen alcohol en cocaïne meer nodig. Ik had er geen eens meer een verlangen naar! Jezus heeft me vrij gezet van alcohol, cocaïne en haat! Sylvia Wijnsma (kort) Anorexia Ik ben Sylvia en een aantal jaren geleden was ik erg op zoek naar God. Vanaf mijn tienertijd voelde ik me erg negatief over mezelf en over van alles. Ik zonderde me bijna voor iedereen af en was erg eenzaam. Niemand wist dat dit leidde tot een eetstoornis: anorexia. Totdat ik met spoed moest worden opgenomen en op de intensive care terechtkwam. Nadat ik uit het ziekenhuis kwam, ging ik verschillende kerken bezoeken. Ik werd in die tijd uitgenodigd om een dienst mee te maken bij Evangeliegemeente De Deur in Leeuwarden. Aan het eind van de dienst was een oproep. Iemand op het podium zei: ‘Jezus staat aan de deur van je hart en Hij klopt. Wie de deur van zijn hart opent, daar zal Hij binnenkomen.” God raakte me op dat moment aan en ik maakte die morgen een keuze om Jezus aan te nemen als mijn Redder en Heer. God heeft een nieuw mens van mij gemaakt en mij bevrijd van depressies en negativiteit. God houdt van ieder mens en kan dat ook bij jou doen. Het is “cool” om voor Jezus te leven. Sylvia Wijnsma IK WAS ALLES KWIJTGERAAKT Nu ben ik heel gelukkig, maar dat is wel eens anders geweest. Ik had altijd strijd met mezelf en anderen. Ik voelde me negatief over van alles, wat met zich mee bracht dat ik me afzonderde van iedereen, behalve van m’n moeder. Ik kwam hier heel eenzaam en leeg doorheen. Ik deed van alles om me goed te voelen. Zo stortte ik mijn hele hart op eten, wat leidde tot anorexia. Niemand had het door wat er precies in mijn hoofd omging, totdat ik God om hulp vroeg. Precies op die dag viel er een bladzijde uit een boek dat mijn vader aan het lezen was. Je raad het al: op die bladzijde stond de ziekte anorexia beschreven. Met spoed ben ik toen opgenomen op de intensive care omdat ik in levensgevaar was. Later ging het weer beter met mij en ben ik er weer bovenop gekomen, maar ik was echt bijna dood geweest. Ongeveer anderhalf jaar geleden was ik erg op zoek naar God. Nadat ik heel veel verschillende kerken had bezocht, werd ik uitgenodigd door een vriendin om mee te gaan naar Evangeliegemeente De Deur. Toen aan het einde van de dienst de oproep kwam om Jezus in je hart te vragen, raakte God heel erg mijn hart aan, want ik was alles kwijtgeraakt. Iemand op het podium zei: dat Jezus aan de deur van je hart klopt en dat Hij wacht op het moment dat ik Hem de deur open doe. Ik heb op dat moment een keuze gemaakt om tot bekering te komen. Jezus heeft van mij een nieuw mens gemaakt en al mijn zonden weggenomen! Deze keuze voor Hem, dat is het mooiste wat ik ooit heb gedaan. God wil dit wonder in het hart van iedereen doen, gelukkig heeft Hij genoeg genade voor iedereen. Hij zegt zelf in Zijn Woord dat Hij van iedereen houdt en dat het Zijn wil is dat elk mens een keuze voor Hem maakt zodat je gered kunt zijn voor eeuwig. Het leven wordt er alleen maar mooier en eenvoudiger van. Het is “cool” om voor God te leven! Pieter Wiltjer (Ede) ...Iets vertelde mij dat ik deze keuze moest maken. Hallo, ik ben Pieter Wiltjer en ik wil graag vertellen wat er allemaal in mijn leven is gebeurd en hoe ik twee jaar geleden een levende relatie met God gekregen heb. Als kind heb ik een gereformeerde opvoeding gehad. Ik hield van de verhalen over God en ik probeerde de preken te begrijpen. Ik wilde zelfs dominee worden. Toen ik echter in de pubertijd kwam schoof ik God langzamerhand opzij. Dit bracht een depressie, een doelloosheid, een losbandigheid, een ongehoorzaamheid, enz. Ik werd zeer bekwaam in het liegen en het stelen en ik werd op den duur zelfs een kleptomaan. Dit alles zorgde ervoor dat ik op m'n vijftiende jaar in een jeugdtehuis terecht kwam. Het leek hier aan de buitenkant beter met mij te gaan. Ik stopte na een tijdje met diefstal en de depressie leek verdwenen. Maar dit was slechts uiterlijke schijn; ik was wanhopig op zoek naar een manier om contact met God te ervaren. Ik wist dat God bestond, ik wilde Hem dienen, maar ik zat vast aan de zonden. Ik kon geen nee zeggen tegen immoraliteit, ik had geen controle over mijn denkwereld, ik kon het niet laten om dronken te worden met mijn vrienden. God leek voor mij zo ver weg, het leek alsof er een muur tussen mij en God in stond, die niet te overbruggen viel. En erger nog, er was niemand die mij vertelde dat dat wel kon, dat je God wel kon ervaren. In '93 haalde ik mijn Havo en ging naar de HEAO. Ik raakte hier bevriend met iemand, die een gokverslaafde was. In het begin moest ik van het gokken niets hebben, maar later probeerde ik het ook eens. En hierna nog eens, en nog eens, totdat ik op een gegeven moment zelf verslaafd was. Soms gooide ik driehonderd gulden op een middag in de gokkasten. Dit maakte mij depressief en angstig voor de toekomst. Midden in deze puinhopen besloot ik om op mezelf te gaan wonen. Ik wilde vrij zijn, ik was het zat om naar andermans regels te leven. En dus ging ik elk weekend stappen; ik werd bijna elke vrijdagavond dronken, en ik vond het nog leuk ook. Maar overdag was er weer die leegte. Ik kon de moeite vaak niet nemen om mijn bed uit te komen om naar school te gaan, dus ik bleef de hele dag maar voor de buis hangen, of iets dergelijks. Tijdens de zomervakantie van '94 ontdekte ik een nieuwe liefde. Ik begon te blowen en ik was regelmatig stoned.Toch was er diep in mijn hart een verlangen om God te dienen, en mijn leven in te richten zoals Hij dat wilde, maar in deze staat kon ik het niet. Tot ik op een zondagavond in gesprek kwam met christenen. Zij spraken over een leven met God en wel op zo'n reele en echte manier dat ik er jaloers op werd. Ik was het niet eens met hun leerstellingen, maar ik ervaarde dat God in hun midden was. Dit raakte mij enorm. Ik wensde dat ik voor altijd die realiteit van God zo mocht ervaren als deze avond. Ik bad God 's nachts in mijn bed of Hij mij deze realiteit blijvend zou willen geven. Ik bad God: "Laat dit nu niet weer de volgende dag voorbij zijn!". Die avond besloot ik ook de woensdag daarop met hun mee te gaan naar een bijbelstudie. Tijdens deze avond werd ik uitgedaagd om tot bekering te komen. Ik vond dit moeilijk, maar iets vertelde mij dat ik deze keuze moest maken, en dus kwam ik deze avond tot bekering. Vanaf dat moment wist ik zeker dat ik door God aangenomen was! De Bijbel zegt: Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt en Ik zal U rust geven (Matt.11:28) God heeft mij echt de rust en vrede gegeven waar ik naar op zoek ben geweest. En ik weet zeker dat God dit ook aan u wilt geven. Maikel Wirht Het is waarheid! Mijn naam is Maikel Wirht. Ik ben geboren in Suriname. Ik ben christelijk opgevoed, gedoopt en heb mijn geloofsbelijdenis afgelegd in de Nederlands Hervormde kerk. Ik ging regelmatig naar de kerk maar had daar steeds minder plezier in, omdat ik de kerk ervoer als niet meer dan een club van mensen met goede normen en waarden en (soms) de beste bedoelingen. Bovendien had ik heel veel vragen over God en over het leven die er niet beantwoord werden. Al gauw ervoer ik dat de aantrekkingskracht van de wereld groter werd dan die van de kerk en ik richtte mijn leven in naar mijn eigen ideeën en opvattingen en leefde voor mijn eigen plezier en genoegen. Ik hield echter mijn geloof in God - de Schepper - en ging eens of tweemaal per jaar naar de kerk. Ik dacht zo te voldoen: God niet volledig los te laten en Zijn Woord te volgen als het mij uitkwam. Nieuwsgierig en op zoek naar antwoorden raakte ik heel gauw betrokken in occultisme (waarzeggerij, yoga, Transcendente Meditatie). Ik hoopte zekerheid te vinden in deze activiteiten maar in plaats daarvan werd ik juist bevangen door angst en onzekerheid en raakte ik mijn blijdschap kwijt. Ook raakte ik overtuigd van het leven in seksuele vrijheid: doen wat je gevoel je zegt en je hart volgen. Op een bepaald moment had ik in de gaten dat mijn leven niet was zoals vroeger. Ik had geen flauw idee wat er met mij aan de hand was. Waarom ik depressief werd, angstaanvallen kreeg en mij zo onzeker voelde. Het kwam ook geen moment in mij op om het een met het ander in verband te brengen. Het resultaat was dat ik nog dieper betrokken raakte en in een neergaande spiraal terecht kwam van steeds meer occultisme (Feng Shui, Reiki, kleurgenezen, etc. etc.) In oktober 2002 werd ik op straat aangesproken door een jongeman die mij vertelde dat Jezus van mij hield, dat je een persoonlijke relatie met God kon hebben en dat je wedergeboren moest worden om God in je leven te krijgen. Ik was zeer sceptisch en vroeg mij af wat de Schepper nu met mij moest. Wat kon ik voor Hem betekenen? Maar ik raakte geïnteresseerd doordat deze jongeman vol vuur was en 100 % bleek te staan achter wat hij zei. Ondertussen vroeg ik mij af waar hij de overtuiging vandaan haalde om op een gure oktobermiddag, de regen en de kou trotserend, wildvreemden aan te spreken en over God te vertellen. Een tijd later nam ik de stap en gaf mijn leven aan Jezus Christus tijdens een dienst in de lokale kerk. Aanvankelijk merkte ik niet veel verandering, maar naarmate ik vaker de diensten bezocht en serieuze stappen maakte in geloof merkte ik het verschil. Met Jezus Christus in mijn leven ervaar ik veel meer blijdschap en is er geen sprake meer van depressie. Mijn angstaanvallen zijn weg en ik kan met enthousiasme zeggen dat Hij leeft en (jouw) omstandigheden kan veranderen onafhankelijk van wat ze zijn! Het klinkt misschien zweverig of als in een sprookje, maar het is waarheid! Er is zoveel wat God je wil geven als je jouw leven aan Hem geeft en Hem serieus volgt. Ik daag je uit! Maikel Wirht Het verslag van de genezing van Lisa de Wit,door haar vader. Gaat u maar even rustig zitten... Toen onze dochter bijna 2 jaar was kregen wij als ouders de schrik van ons leven. Zij had last van benauwdheid en we gingen naar de huisarts. Deze vond niets bijzonders maar omdat we het toch niet vertrouwden lieten we een andere arts kijken die haar meteen doorstuurde naar het Diaconessenziekenhuis in Leiden. Daar aangekomen werd mij verteld om even rustig te gaan zitten, iets in je zegt dan dat zoiets nooit goed kan zijn. Mijn angst werd bevestigd, hij liet een foto zien waar hij uit op kon maken dat zij een ernstige afwijking aan het hart had. Zij werd met spoed door een ambulance weggebracht naar het LUMC in Leiden omdat die gespecialiseerd was in hartproblemen. Ik mocht haar niet eens meer zelf brengen. Ik vroeg aan de arts of ze zou overlijden en het enige wat hij zei was; “Wat denkt u zelf?” “Ja” zei ik, en hij bevestigde wat ik al vermoedde. Aangekomen in het ziekenhuis werden er diverse tests uitgevoerd en werd zij direct op allerlei apparaten, slangen en infusen aangesloten. Na een tijdje hoorden wij wat het probleem was. Zij had een “gedilateerde cardiomiopathie" oftewel haar linker hartkamer was veel te groot waardoor de spieren niet goed konden pompen en de hartkleppen gingen lekken. Net als bij een ballon die je groot opblaast was de buitenkant van het hart gevaarlijk dun geworden. Zes weken lang hebben wij geslapen in het ziekenhuis om bij haar te zijn terwijl er niet veel hoop was. Veel gesprekken gevoerd met artsen die stuk voor stuk zeiden dat het niet lang meer kon duren. Ik kan u uit eigen ervaring zeggen en namens die van mijn vrouw, dat het een enorm gevoel van onmacht is wanneer je, je eigen kind aan slangen en apparaten gekoppeld ziet vechten voor haar leven. Ze kreeg 4 verschillende medicijnen om het hart te ondersteunen en het bloed dunner te maken zodat het makkelijker rondgepompt kon worden en de artsen zeiden dat ze dit haar hele leven moest blijven gebruiken maar dat ze dan toch niet oud zou worden. Er waren tijden dat wij snel naar de intensive care moesten omdat het elk moment gebeurd kon zijn. Er kwamen onderzoeken waar wij officieel toestemming voor moesten geven voor als zij kwam te overlijden. Teveel om op te noemen... Omdat wij christen zijn hebben we veel voor haar gebeden, veel van onze vrienden zijn ook geweest en hebben daar voor haar gebeden. Na verschillende experimenten met nieuwe medicijnen die niet aansloegen werd zij op een stabiel niveau gebracht. Na zes weken konden wij het ziekenhuis verlaten. We moesten veel naar controles en meerdere malen per dag medicijnen blijven geven. Een tijdje later kwam er een verandering. De medicijnen die ze haar leven lang zou moeten gebruiken werden één voor één gestopt en haar linker hartkamer begon te krimpen. Artsen waren verbaasd maar wilden niet spreken van een wonder. Nu ik dit schrijf, is het acht jaar later, en gingen wij nog één keer naar het ziekenhuis voor eindcontrole. De onderzoekende artsen zeiden: "Als we niet geweten hadden dat uw dochter dit gehad heeft, zouden wij niets kunnen vinden". Wat een wonder! Genezen van iets waarvan de artsen zeiden dat het onmogelijk was. Geen medicijnen meer, het hart is normaal. Het was misschien niet een snelle genezing maar wel een absoluut wonder van God! Voor God is niets te moeilijk om te genezen zelfs als artsen geen antwoorden hebben!! God is ook in staat uw ziekte weg te nemen! Arian de Wit Het verslag van de genezing van Lisa de Wit,door haar vader.(verkort) Toen onze dochter bijna 2 jaar was kregen wij als ouders de schrik van ons leven. Zij had last van benauwdheid en we gingen naar de huisarts. Deze vond niets bijzonders maar omdat we het toch niet vertrouwden lieten we een andere arts kijken die haar meteen doorstuurde naar het ziekenhuis. Daar aangekomen werd mij verteld om even rustig te gaan zitten, de dokter liet een foto zien waar hij uit op kon maken dat zij een ernstige afwijking aan het hart had. Ik vroeg aan de arts of ze zou overlijden en het enige wat hij zei was; “Wat denkt u zelf?” “Ja” zei ik, en hij bevestigde wat ik al vermoedde. Na een tijdje hoorden wij wat het probleem was. Haar linker hartkamer was veel te groot waardoor de spieren niet goed konden pompen en de hartkleppen gingen lekken. Zes weken lang hebben wij geslapen in het ziekenhuis om bij haar te zijn terwijl er niet veel hoop was. Veel gesprekken gevoerd met artsen die stuk voor stuk zeiden dat het niet lang meer kon duren. Ik kan u uit eigen ervaring zeggen dat het een enorm gevoel van onmacht is wanneer je, je eigen kind aan slangen en apparaten gekoppeld ziet vechten voor haar leven. Omdat wij christen zijn hebben we veel voor haar gebeden, veel van onze vrienden zijn ook geweest en hebben daar voor haar gebeden. Na verschillende experimenten met nieuwe medicijnen die niet aansloegen werd zij op een stabiel niveau gebracht. Na zes weken konden wij het ziekenhuis verlaten. We moesten veel naar controles en meerdere malen per dag medicijnen blijven geven. Een tijdje later kwam er een verandering. De medicijnen die ze haar leven lang zou moeten gebruiken werden één voor één gestopt en haar linker hartkamer begon te krimpen. Artsen waren verbaasd maar wilden niet spreken van een wonder. Nu ik dit schrijf, is het acht jaar later, en gingen wij nog één keer naar het ziekenhuis voor eindcontrole. De onderzoekende artsen zeiden: "Als we niet geweten hadden dat uw dochter dit gehad heeft, zouden wij niets kunnen vinden". Wat een wonder! Genezen van iets waarvan de artsen zeiden dat het onmogelijk was. Geen medicijnen meer, het hart is normaal. Het was misschien niet een snelle genezing maar wel een absoluut wonder van God! Voor God is niets te moeilijk om te genezen zelfs als artsen geen antwoorden hebben!! God is ook in staat uw ziekte weg te nemen! Arian de Wit Evangelist Harry van der Woude (Arnhem) Mijn naam is Harry van der Woude, ik groeide op in een gezin waar alles in eerste instantie aardig goed leek te gaan. Ik had goede mogelijkheden voor een succesvolle toekomst, onder andere omdat ik erg goed was in verschillende sporten. Totdat mijn vader steeds meer verslaafd raakte aan de alcohol. Thuis werd de spanning en de ruzie daardoor steeds erger. Als kind had ik hierdoor vaak nachtmerries. Een paar keer probeerde mijn vader af te kicken door programma's en medicijnen, maar dit hielp allemaal niet. De spanning en ellende werden daardoor nog erger, waardoor ik op straat met mijn vrienden plezier ging zoeken. Ik kwam in een jeugdbende terecht en raakte betrokken in allerlei criminele activiteiten, waaronder drugs gebruiken, dealen, vechtpartijen en geweldplegingen. Ik liep uiteindelijk van huis weg omdat ik ook thuis met mijn vader vechtpartijen kreeg. Na verschillende malen veroordeeld te zijn geweest, en vastgezeten te hebben, besloot ik om toch mijn leven te proberen te veranderen. Dat deed ik door weer naar school te gaan, maar daar werd ik na anderhalf jaar weer vanaf gestuurd, ik paste niet in het systeem. Weer kwam ik in hetzelfde wereldje van drugs en criminaliteit terecht. Ook was ik ondertussen betrokken in het kickboks-wereldje en daarbij raakte ik ook nog verstrikt in occultisme en kreeg contacten met een criminele organisatie waarvoor ik afrekeningen zou moeten doen. Kortom, mijn leven leek alleen maar steeds verder af te zakken. Ik was een persoon geworden, vol haat en bitterheid, die niets of niemand meer vertrouwde. En zeker geen autoriteiten, iedereen was in mijn ogen hypocriet. In deze tijd hoorde ik het evangelie. Mensen zeiden mij dat Jezus nog steeds dezelfde Jezus is als over wie in de bijbel verteld wordt, dat Hij nog steeds dezelfde dingen doet als jij Hem wilt aanroepen en erkennen dat je zijn hulp en vergeving nodig hebt. Ik had geen vertrouwen meer in de hulp en oplossingen van deze wereld, ik riep Jezus aan om zijn hulp en om mijn leven te veranderen. Ik ben nu 25 jaar verder en dank Hem nog steeds dat Hij mijn leven zo veranderd heeft. Ik heb Hem inmiddels zo veel dingen zien doen in mijn leven en in anderen! Ik ben nu zelf een prediker van het evangelie, wat een genade en wat een goede God is Hij! Evangelist Yaw Osei Bobie uit Londen, genezingsgetuigenis Evangelist Yaw Osei Bobie uit Londen vertelt: Laatst zag ik dat God een jongen genas door gebed. Hij was bijna doof aan beide oren, zijn gehoor was slechts 35 procent. Na het gebed dat we voor hem baden kon hij weer voor de volle 100% horen! We testten hem door vanaf een afstand van 30 meter dingen te zeggen, vooraf kon hij dit niet horen. Zijn moeder was verslaafd aan het roken, daarvan werd ze bevrijd na gebed. God nam ieder verlangen naar roken weg. Dezelfde avond kwam een meisje voor gebed. Zij was gedeeltelijk blind en haar ogen stonden scheel. Ze werd totaal genezen en God zette haar ogen recht! Daniella Zimmerman Hallo, mijn naam is Daniella Zimmerman en ik wil graag vertellen wat God gedaan heeft in mijn leven. Voordat ik een keuze had gemaakt om voor God te gaan leven was ik al een geruime tijd in depressie geraakt mijn leven was leeg en doelloos. Mijn enige reden tot blijdschap was mijn dochter Serena en ik was dus ook volledig op haar gefocust. Na een tijdje kwam ik er achter dat het niet de goede weg is om al je hoop en je vertrouwen te vestigen op mensen of materiële zaken. Op een dag kreeg ik een uitnodiging van mijn moeder om een keer mee te gaan naar de kerk. Ik was al wel bekend met het evangelie maar “het kwartje was nooit gevallen”. Al geruime tijd ervoer ik wel dat ik vergeving van zonden nodig had. Ook geloofde ik wel dat God bestaat maar had nooit een persoonlijke ontmoeting met Jezus gehad. Op een avond heb ik toen in mijn wanhoop uitgeroepen naar God om vergeving. Op dat moment ervoer ik de vergeving van zonden en een geweldige rust en blijdschap in mijn hart! De volgende dag las ik op het internet het evangelie van Jezus Christus, en weer was daar die rust. Jezus nam al mijn lasten en zorgen weg van mij, en op dat moment wist ik, ik ben opnieuw geboren, De Bijbel, Het Woord van God is waar! Ik begon naar de Kerk te gaan en God veranderde mijn leven compleet. Hij bracht herstel in mijn gebroken hart en zegende mij met een lieve man en nog 2 lieve zoontjes. God helpt mij in mijn dagelijks leven Hij geeft mij kracht en moed, vreugde en blijdschap in moeilijke tijden ik ben echt een nieuw mens en ik verander nog steeds. Ik hoop dat deze boodschap een bemoediging en uitdaging mag zijn voor U om God te gaan zoeken. Stanley Zimmerman Mijn naam is Stanley Zimmerman, ik ben Curaçao geboren en woon nu 15 jaar in Nederland. Ik was drugsdealer en drugssmokkelaar. Mijn gewoonte was om ontzettend veel joints te roken en veel whisky te drinken. Twee keer ben ik wegens drugssmokkel vast komen te zitten. Ondanks dit alles dacht ik nog altijd goed bezig te zijn... Ik was zeer agressief, altijd bereid om te vechten voor een kennis of een vriend die ruzie had. Zelfs de politie respecteerde ik niet, ik heb een keer met politieagenten gevochten, omdat ik mijn reputatie bij mijn vrienden en vijanden hoog wilde houden. Maar 2 jaar geleden begon God mij te helpen, ik begon namelijk Evangeliegemeente De Deur in Nijmegen te bezoeken. Het eerste wat God mij liet zien was dat uitgaan en drinken, mij alleen in problemen brachten en dat het bovendien slecht was voor mijn portemonnee en mijn gezondheid. Na ongeveer 6 maanden dat ik de kerk bezocht, liet God mij duidelijk zien dat joints roken niet goed was. God openbaarde mij dat het roken van joint een manier was om te vluchten voor mijn problemen. Ik heb toen aan de pastor gevraagd om met mij te bidden, want ik wilde vrijgezet worden van deze verslaving. God verhoorde mijn gebed en heeft mij compleet bevrijd van mijn verslaving. Hij heeft een wonder gedaan in mijn hart en heeft mij respect, genegenheid en liefde teruggegeven voor mensen. Ik had altijd gezegd: “ Niemand kan mij veranderen”. Maar het is God wel gelukt om mij te veranderen! Ik daag je uit, laat God toe in je hart zoals ik dat deed. Ik verzeker je, Hij zal je veranderen en jou bewijzen hoeveel Hij van je houdt. Leo van der Zee (Zwolle)(kort) Op een avond raakte ik op straat met een paar mensen in gesprek over geloof. Ik was daarvóór al op zoek naar God, om iets van God te ervaren las ik in de bijbel, ging ik bidden en ben met een vriend van me naar de kerk gegaan. De dienst vond ik helemaal niets, de jongeren daar zelf ook niet, omdat deze alleen maar aan het klieren waren. Mijn leven was op dat moment niet denderend. Hoewel het misschien niet zo heel slecht ging, had ik weinig vrienden en was ontzettend onzeker. Ik deed een studie waarvan ik zelf het nut niet inzag. Thuis ging het niet goed en ik kende geen liefde. In het gesprek kwam ik erachter dat alleen geloven, bijbel lezen en bidden me nog geen christen had gemaakt. M´n leven zou alleen gaan veranderen wanneer ik in gebed toegaf dat ik een zondaar was, Jezus accepteerde als Redder en Verlosser en geloofde dat Jezus voor mij aan het kruis gestorven is. Eén van de mensen, Nico, vertelde dat mijn zonden als een muur tussen mij en God staan. Hierdoor zou ik niets van Hem ervaren. Dit klonk zo veelbelovend! Als het echt waar was wat hij zei, dan wilde ik dat best proberen. Ik bad met hem op straat, en we hebben de hele avond gepraat, over de kerk, over zijn eigen leven, over allerlei dingen die zij hadden meegemaakt. Daarna ging ik naar huis, vol verwachting van wat het verschil zou zijn. Na een paar dagen belde Nico hoe het ging, nodigde me uit te komen eten en mee te gaan naar een woensdagavondsamenkomst. Ik vond dat natuurlijk wel apart, omdat we elkaar haast niet kenden, maar er kwam een overtuiging dat ik het wel moest doen. Ik had heel veel vragen en hij vertelde mij enorm veel dingen. In de kerk merkte ik dat er veel jongeren waren die serieus met het geloof bezig waren. Ook sprak ik met mensen over de dienst, etc. Dit sprak mij ook erg aan; dat mensen niet alleen omgaan met de mensen die ze kennen, maar ook met nieuwe. Die avond bouwde mijn geloof erg op en besloot ik om vaker te komen. Na een tijdje merkte ik een enorm verschil in mijn ervaring met God. Naar de samenkomst gaan was elke keer weer een feest. Tijdens een gesprek met een collega over wat me was overkomen merkte ik dat ik zo vol van God was, dat dit wel echt moest zijn. Dit kwam niet uit mezelf en ik had God nog nooit zo ervaren. Ik was vol van blijdschap die ik eerder niet kende. De leegte en de doelloosheid werden opgevuld door God en dat was werkelijk ongekend. Dit gebeurde een paar jaar geleden en kan ik zeggen dat ik niet meer anders wil en kán dan voor Jezus leven. Hij staat voor mij op de eerste plaats. Ik leef voor God en vertel mensen wat Hij in mijn leven heeft gedaan. Niet omdat dat moet, maar omdat alles wat in mij is naar Hem verlangt. Ik heb nog nooit in mijn leven, ook al ben ik nog jong, zo'n blijdschap gehad als dat ik nu heb. Ik ben een totaal ander persoon geworden en dat kan Jezus ook in jouw leven doen! Leo van der Zee (Zwolle)(korter) Op een avond raakte ik in een gesprek over geloof. Ik was daarvóór al op zoek, om iets van God te ervaren ben ik met een vriend van me naar de kerk gegaan, dat vond ik helemaal niets. Mijn leven was op dat moment niet denderend, ik deed een studie waarvan ik het nut niet inzag. Thuis ging het niet goed en ik kende geen liefde. In het gesprek kwam ik erachter dat m´n leven alleen zou veranderen wanneer ik in gebed toegaf dat ik een zondaar was, Jezus accepteerde als Redder en Verlosser en geloofde dat Jezus voor mij aan het kruis gestorven is. Eén van de mensen, Nico, vertelde dat mijn zonden als een muur tussen mij en God staan. Hierdoor zou ik niets van Hem ervaren. Dit klonk zo veelbelovend! Als het echt waar was wat hij zei, dan wilde ik dat best proberen. Ik bad met hem op straat, daarna ging ik naar huis, vol verwachting van wat het verschil zou zijn. Na een paar dagen belde Nico hoe het ging, nodigde me uit mee te gaan naar een samenkomst. Ik had heel veel vragen en hij vertelde mij enorm veel dingen. In de kerk merkte ik dat er veel jongeren waren die serieus met het geloof bezig waren. Die avond bouwde mijn geloof erg op en besloot ik om vaker te komen. Na een tijdje merkte ik een enorm verschil in mijn ervaring met God. Naar de samenkomst gaan was elke keer weer een feest. Tijdens een gesprek met een collega over wat me was overkomen merkte ik dat ik zo vol van God was, dat dit wel echt moest zijn. Dit kwam niet uit mezelf en ik had God nog nooit zo ervaren. Ik was vol van blijdschap die ik eerder niet kende. De leegte en de doelloosheid werden opgevuld door God en dat was werkelijk ongekend. Dit gebeurde een paar jaar geleden en kan ik zeggen dat ik niet meer anders wil en kán dan voor Jezus leven. Hij staat voor mij op de eerste plaats. Ik leef voor God en vertel mensen wat Hij in mijn leven heeft gedaan. Niet omdat dat moet, maar omdat alles wat in mij is naar Hem verlangt. Ik heb nog nooit in mijn leven, ook al ben ik nog jong, zo'n blijdschap gehad als dat ik nu heb. Ik ben een totaal ander persoon geworden en dat kan Jezus ook in jouw leven doen! ~ Leo van der Zee Leo van der Zee (Zwolle)(nog korter) Op een avond raakte ik met iemand op straat, Nico, in gesprek over het geloof. Daar kwam ik erachter dat alleen geloven me nog geen christen had gemaakt. Mijn leven was op dat moment niet denderend, ik had weinig vrienden, was ontzettend onzeker, thuis ging het niet goed en ik kende geen liefde. Omdat mijn levensstijl als een muur tussen mij en God stonden zou ik nu niets van Hem ervaren. Dit klonk zo veelbelovend! Ik bad met Nico, en accepteerde dat Jezus voor mij aan het kruis gestorven was. We hebben de hele avond gepraat over leven met God, over dingen die hij had meegemaakt. Die woensdagavond nodigde Nico me uit te komen eten en mee te gaan naar een samenkomst. Ik vond dat natuurlijk wel apart, kreeg de overtuiging dat ik moest gaan. Die avond bouwde mijn geloof erg op en besloot ik om vaker te komen. Na een tijdje merkte ik een enorm verschil, ik was zo vol van God, dat dit wel echt moest zijn. Dit kwam niet uit mezelf en ik had God nog nooit zo ervaren. Ik was vol van blijdschap die ik eerder niet kende. De leegte en de doelloosheid werden opgevuld door God en dat was werkelijk ongekend. Dit gebeurde ruim twee jaar geleden en kan ik zeggen dat ik niet meer anders wil dan voor Jezus leven. Alles wat in mij is verlangt naar Hem. Ik heb nog nooit in mijn leven, ook al ben ik nog jong, zo’n blijdschap gehad als dat ik nu heb. Ik ben een totaal ander persoon geworden en dat kan Jezus ook in jouw leven doen.